«Η κακία είναι αποκλειστικά ανθρώπινο φαινόμενο.

Πρόκειται για την προσπάθεια οπισθοδρόμησης σε ένα προ-ανθρώπινο στάδιο και εξάλειψης αυτού που είναι αποκλειστικά ανθρώπινο: της λογικής, της αγάπης, της ελευθερίας.

«Όταν ξέρει κανείς ν’ ακούει, μιλάει πάντα καλά…» -Μολιέρος

«Κάθε φορά που μου μιλάς σκέφτομαι τα δικά μου. Πιστεύω ότι σ’ ακούω, προσπαθώ να σου βρω λύσεις και να σου δώσω συμβουλές, όμως, όταν φεύγεις δεν είμαι και πολύ σίγουρος τι ακριβώς μου είπες και καμιά στιγμή δεν σκέφτηκα πώς νιώθεις, πώς βλέπεις τα πράγματα και γιατί…»

«Δεν υπάρχει λωτός χωρίς μίσχο», λέγει μία ινδική παροιμία.

Έτσι και η μοναχικότητα παρουσιάζει -μαζί με τα τόσα πλεονεκτήματα- και τα μικρά της επίσης μειονεκτήματα, τα μικρά της προβλήματα, τα όποια, όμως, συγκρινόμενα μ’ εκείνα της κοινωνικότητας, είναι ασήμαντα.

Μὴ μὲ διαβάζετε ὅταν δὲν ἔχετε
παρακολουθήσει κηδεῖες ἀγνώστων
ἢ ἔστω μνημόσυνα.

Η Ελλάδα είναι χωρίς αμφιβολία η πιό όμορφη χώρα που έχει απομείνει.

Οι άνθρωποι είναι οι πιό συμπαθητικοί που γνώρισα ποτέ. Όλοι χαμογελάνε.

Γιατί δεν μου είπες ότι η Ελλάδα είναι τόσο όμορφη;

Ένας σύγχρονος λόγιος είπε πως κανείς δε διαφέρει από τους άλλους τόσο όσο από τον ίδιο του τον εαυτό σε διάφορες φάσεις της προσωπικής του εξέλιξης.

Αυτό ισχύει στις περισσότερες περιπτώσεις, γιατί το υγιές είναι, όσο ωριμάζεις, να περνάς με ταχύτητα από τη μια φάση στην άλλη και να αναπτύσσεις νέα ενδιαφέροντα.

Είσαι ελεύθερος όταν μπορείς να απομακρυνθείς από τους ανθρώπους, χωρίς να σε υποχρεώνουν να τους αναζητείς η ανάγκη του χρήματος ή το ένστικτο του κοπαδιού ή η αγάπη, η δόξα, η περιέργεια, πράγματα που δεν βρίσκουν τροφή στη σιωπή και στη μοναξιά.

Η National Audubon Society, μία από τις πιο παλιές περιβαλλοντικές οργανώσεις του κόσμου, ανακοίνωσε τους νικητές του διαγωνισμού Audubon Photography Awards 2020.

Ο διαγωνισμός ήταν ανοιχτός για φωτογράφους από τις Η.Π.Α.

Στην 11 χρονιά διοργάνωσης του, δέχτηκε 6.000 εικόνες από περίπου 1.800 φωτογράφους.

…H δυσκολία στη δέσμευση μοιάζει να αποτελεί συνήθη διάγνωση σε ανθρώπους που ζουν αλλεπάλληλες σεξουαλικές σχέσεις και, όταν έρθει η στιγμή να επισημοποιηθεί η σχέση, τότε αναζητούν αφορμές για να εξαφανιστούν. Στη δική μας οπτική, το πρόβλημα των ανθρώπων αυτών δεν έγκειται στη δυσκολία δέσμευσης, αλλά στην αφόρητη και ισοπεδωτική δέσμευση που πολλές φορές έχουν με την πατρική οικογένεια και με το επιβαρυμένο προσωπικό παρελθόν τους.

Ένα σύντομο ουμανιστικό κινούμενο σχέδιο σχετικά με το θάνατο, τη μετά θάνατον ζωή και τη ζωή εδώ και τώρα.