Charles Bukowski, «Δική μου»

18.10.2017
Charles Bukowski, «Δική μου»

Είναι πλάι μου: ένα κουβάρι

Μπορώ να νιώσω το τεράστιο, άδειο, βουνό

του κεφαλιού της.

Είναι ζωντανή˙ χασμουριέται,

ξύνει τη μύτη της,

τραβά τα σκεπάσματα.

Σε λίγο θα την καληνυχτίσω μ΄ένα φιλί

και θα κοιμηθούμε.

Πέρα, μακριά, είναι η Σκοτία

και κάτω απ’ τη γη

τρέχουν οι τυφλοπόντικες.

Ακούω μέσα στο σκοτάδι μηχανές,

κι από τον ουρανό ένα κατάλευκο χέρι

μας γνέφει:

καληνύχτα, γλυκιά μου, καληνύχτα.

 

Από την ποιητική συλλογή Η αγάπη είναι ένας σκύλος απ΄την κόλαση, εκδόσεις Απόπειρα, επιλογή-μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας