Ας πούμε τώρα ποιους αγαπούν οι άνθρωποι και θέλουν να τους έχουν φίλους τους και ποιους μισούν, καθώς και για ποιον λόγο –αφού όμως πρώτα δώσουμε τον ορισμό της φιλίας και της αγάπης...

Ένα νέο είδος προγόνου του ανθρώπου, ανακάλυψαν οι επιστήμονες στην περιοχή Αφάρ της Αιθιοπίας. Η ανακάλυψη, που περιπλέκει ακόμη περισσότερο το ανθρώπινο «οικογενειακό δέντρο», καθώς προσθέτει ένα ακόμη «κλαδί» σε αυτό, βασίζεται σε οστά γνάθου και δόντια, που χρονολογούνται προ 3,3 έως 3,5 εκατ. ετών.

Εκτός από σπουδαίος συγγραφέας, δραματουργός και αμφισβητίας, ο Όσκαρ Ουάιλντ θεωρείται ο καλύτερος δημιουργός αφορισμών της σύγχρονης ιστορίας.

Οι διάσημοι συλλογισμοί που συμπύκνωνε σε μία και μόνη φράση είναι ανατρεπτικοί και βαθυστόχαστοι μαζί.

Δεν θα πρέπει ποτέ να είσαι για πολύ εδώ. Να είσαι πολύ μακριά,έτσι ώστε να μην μπορούν να σε βρουν,να μην μπορούν να σε «πλησιάσουν» για να σε βάλουν στα δικά τους καλούπια,για να σε πλάσουν όπως θέλουν.

«Για να κρύψουν την έλλειψη πραγματικών σκέψεων, κάποιοι έχουν εφεύρει μια εντυπωσιακή μηχανή που κατασκευάζει μεγάλες σύνθετες λέξεις, περίπλοκες κοινοτοπίες, ατέλειωτες προτάσεις, νέες και ανήκουστες εκφράσεις, που όλα αυτά μαζί δημιουργούν μια κατά το δυνατόν δύσκολη γλώσσα, που δίνει την εντύπωση της ευρυμάθειας.

Ο εχθρός γεννιέται, δεν γίνεται. Μας παρακολουθεί άπ’ το σχολείο, σαν ήμασταν παιδιά, κι επιζητεί τον εξαφανισμό μας.

Πόσο κοστίζει ο εγωισμός; Γιατί εμείς οι άνθρωποι αργά ή γρήγορα πρέπει να μάθουμε να συνεργαζόμαστε; Ένα μαθηματικό παίγνιο μπορεί να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα; Και πως σε όλα αυτά εμπλέκονται η οικονομία, το δίκαιο, η πολιτική επιστήμη και η βιολογία;

Μια Ελληνίδα δασκάλα είχε την ευκαιρία να ζήσει από κοντά μια τυπική ημέρα σε σχολείο της Δανίας. Ακολουθούν οι περιγραφές της δασκάλας για τον τρόπο διδασκαλίας σε παιδιά Α και Β Δημοτικού καθώς παράθεση σχετικών φωτογραφιών από τους χώρους του σχολείου.

Ο κόσμος λέει κάθε τέλος ισοδυναμεί με μία αρχή. Δε θα διαφωνήσω, θα συμπληρώσω όμως πως και κάθε αρχή ισοδυναμεί μ' ένα τέλος. Τίποτα δεν κρατάει παντοτινά και λυπάμαι αν σας απογοητεύω αλλά αυτή είναι και η πεμπτουσία της ίδιας της ύπαρξης μας· η προσωρινότητα, η αλλαγή και βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα το τέλος.