Λαμβάνω αυτές τις φωτογραφίες σε μια κεντρική πλατεία της Αθήνας, στους δρόμους, στα ξενοδοχεία, στα τζαμιά, μέσα στα σπίτια που ζουν. Παιχνίδι, το μέσο έκφρασης του κάθε παιδιού, είναι ο τροχός που θέτει αυτές τις φωτογραφίες σε κίνηση.

Απομακρυσμένο, καλά κρυμμένα συναισθήματα, όπως ο φόβος, η βία, ο τρόμος, η αναστολή, διαφαίνονται – και μέσα από το παιχνίδι – γίνονται απτά με έναν αυθόρμητο τρόπο. Όλα τα άλλα είναι άπιαστα στον κόσμο τους: την οικογένεια, τους φίλους, το περιβάλλον, τη χώρα της κατοικίας τους, την ταυτότητα και την προσωπικότητα.

Ο αυτονόητα αθώος, τρυφερός και καλοπροαίρετος κόσμος των παιδιών δεν είναι για όλα τα παιδιά μία αμετάβλητη ή καλά παγιωμένη πραγματικότητα. Αυτά τα παιδιά πριν προλάβουν να δουν την ανατολή της ζωής τους το βλέμμα τους γεμίζει με πόνο, διωγμένα από τον τόπο τους και κυνηγημένα σε όλο τον κόσμο, είναι υπάρξεις που βιώνουν το δυσοίωνο από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους.

Ο φωτογράφος Πάνος Κέφαλος απαθανάτισε την απόκοσμη πλευρά της παιδικής ηλικίας στη σειρά φωτογραφιών με τίτλο SaYints.

Πηγή: cool2re