Άλλοι θεωρούσαν την παρουσία τους ύβρη προς την ελληνική Βουλή, άλλοι ύβρη προς τη Μεγάλη Βρετάνια και κάποιοι τρίτοι ύβρη προς την εμποροπανήγυρη Συντάγματος και περιχώρων που σημαιοστολιζόταν για να γιορτάσει τις αγορές των Χριστουγέννων.
Ήταν τρομερό: ανέβαζαν φωτογραφίες ανθρώπων που τουρτούριζαν στην παγωνιά και σχολίαζαν ότι οι κουβέρτες τους ήταν παρδαλές και τόσο μα τόσο αταίριαστες με την καλή μας πλατεία. Έβλεπαν τα ανθρώπινα ναυάγια που έφυγαν από τον όλεθρο και ήρθαν στο πουθενά για να σωθούν από εκτελέσεις, σταυρώσεις, αποκεφαλισμούς και αναρωτιόντουσαν τι μπόχα θα έχουν τόσο καιρό άπλυτοι και πόσο θα επηρεάσει η παρουσία τους τα ψώνια στην Ερμού και τη Σταδίου. Καλοβαλμένες κυριούλες του γκρουπ κοίταζαν τους νέους πρόσφυγες της απέναντι πλευράς με το ίδιο βλέμμα που κάποιοι γκάγκαροι (αυθεντικοί, ή κατά φαντασία) παππούδες μας κοίταζαν την ξεβρασμένη Μικρασία το 1922: με αποστροφή, ιερά αγανάκτιση και ρυθμικά επαναλαμβανόμενο μότο "ααααχ πατρίδα μου πώς σε κατάντησαν". Σε όποιον καλόπιστα τους υπενθύμιζε την κατάσταση στη Συρία (εμφύλιος με σφαγές, εκτελέσεις, on line αποκεφαλισμούς, παλουκώματα, βιασμούς, λεηλασίες, βασανιστήρια), απαντούσαν με επίσης ρυθμική και μονότονη επαναληπτικότητα: αν τους λυπάσαι πάρτους σπίτι σου. Εκεί να δω την πονοψυχιά σου.
Τον τελευταίο καιρό το πρόβλημα της παράτυπης μετανάστευσης έχει λάβει και πάλι τεράστιες διαστάσεις. Η Μεσόγειος ξερνάει πτώματα, οι διακινητές κάνουν χρυσές δουλειές παρά τις απώλειες, οι νεκροί μέχρι τώρα είναι κατα 33 φορες περισσότεροι σε σχέση με πέρυσι και οι απελπισμένοι εξακολουθουν να φεύγουν κατά κύματα με στόχο κάποιο βραχάκι της Ευρώπης. Ισπανία, Ιταλία και Ελλάδα είναι οι πιο κοντινοί προορισμοί και για κάποια από τις χώρες αυτές ξεκίνησαν οι 700 πνιγμένοι στη Λαμπεντούζα, οι 400 που δεν πάτησαν τελικά την Καλαβρία, οι λαθραίοι που αναπαύονται αριθμημένοι (νεκρός νο 1, 2, 3, 5, 100) στην άκρη του νεκροταφείου της Μυτιλήνης. Η Ευρώπη τώρα κάπως πάει να κινηθεί, αύριο νομίζω θα γίνει κάποια έκτακτη σύνοδος κορυφής, η Κομισιόν ετοίμασε ένα σχέδιο με δέκα σημεία (να καταστρέφουμε τα σαπιοκάραβα των δουλέμπορων πχ.) αλλά εν τω μεταξύ τόσο οι μετανάστες όσο και οι χώρες υποδοχής τα έχουν βρει αμοιβαία μπαστούνια και δεν ξερουν οι μεν τι να κάνουν με τους δε, και τούμπαλιν.
Τη Μεγάλη Πέμπτη μια βαρκαδιά 100 μισοπνιγμένων μεταναστών εντοπίστηκε στη Γαύδο των 152 κατοίκων. Την ώρα που οι κυριούλες της ωραίας Αθήνας με τα μπαλκονάκια, τις βουκαμβίλιες και τα αρχαία προετοιμαζόντουσαν να ψαλλουν με αυθεντική κατάνυξη σε άπταιστα βαβελικά το "δος μοι τούτον τον ξένον, τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω", οι Γαυδιώτες κινητοποιούνταν ώστε να μεταφέρουν σε ασφαλές σημείο τους επισκέπτες τους από την Κόλαση. Δήμος και κάτοικοι τους παρείχαν εξ ιδίων στέγη, τροφή, φροντίδα, στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και έκαναν για λίγο τη δύσκολη ζωή των φιλοξενουμένων τους, όσο μπορούσαν πιο εύκολη. Ενδέχεται να έχασαν την εκκλησία, η πλατεία τους να έγινε για λίγο παρδαλή ή και να διαπίστωσαν με τον δυσάρεστο τρόπο ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν κάνει μπάνιο για μέρες. Αλλά οι Γαυδιώτες δεν είναι ήρωες βγαλμένοι από την πένα του Ψαθά για να κολλάνε στις ανθυπολεπτομέρειες. Είδαν κόσμο ταλαιπωρημενο να θαλασσοπνίγεται και να ταλαιπωρείται. Και τον βοήθησαν. Τι άλλο να έκαναν; Τι θα 'θελαν να τους κάνουν αν ήταν αυτοί στη θέση των προσφύγων; Απλή, ανθρώπινη σκέψη πολιτισμένων ανθρώπων. Τελεία.
Η συνέχεια είναι γνωστή: οι μισάνθρωποι της Χρυσής Αυγής έβγαλαν ανακοίνωση ότι οι κάτοικοι της Γαύδου έγιναν μειοψηφία στον τόπο τους. Διάφοροι λαθρομεταναστόπληκτοι μετράν στο αριθμητήριο νέες αφίξεις σκούρων από αυτούς τους τρομακτικούς. Οι ευσεβείς κυριούλες που κουτσογιόρτασαν (γιατί με κυβέρνηση Σύριζα κανείς εδώ δεν τραγουδά, κανένας δε χορεύει) το βαβελικό Πάσχα τους, εκτός από το νταλκά της χοληστερίνης βαρύνονται πια και με τον νταλκά ότι οι νταντεμένοι της Γαύδου (και όχι μόνο) αφίχθησαν στην Αθήνα, ήγουν το φάντασμα παρδαλοποίησης της πλατείας Συντάγματος κινείται πάλι απειλητικά πάνω από την πόλη.
Προσωπικά, βλέποντας την ευλογημένη από το Ξένιο Δία ανάσταση νεκρών που έγινε Μεγάλη Πέμπτη στη Γαύδο, σκέφτομαι σοβαρά ότι αυτή "την Ελλάδα που αντιστέκεται, την Ελλάδα που επιμένει" δεν αρκεί να την κάνει κανείς μόνο στάτους στο fb. Καλύτερα να δείχνει έμπρακτα την περηφάνειά του για τον φιλόξενο θεό που αταβιστικά ακόμα λατρεύουν εκεί κάτω. Είναι τιμή να γνωρίσει κανείς από κοντά ανθρώπους που στην πολυφορεμένη ατάκα "αν τους λυπάσαι πάρτους σπίτι σου, να δω την πονοψυχιά σου", μπορούν να απαντήσουν "μα τους πήρα". Και για να μην τα πολυλογώ, διακοπές στη Γαύδο δεν είχα κάνει ως τώρα. Φέτος οι ωραίοι Γαυδιώτες με έπεισαν ότι αυτό ήταν λάθος μου, και θα επανορθώσω.
Φιλοθέη Βαρσαμή, 21.04.2015
Πηγή: thegreekcloud.com
CoverPhoto: Σαρακίνικο, Γαύδος (1978)
