Τί κοινό έχει ο Αϊνστάιν, ο Μωχάμεντ Άλι, ο Ναπολέοντας, ο Αβράαμ Λίνκολν, η Ρόουλινγκ και η Όπρα Γουίνφρι;
Το πιο κοινό, είναι ότι είναι «γνωστοί».
Ό,τι το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου τους γνωρίζει και ότι οι πράξεις τους επηρέασαν τον πλανήτη και μετά το θάνατό τους.
Όμως υπάρχει κάτι άλλο που είναι κοινό σε αυτούς τους ανθρώπους που κάποιοι ασχολήθηκαν με τις επιστήμες και τα γράμματα, άλλοι με τον αθλητισμό και άλλοι με την πολιτική. Η θέληση να ξεπερνούν τις δυσκολίες. Δεν ένιωσαν την αποτυχία ποτέ ως μόνιμη κατάσταση αλλά ως ένα στάδιο. Ένα στάδιο επιτυχίας.
Ο Αβραάμ Λίνκολν, ηττήθηκε 8 φορές σε εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι να γίνει πρόεδρος των Η.Π.Α και σύμβολο αξιών ακόμη και σήμερα.
Ο Αϊνστάιν, δεν κατάφερε να γίνει καθηγητής σε πανεπιστήμιο και σήμερα, δεν υπάρχει πανεπιστήμιο θετικών επιστημών –και όχι μόνο- που να μη στηρίζεται σε πορίσματά του και σε θεωρίες του. Το 7ο παιδί μιας φτωχής αμερικανικής οικογένειας, έγινε το φαινόμενο Μάϊκλ Τζάκσον. Η δημιουργός του Χάρρυ Πόττερ Κ. Ρόουλινγκ, εργαζόταν ως σερβιτόρα.
Η διαχρονικότητα του πιο ισχυρού και παράλληλα ελπιδοφόρου νόμου της επιτυχίας, εφαρμόστηκε και στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη ο οποίος από απλός στρατιώτης, έγινε πρωταγωνιστής της παγκόσμιας ιστορίας.
Σύμπτωση; Μάλλον νόμος. Ο νόμος της επιτυχίας. Πάθος, πίστη, «άρνηση παράδοσης» αποτελούν τα μεγάλα όπλα της επιτυχίας. Το βίντεο μπορεί να καταταχθεί στα εμνευσμένα καθώς δεν αναφέρει απλά τα πρόσωπα και τις καταστάσεις που έζησαν μέχρι να γίνουν αυτοί που ξέρουμε, αλλά τους «αποκαθηλώνει από τα κρεμαστάρια».
Ήταν άνθρωποι όπως και εμείς, όχι θεοί. «Ήταν κάποιοι, μέχρι να πιστέψουν ότι μπορεί να γίνουν κάτι παραπάνω, είχαν ένα όνειρο και το ακολούθησαν, γιατί όχι και εμείς; Κυνήγα το.
Προσπάθησε». Τόσο απλό.
Γράφει: Αλέξανδρος Δρίβας
Πηγή: tsemperlidou.gr