Από όλων των ειδών τις αγάπες, η πιο έντονη, ουσιαστική αλλά και εξιδανικευμένη είναι η αγάπη της μητέρας προς το παιδί της. Όλοι το ξέρουμε αυτό.

Κι όμως, σύμφωνα με τον Ματθαίο Γιωσαφάτ, αυτή η αγάπη δεν είναι απόλυτη και γενική και δεν αφορά σε όλες τις μητέρες. Ο ίδιος, εξάλλου, μας υπενθυμίζει ότι δεν υπάρχει τέλεια μαμά παρά μόνο η αρκετά καλή μαμά. Στον αντίποδα μάλιστα της δεύτερης υπάρχει και μία άλλη. Η δύσκολη μαμά!

Κύριε Γιωσαφάτ, υπήρξατε καλός μπαμπάς με τη μοναχοκόρη σας;

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ ν’ απαντήσω εγώ σε αυτή την ερώτηση, παρά μόνο εκείνη. Θα σου ομολογήσω, όμως, ότι κάποια στιγμή τη ρώτησα. Ήμουν καλός πατέρας για σένα; Ήσουν πάρα πολύ καλός πατέρας … όταν σε έβλεπα, μου απάντησε.

«Η σεξουαλική καταπίεση της κοινωνίας αποτελεί ένα αντιδραστικό θέμα που έχει μεγάλη σημασία.

Η κοινωνία δεν μπορεί να κάνει χωρίς την ανασταλτική της επίδραση πάνω στις κοινωνικές διαδικασίες, γιατί…προετοιμάζει την μετέπειτα υπακοή των ενηλίκων στην εξουσία του κράτους και του κεφαλαίου, καλλιεργώντας τον φόβο απέναντι στην εξουσία σ’ όλα τα άτομα της κοινωνίας.

Σε όλους αρέσει η αλλαγή παραστάσεων ή τα ευχάριστα ταξίδια. Γνωρίζατε όμως ότι περνώντας χρόνο σε ένα καινούριο τόπο βοηθάτε στ’ αλήθεια τον εγκέφαλό σας να αλλάξει προς το καλύτερο;

Εάν ποτέ έχετε παρατηρήσει πως τα ταξίδια δεν διευρύνουν απλώς τους ορίζοντές σας αλλά σας καθιστούν στ’ αλήθεια πιο υγιείς, θα χαρείτε καθώς μαζί σας συμφωνεί και η επιστήμη.

Μάθανε να λένε ψέματα και τους άρεσε το ψέμα, και μάθανε την ομορφιά του ψέματος.

Ίσως, όλ' αυτά ν' αρέσανε πολύ αθώα, για τ' αστεία, από απλή  φιλαρέσκεια, σαν ένα ευχάριστο παιχνίδι, κι ίσως πραγματικά εξ αιτίας κάποιου μορίου, μα  αυτό το μόριο εισχώρησε μεσ' στην καρδιά τους και τους φάνηκε ευχάριστο.

Προσπαθήστε να μη δίνετε σημασία σε αυτούς που προσπαθούν να σας κάνουν τη ζωή δύσκολη.

Θα υπάρξουν πολλοί τέτοιοι- και με επίσημη ιδιότητα, και αυτόκλητοι.

Να τους υποφέρετε αν δεν μπορείτε να τους αποφύγετε, αλλά με το που αποδράσετε, σταματήστε να μιλάτε γι αυτούς.

Ματαιότητα της λέξης εμπειρία.

Η εμπειρία δεν είναι πειραματική. Δεν την προκαλούμε. Την αποδεχόμαστε παθητικά.

Ύστερα από πολλά χρόνια δουλειάς με νευρωτικούς ασθενείς, ο Φρόυντ είχε καταλάβει πως η προσωπική ζωή των ανθρώπων συχνά καταρρέει και διαλύεται όχι μετά από μια αποτυχία αλλά, παραδόξως, μετά από έναν θρίαμβο.

Σε ένα κλασικό δοκίμιό του ο Φρόυντ προσπάθησε να εξηγήσει τους κινδύνους της επιτυχίας:

Το χρήμα προσφέρει τη μοναδική πολύτιμη αξία σ’ αυτό τον κόσμο: προσφέρει χρόνο, την ανεξάντλητη αφθονία του χρόνου. Υπό αυτή την έννοια, είναι απελευθερωτικό.

Όταν λείπει, η ύπαρξη συρρικνώνεται σε ένα αιώνιο παρόν που μας φυλακίζει.

Οι φωτογραφίες τους συμβολίζουν το απόλυτο σκοτάδι που η νόσος επιφέρει — κυρίως την απώλεια της αίσθησης του εαυτού.

Η κατάθλιψη επηρεάζει καθοριστικά τόσο όσους υποφέρουν από τη διαταραχή όσο και όσους βρίσκονται γύρω τους. Η απομόνωση, η ανησυχία και ο φόβος που προκαλεί αυτή η «κρυμμένη» ασθένεια μπορούν να παρεμποδίσουν ή ακόμα και να σταματήσουν την πρόοδο της ζωής των ασθενών.