Κάποιοι αναφέρουν τον χώρο των βάσεων, από τις οποίες ξεκινούν οι ορειβάτες για την κορυφή του βουνού, σαν «τη μεγαλύτερη χωματερή σκουπιδιών στον κόσμο».
Άλλοι, όπως ο γεωλόγος Άλτον Μπάγιερς (Alton Byers), ο οποίος είναι από τους ανθρώπους που εργάζονται για να καθαρίσει το Έβερεστ και να δημιουργηθούν χώροι υγειονομικής ταφής.
Photo Credit Alton Byers
Η κορυφή του βουνού Έβερεστ βρίσκεται στα 8.848 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, στο βόρειο άκρο του Εθνικού Πάρκου Σαγκαμάρτα (Sagarmatha), στην περιοχή Χούμπου (Khumbu) του Νεπάλ.
Είναι τμήμα των Ιμαλαΐων, μιας οροσειράς 2.400 χιλιόμετρα που εκτείνεται στο Μπουτάν, την Ινδίας, το Νεπάλ, την Κίνας, το Πακιστάν και το Αφγανιστάν.
Το 1953, οι Έντμουντ Χίλαρι και Τένσινγκ Νοργκέι έγιναν οι πρώτοι που κατάφεραν να φτάσουν με επιτυχία στη κορυφή. Από τότε χιλιάδες ορειβάτες ακολούθησαν τα βήματα της αποστολής.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, το Έβερεστ έγινε ένας σημαντικός προορισμός για τουρίστες που αναζητούσαν την περιπέτεια.
Εκτιμάται ότι ο εθνικός δρυμός Sagarmatha έχει πάνω από 150.000 επισκέπτες κάθε χρόνο, με αρκετές εκατοντάδες να προσπαθούν να ανέβουν στο Έβερεστ, σύμφωνα με τον Byers.
Photo Credit Alton Byers
Οι ορειβάτες που ταξιδεύουν για πρώτη φορά στο βουνό μπορεί να εκπλαγούν καθώς βρίσκουν θαμμένες φθορίζουσες σκηνές, δοχεία καυσίμων και άλλα διάφορα κομμάτια παλαιών κατασκηνωτικών χώρων που πετιούνται γύρω από τα στρατόπεδα βάσης.
Για πάνω από τρεις δεκαετίες, ο Byers έχει μελετήσει το θέμα της συντήρησης και αποκατάστασης της περιοχής των Ιμαλαΐων του Νεπάλ. Όπως λέει, υπάρχουν δύο είδη σκουπιδιών στην περιοχή του Έβερεστ.
Το πρώτο είδος είναι τα σκουπίδια από τους ορειβάτες που πετιούνται από τα στρατόπεδα βάσης μέχρι τον δρόμο για την κορυφή.
Αυτό το σκουπίδια διαχειρίζεται κυρίως η Επιτροπή Ελέγχου της Ρύπανσης του Sagarmatha (SPCC), μια μη κερδοσκοπική και μη κυβερνητική οργάνωση, που προσπαθεί να διατηρήσει την περιοχή του Khumbu καθαρή.
Η οργάνωση εγκατέστησε επίσης πάνω από 70 δοχεία απορριμμάτων κατά μήκος μονοπατιών και μαζεύει τα σκουπίδια πόρτα πόρτα σε ορισμένα από τα μεγαλύτερα χωριά.
Το δεύτερο είδος είναι τα απόβλητα τα οποία συλλέγονται σε σακιά και ρίχνονται σε ποτάμια κατά τη διάρκεια των μουσώνων, το καλοκαίρι.
Παράλληλα, οι ιδιοκτήτες των καταφυγίων θάβουν όσα απόβλητα μπορούν σε λάκκους διαστάσεων από 25 έως 100 τετραγωνικά μέτρα.
Photo Credit Alton Byers
Μέσα σε αυτές τις κοιλότητες υπάρχουν χιλιάδες τόνοι στερεών αποβλήτων: πλαστικά, κουτιά αλουμινίου από μπύρες και αναψυκτικά, γυάλινες φιάλες από ουίσκι, προϊόντα από χαρτί και πολλά άλλα.
Όταν καίγονται, τα σκουπίδια απελευθερώνουν δηλητήρια στον αέρα και, όταν είναι θαμμένα, απορροφούν τοξικά χημικά που διοχετεύονται υπογείων στο νερό, επισημαίνει ο Byers.
Και πρόσθεσε ότι έχει υποψίες πως οι ιδιοκτήτες των καταλυμάτων δεν ενδιαφέρονται για ανακύκλωση των σκουπιδιών, επειδή είναι ακριβή.
Ένα ακόμη σημαντικό πρόβλημα σε όλη την περιοχή είναι τα ανθρώπινα περιττώματα. Ντόπιοι αναρριχητές προσλαμβάνονται για να τα μεταφέρουν σε βαρέλια από τα στρατόπεδα βάσης και να το χωρίσουν σε λάκκους.
Σύμφωνα με πληροφορίες, κάθε χρόνο οι τουρίστες αφήνουν πίσω τους πάνω από 120 τόνους αποβλήτων κάθε μορφής.
Photo Credit Namgyal Sherpa
Ο Byers εκτιμά ότι πάνω από 5, 5 τόνοι ανθρώπινων αποβλήτων, από τους καταυλισμούς βάσης του Έβερεστ, είναι αποτέλεσμα της διάρροιας και άλλων εντερικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.
Το πρόβλημα των σκουπιδιών γύρω από το Έβερεστ μπορεί να είναι τεράστιο, αλλά ορισμένοι θεωρούν ότι δεν είναι απελπιστικό.
Από τους χιλιάδες τουρίστες που το επισκέπτονται κάθε χρόνο, μερικοί επιστρέφουν για να κάνουν ό, τι μπορούν για να βοηθήσουν στον καθαρισμό του εθνικού δρυμού, ενώ οικολογικές οργανώσεις εργάζονται στην κατεύθυνση δημιουργίας υγειονομικών χώρων ταφής και επεξεργασίας των ανθρωπίνων αποβλήτων.
Πηγή: Live Science / Επιμέλεια Snoopit24
