Όπως περιγράφει στο κείμενο του ο Segal, «το φαγητό είναι ένα κεντρικό κομμάτι της ζωής μας και παρόλα αυτά το θεωρούμε δεδομένο. Είμαστε συχνά πολύ απασχολημένοι για να σκεφτούμε πολύ τι τρώμε ή πώς επηρεάζει την υγεία μας.

«Στη Δύση, υπάρχει μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση σχετικά με τη βλάβη της κατανάλωσης επεξεργασμένων τροφίμων με άλατα, λίπη και ζάχαρη, αλλά η ευαισθητοποίηση δεν έχει οδηγήσει σε ευρεία αλλαγή»...

Και προσθέτει: «Για πρώτη φορά σε πολλές γενιές, το προσδόκιμο ζωής έχει μειωθεί στην Αμερική και ο κύριος ένοχος είναι οι τροφές χωρίς θερμίδες, επεξεργασμένα και συσκευασμένα σκουπίδια που προωθούνται σε εμάς από διαφημίσεις μεγάλου προϋπολογισμού.

«Αυτό δεν εντοπίζεται στη Δύση, αλλά γίνεται αισθητό από το Μεξικό στο Κατάρ, από την Κίνα στη Βραζιλία, από την Αυστραλία έως την Ινδία, όπου η εκβιομηχάνιση αυξάνεται».

Επισημαίνει, ακόμη, ότι «με την αλλαγή στη στάση απέναντι στη διατροφή και τις φυσικές επιπτώσεις των τροφίμων με χαμηλό κόστος, οι επιχειρήσεις fast food έχουν αρχίσει να επενδύουν σε ξένες αγορές, όπου η ευαισθητοποίηση του κοινού δεν είναι τόσο έντονη».

Ο Segal ταξόδεψε από την Ασία στη Μέση Ανατολή, από την Ευρώπη στην Αφρική και τη Νότια Αμερική, ζητώντας από τα παιδιά να κρατούν ένα ημερολόγιο για όλα όσα τρώνε μέσα σε μια εβδομάδα.

Μόλις τελείωσε η εβδομάδα, έκανε ένα πορτρέτο του κάθε παιδιού τοποθετώντας γύρω του τα τρόφιμα που κατανάλωσε.

Όπως γράφει, εστίασε στα παιδιά «επειδή οι διατροφικές συνήθειες, που σχηματίζονται όταν είμαστε νέοι, διαρκούν μια ζωή και συχνά ανοίγουν το δρόμο για χρόνια προβλήματα υγείας».

Πηγή: snoopit24.com