Ένα μικρό τέχνασμα, μια αθώα πλάνη ότι κοιμούνται σε σπίτια, σε στέρεα κρεβάτια, κάτω από στέρεη σκεπή, τεντωμένοι ή ζαρωμένοι πάνω σε στρώματα, τυλιγμένοι σε μαντίλια, κάτω από κουβέρτες, στην πραγματικότητα έχουν βρεθεί όπως σε παλαιούς χρόνους και σε μεταγενέστερες εποχές ξανά, σε ερημική περιοχή, ένας υπαίθριος καταυλισμός, ένα πλήθος ανθρώπων, ένας στρατός, ένα έθνος, κάτω από έναν ψυχρό ουρανό πάνω σε ψυχρό έδαφος, πεσμένοι εκεί που προηγουμένως στέκονταν, το μέτωπο ακουμπισμένο στο μπράτσο, το πρόσωπο καταγής, αναπνέοντας ήρεμα.

Και εσύ ξαγρυπνάς, είσαι ένας από τους φύλακες, βρίσκεις τον διπλανό σου κουνώντας ένα αναμμένο ξύλο από τον σωρό τα προσανάμματα κοντά σου.

Γιατί ξαγρυπνάς;

Ένας πρέπει να παραφυλά, έτσι λένε.

Ένας πρέπει να είναι εκεί.

Φραντς Κάφκα,  Έρευνες ενός σκύλου και άλλα διηγήματα 
Μετάφραση: Αλεξάνδρα Ρασιδάκη