Ελένη Λαυρεντάκη
Γεννήθηκα και ζω στην Κρήτη. Είμαι γραφίστας - τυπογράφος και τα τελευταία χρόνια διοχετεύω τις καλλιτεχνικές (και όχι μόνο) ανησυχίες μου στον Κλόουν.
Θα ήθελα να λέω πάντα αλήθεια. Αγαπώ την αλήθεια. Μα εκείνη δεν μ’ αγαπά.
Αυτή είναι η πραγματική, η αληθινή αλήθεια. Η αλήθεια, δεν μ’ αγαπά.
Μόλις την ξεστομίσω, αλλάζει μορφή και γυρίζει εναντίον μου.
Χωρίς αμφιβολία η σημερινή πραγματικότητα, όπως διαμορφώνεται μετά την έξαρση της πανδημίας του κορωνοϊού, αποτελεί μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία, μάλλον άγνωστη αλλά και ακατανόητη για τους περισσότερους ανθρώπους. Το αίσθημα μίας αόρατης απειλής που πλανάται γύρω μας, σε συνδυασμό με τις εικόνες και τις ειδήσεις που καθημερινά φθάνουν από γείτονες και μακρινές χώρες, διαμορφώνουν ένα ζοφερό τοπίο μέσα στο οποίο κυριαρχεί ο φόβος, το άγχος, η αβεβαιότητα, και η ασάφεια.
-Ποιά χωρίζει σήμερα, γυναίκα; ρώτησε η μικρή
-Μια εξαισίως ανόητη. Αρχετυπικό μοντέλο.
Απ’ αυτές που, παρά να διαλύσουν το γάμο τους, προτιμούν να διαλύονται οι ίδιες.
«Σας συγκέντρωσα εδώ για τελευταία φορά, στην πλατεία της πόλης μας, για να σας ενημερώσω:
Μας συμβαίνει κάτι εντελώς ανεξήγητο.
Δεχθήκαμε επίθεση από ένα λοιμό αγνώστων αιτιών.
Οι γειτονικές πόλεις και χώρες μας έχουν κλείσει τα σύνορά τους.
Φόβος, πανικός, εσωστρέφεια, αγωνία.. Γνώριμες καταστάσεις τον τελευταίο μήνα!
Όσο ο κόσμος χορεύει σε ρυθμούς πανικού, ένας άλλος δυνατός αντισταθμιστής όλων αυτών των συναισθημάτων που ακινητοποιούν.. ζωντανεύει!
Το Graffiti!
Ένας ψυχαναλύτης εξηγεί αναλύει την ψυχολογία του φόβου εξαιτίας του κορωνοϊού και τονίζει ότι ο φόβος μας προστατεύει.
Το κυρίαρχο συναίσθημα, ανάμεσα σε πολλά που ενδέχεται να βιώνουμε το τελευταίο διάστημα με αφορμή τον παρατεταμένο εγκλεισμό μας στο σπίτι εξαιτίας του φονικού κορωνοϊού, είναι ο φόβος. Ένα συναίσθημα που εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο στο κάθε άτομο.
Έτσι τους βλέπω εγώ τους κήπους.
Στον κήπο απόψε μου μιλεί μια νέα μελαγχολία.
Βυθίζει κάποια μυγδαλιά τον ανθοχαμόγελό της
στου βάλτου το θολό νερό.