«Πολλές φορές είναι γλυκύτερο να προσδοκάς τον έρωτα, παρά να τον ζεις.

Κοίτα με πόση ομορφιά μάς πλούτισε η γνωριμία μας.

Σου 'δωσα το γάλα της ψυχής μου, μου 'δωσες τον πόνο σου, αγάπη.

Ένα πάρε- δώσε σε πεδία όπου οι γνωστές επικοινωνίες ήταν κομμένες, και μας ένωσαν τα αιώνια και τα άγνωστα.

Εκείνοι οι γαλαξίες των συναισθημάτων που κάθε φορά είναι παρθένα.

Κι αυτή η ανάγκη να αγγίξουμε ο ένας τον άλλον, να τον σφίξουμε στην αγκαλιά μας-πού την πας...

Τι περισσότερο θα κερδίζαμε αν κάναμε έρωτα...»

* * *

«Μη θαρρείτε πως μόνο σήμερα τα μέσα ενημέρωσης κάνουνε ζημιά.

Ανέκαθεν παραπλανούσαν και αποπλανούσαν τους ανθρώπους, μα τότε ακόμα το πολύ πολύ να αποπλανούσαν ένα επιπόλαιο κορίτσι, ενώ σήμερα τσαλαπατάνε το νου και την ψυχή μας,σαν αγριογούρουνα σε καλαμπόκι...»

* * *

«Το κακό με τους ανθρώπους είναι ότι θυσιάζουν τη ζωή τους για να πετύχουν άχρηστα πράγματα, ενώ θα μπορούσαν να τα ζήσουν με τη φαντασία τους.

Όμως, δυστυχώς, οι πιο πολλοί άνθρωποι τα όνειρά τους δεν τα κάνουν για να χαρούνε το άρωμά τους, αλλά για να μπούνε στο μάτι των άλλων, να τους ζηλέψουν ή να τους καμαρώσουν οι άλλοι, μια ζωή ματαιόδοξοι, ακόμη και στα όνειρά τους.

"Το κλειδί είναι κάτω από το γεράνι", Χρόνης Μίσσιος