Πάλι μια Κυριακή με φέρνει ώς το θάνατο

γυρίζω δύσκολα τη μνήμη

κι αν ποθώ τ’ αστέρια δεν έχω τη χαρά

του σκοτεινού βαθειάν ελπίδα τώρα.

Γι’ αυτό στενάζει μέσ’ στην Κυριακή

μονάχη της η δύναμή μου

Νίκος Καρούζος