Όλοι αναζητάμε την αγάπη, τον ένα και μοναδικό άνθρωπο που θα μας προσφέρει τη ζεστασιά, την προστασία και την ευτυχία που τόσο αναζητάμε.

Όταν φανταζόμαστε την ιδανική σχέση τείνουμε να εξιδανικεύουμε όχι μόνο τον σύντροφο που θα έχουμε στη ζωή μας αλλά και την ίδια την αγάπη.

Έχετε συναντήσει ποτέ κάποιον άνθρωπο, που, ενώ είναι κορυφή στο επάγγελμά του, σε μία συνηθισμένη συζήτηση ξεστομίζει ανοησίες;

Που δεν μπορεί να κατανοήσει απλά, καθημερινά ζητήματα και η προσωπική του ζωή είναι ακατάστατη και θλιβερή;

Η ανάγκη δημιουργίας μιας δανειστικής βιβλιοθήκης στα Φιλιατρά οδήγησε σε αυτή την πρωτότυπη ιδέα, ίσως μοναδική στην Ελλάδα.

H ιδέα γεννήθηκε από την ανάγκη να υπάρχει στην πόλη μια δανειστική βιβλιοθήκη. Και αυτός είναι ο χώρος.

Εἶπε:
ψηφίζω τὸ γαλάζιο.
Ἐγὼ τὸ κόκκινο.
Κι ἐγώ.

Ένα από τα πράγματα που ΔΕΝ μάθαμε στο σχολείο είναι ότι το μέγεθος που εμφανίζονται οι χώρες στους παγκόσμιους χάρτες δεν καθορίζεται μόνο από την επιφάνειά τους αλλά κι από τη γεωγραφική τους θέση.

Έτσι μας έμεινε μια εσφαλμένη εντύπωση για τον κόσμο.

«H φαντασία είναι σαν τη μαρμελάδα, χρειάζεται να την αλείψουμε πάνω σε μια στέρεη φέτα ψωμιού.

Διαφορετικά, αν η βάση είναι η φαντασία, παραμένουν όλα ένα άμορφο πράγμα, σαν μαρμελάδα, πάνω στην οποία τίποτα δεν μπορεί να οικοδομηθεί.

Η ζωή είναι μία διαδικασία με διάφορες περιστάσεις, καταστάσεις, φάσεις, σταθμούς και κρίσιμες καμπές. Η ποιότητα και η πληρότητα της ζωής ενός ανθρώπου εξαρτάται από το πόσο καλά γνωρίζει όλα αυτά και πόσο εύστοχα τα αντιμετωπίζει. Επομένως είναι επιτακτική ανάγκη να έχει τη δυνατότητα με κάποιο τρόπο να τα μάθει.

-Ποιος θα μπορούσε να πει ποιο από τα δυο πράγματα είναι φοβερότερα να βλέπει κανείς: οι αποξεραμένες καρδιές ή τα άδεια κρανία;

-Έχουνε βλέπετε, την εντύπωση πως μεγαλώνει η θέση τους με το να κατηγορούν το φαΐ που η φτώχεια τους τους καταδίκασε να τρώνε.

«Τι τη θες την ψυχοθεραπεία, εσύ έχεις τη μανούλα και τον πατερούλη». «Εμείς είμαστε δυνατοί, δεν χρειαζόμαστε ψυχολόγους». «Πες στη μανούλα το πρόβλημα και θα σου βρω εγώ τη λύση». «Μη ακούς κανέναν άλλον, εγώ ξέρω!». «Εμένα να ακούς, εγώ σε ξέρω. Σε γέννησα!».

Υπομονή αγόρι μου...

Για έξι + τρία + τρία χρόνια τουλάχιστον, θα σε πιέζουμε αφόρητα κυρίως να παπαγαλίζεις ως επί το πλείστον αχρείαστες πληροφορίες...