Η ελευθερία μας είναι αυτή που μας κάνει επιθυμητούς, βλέπεις.

Δε θέλω να είμαι το αδιέξοδο σου. Θέλω να είμαι η συνειδητή επιλογή σου. Δε θέλω να βρω τις απαντήσεις μου σε σένα. Θέλω να βρω τις απαντήσεις μου με σένα.

Δε θέλω να είσαι δικός μου. Δικός σου θέλω να είσαι. Θέλω να έχεις όλες τις επιλογές του κόσμου, να μπορείς να κάνεις τα πάντα. Να ενθουσιάζεσαι με τον κόσμο, να ταξιδεύεις –χωρίς απαραίτητα να κουνηθείς από τη θέση σου. Θέλω να μπορείς να βρίσκεσαι οπουδήποτε και να είσαι δίπλα μου επειδή επιλέγεις να είσαι.

Δε θέλω να έρθεις όταν θα σε φωνάξω. Έλα μια μέρα –όποια μέρα να’ναι- και χτύπα μου την πόρτα. Έλα όταν θα είσαι σίγουρος πως θες να μείνεις για πάντα. Όσο κι αν σημαίνει το για πάντα. Τα για πάντα, βλέπεις, μπορεί να είναι μόνο μια στιγμή. Αυτό δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε από πριν. Όταν έρθεις, όμως, θέλω να είσαι διαθέσιμος για το για πάντα. Μόνο όταν θα είμαι διαθέσιμη για αυτό το για πάντα, θα σου ανοίξω και εγώ την πόρτα.

Δε θέλω να με χρειάζεσαι. Θέλω να με επιλέγεις κάθε στιγμή. Να μπορείς ανά πάσα στιγμή να φύγεις και να επιλέγεις να μείνεις. Αυτό για μένα είναι αγάπη.

Μη μου «πεις δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα» γιατί δεν θα το πιστέψω και, όταν σταματήσω να σε πιστεύω, θα τελειώσουμε εκεί. Μια χαρά μπορείς. Μια χαρά μπορώ κι εγώ. Πες μου «δε θέλω να ζήσω χωρίς εσένα» για να με πείσεις. Θέλω να είμαι η συνειδητή επιλογή σου, όχι το αδιέξοδό σου.

Εγώ δε θα πεθάνω αν δεν είσαι δίπλα μου. Ξέρω πολύ καλά να περπατάω μόνη μου, να ζω μόνη, να ονειρεύομαι μόνη. Μπορώ μόνη μου να γιατρέψω τις πληγές μου. Δεν σε έχω ανάγκη. Και δε θέλω να με έχεις ούτε εσύ. Μακριά από μας οι ανάγκες και οι σχέσεις οι αλληλοεξαρτώμενες.

Δε θέλω ν’ αλλάξω τίποτα σε σένα. Σε θέλω ολόκληρο. Θα αγαπώ όλους σου τους φόβους και όλο σου το σκοτάδι. Θα είμαι δίπλα σου. Όχι επειδή δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω, όχι επειδή δε θέλω να είμαι μόνη. Θα είμαι δίπλα σου επειδή θα θέλω να είμαι δίπλα σε σένα συγκεκριμένα και σε κανέναν άλλον.

Θέλω να είσαι πιστός σε σένα. Και να σε αγαπάς. Πρώτα εσένα. Μόνο έτσι θα μπορείς να μου δώσεις την αγάπη που με αφορά. Θέλω να ξέρεις πως μπορείς να πετάξεις, πως ξέρεις πως να πετάς.

Δεν ψάχνω το άλλο μου μισό. Γεννήθηκα ολόκληρη, βλέπεις. Όπως όλοι μας. Θέλω, όμως, αυτό να το ξέρεις κι εσύ.

Δεν θα μου λες σ’ αγαπώ. Θα μου το δείχνεις με πράξεις και θα το βλέπω στα μάτια σου και στα χέρια σου. Και θα το ακούω τόσο δυνατά σαν να ουρλιάζεις. Όχι με λόγια, όμως. Χορτάσαμε από λόγια. Κι εγώ σε θέλω χορτασμένο. Χορτασμένη είμαι κι εγώ.

Θέλει ελευθερία η αγάπη, βλέπεις. Θέλει ελεύθερη επιλογή και μυαλό σε εγρήγορση.

Γιατί εγώ ελεύθερο σε θέλω, αγαπημένε μου. Και ελεύθερη θα είμαι και εγώ. Και θα είμαστε ελεύθεροι μαζί.

Λουκία Μητσάκου

Πηγή: loukini.gr