Ας υποθέσουμε ότι η δοξασμένη Ρώμη
κι η Βαβυλώνα υπήρξαν κάποτε, και μόνο
πως τ’ όνομά τους απομένει ακόμη
που δεν το σκέπασε το χώμα των αιώνων.

Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει η οργή, η ασπίδα
του φοβερού Αχιλλέα, το αστέρευτο αίμα,
το έπος του Ωραίου, η αρμονία του Κόσμου.

Ας υποθέσουμε ότι υπάρχουν οι άλλοι: Ψέμμα.
Εσύ μονάχα υπάρχεις, θλίψη μου κι ελπίδα,
απελπισία, χαρά, έρεβος, φως μου.

***

Χόρχε Λουίς Μπόρχες, από τη συλλογή “Ιστορία της νύχτας”. Ανασύνθεση-απόδοση Νάσος Βαγενάς / τέταρτο Φυλλάδιο των Εκδόσεων Περισπωμένη