10 χρόνια μετά και με μόνο εφόδιο έναν αριθμό τηλεφώνου στην Βόρεια Καρολίνα απφασίζει να κάνει το ίδιο ταξίδι με το "τραίνο του θανάτου".

Το καταπλητικό ''Ταξίδι του Ενρίκε" της Σονία Ναζάριο, δημοσιογράφου στους Λος Άντζελες Τάιμς, που πήρε το βραβείο Πουλιτζερ γίνεται αφορμή να θυμηθούμε εδώ στην απέναντι όχθη μια ξεχασμένη υπόθεση που τόσο πολύ μοιάζει με αυτή των δικών μας ''αθλίων της Πάτρας" Αφιερωμένο στον Αφγανό Οδυσσέα των Γιατρών του Κόσμου, τον δικό μας Καντίρ...

Από τα σύνορα με την Γουατεμάλα η σιδηροδρομική γραμμή με κατεύθυνση τον βορρά απλώνεται παράλληλα με τις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού διασχίζοντας πρώτα την επαρχία Τσιάπας στο Μεξικό. Εκεί θα ενωθεί με την άλλη γραμμή που έρχεται από τα νοτιοανατολικά της χώρας, από την χερσόνησο Γιουκατάν για να πάρει τον μεγάλο προορισμό που είναι η Πόλη του Μεξικού.

Η δυτική γραμμή έχει μεγάλους σταθμούς την σχεδόν συνοριακή πόλη της Tapachula και βορειότερα την Arriaga από όπου συνήθως ξεκινάνε οι εμπορικοί συρμοί με τα φορτηγά βαγόνια. Σε αυτους τους σταθμούς ξεκινά το πιο επικίνδυνο κομμάτι της διαδρομής των μεταναστών που έρχονται από την νότια και κεντρική Αμερική. Διασχίζοντας με ότι βρούν,κυρίως τον Rio Suchiate, ποτάμι που χωρίζει το Μεξικό με την Γουατεμάλα.

Η αφετηρία τις περισσότερες φορές η Tecun Uman, στην πλευρά της Γουατεμάλα, μια μικρή πόλη που γι αυτό έχει πάρει και το προσωνύμιο μικρή Τιχουάνα. Με δέκα μεξικάνικα πέσος περνάνε το ποτάμι που η παλιά ονομασία του ήταν Xochiatl , από την ιθαγενική γλώσσα των Ναχούα, και σημαίνει το νερό του λουλουδιού φτάνοντας απέναντι, στην πρώτη μεξικάνικη πόλη, την Ciudad Heldago Κρυμμένοι στις σκιές των σιδηροδρομικών σταθμών η στις πρώτες δύσκολες στροφές της γραμμής που αναγκάζουν τους μηχανοδηγούς να κόψουν ταχύτητα, κυνηγημένοι από την τοπική αστυνομία, οι παράνομοι μετανάστες συνήθως νέοι, αγόρια και κορίτσια, πηδούν πάνω στα βαγόνια και κρεμασμένοι σε αυτά ξεκινάνε το ταξίδι με προορισμό την υποτιθέμενη γη της επαγγελίας, την μεγάλη βορειοαμερικανική χώρα.

Το ταξίδι για να διασχίσουν το Μεξικό και να φτάσουν στα σύνορα με τις ΗΠΑ, κρύβει μεγάλους κινδύνους. Εκτός από τους ληστές και τις διάφορες συμμορίες που παραμονεύουν στην διαδρομή οι νεαροί αντιμετωπίζουν συνεχώς τον κίνδυνο να τραυματιστούν η να σκοτωθούν έτσι όπως ταξιδεύουν πάνω στους συρμούς. Οι mutilados , δηλαδή οι ακρωτηριασμένοι, αυξάνουν σταθερά χρόνο με τον χρόνο.

Σύμφωνα με τα αρχεία της Grupo Beta, μια ειδικής αστυνομικής ομάδας που επιχειρεί στην Τσιάπας από το 1996 και κυνηγά τους παράνομους μετανάστες, από τον Γενάρη του 2002, έχουν τραυματιστεί σοβαρά 5000 μετανάστες και από αυτούς οι 279 έχουν ακρωτηριαστεί.

Γι αυτόν το λόγο το τρένο που θα τους μεταφέρει, οι μετανάστες το ονομάζουν «θηρίο» αλλά είναι αναγκασμένοι να το επιλέγουν γιατί αποτελεί την πιο φτηνή διαδρομή. Στην Tapachula, στο σπίτι των μεταναστών, που έστησε μια καθολική ιταλική ΜΚΟ, η Scalabrini, αλλά και στην εκκλησία του «Καλού Ιησού» , μπορεί κανείς να συναντήσει εύκολα δεκάδες ακρωτηριασμένους νεαρούς λατινοαμερικάνους που το ταξίδι προς την «γη της επαγγελίας» μετατράπηκε σε εφιάλτη.

Αρκετοί από αυτούς ξέμειναν στην πόλη και δουλεύουν στις οικοδομές η βοηθάνε να χτιστεί η εκκλησία και ορισμένα καθολικά φιλανθρωπικά ιδρύματα.

Οι υπόλοιποι πήραν ξανά τον δρόμο της επιστροφής και ξαναγύρισαν στις χώρες τους ενώ ελάχιστοι κατάφεραν να συνεχίσουν μέχρι τον τελικό προορισμό.

Παρά τους κινδύνους όμως , το παράνομο μεταναστευτικό κύμα προς τον αμερικάνικο βορρά μεγαλώνει χρόνο με τον χρόνο, σε πείσμα των μέτρων και των εμποδίων που βάζει η κυβέρνηση του Μεξικού σύμφωνα με τις απαιτήσεις του ισχυρού γείτονα.

Ο τελευταίος συνεχίζει την κατασκευή του τείχους στα αμερικανό-μεξικάνικα σύνορα άλλα όπως είπε χαρακτηριστικά ένας παράνομος μετανάστης, ούτε ένα Σινικό Τείχος θα μπορούσε να σταματήσει την προσπάθεια των ανθρώπων να γλιτώσουν από την απόλυτη φτώχεια.

Πηγή: apenantioxthi 

Το τρένο του θανάτου

Κάθε μέρα ένα φορτηγό τρένο, γνωστό και ως «Τέρας» αλλά και «Τρένο του θανάτου» ταξιδεύει από τη νότια μεξικανική πόλη Αριάγκα μέχρι την Πόλη του Μεξικού.

Πάνω του σκαρφαλώνουν εκατοντάδες μετανάστες που προσπαθούν να φτάσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρόκειται για ανθρώπους κυρίως από το Ελ Σαλβαδόρ, τη Γουατεμάλα, την Ονδούρα και τη Νικαράγουα που προσπαθούν να βρουν ένα καλύτερο αύριο και ρισκάρουν την ζωή τους για αυτό.

Η «επιβίβαση» τους στο τρένο γίνεται πάντα όταν το τρένο βρίσκεται σε κίνηση και το όχι και τόσο άνετο και ασφαλές ταξίδι μπορεί να διαρκέσει αρκετές μέρες κάθε φορά. Αρκετοί από αυτούς χάνουν την ισορροπία τους και πέφτουν από το κινούμενο τρένο με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους, κάποιοι άλλοι ακρωτηριάζονται ενώ υπάρχουν αρκετοί που παθαίνουν αφυδάτωση από την συνεχή έκθεση στον ήλιο.

Όσοι καταφέρνουν τελικά να φτάσουν γίνονται συχνά στόχοι συμμοριών, απαγωγέων, αλλά και διεφθαρμένων αστυνομικών.

Πηγή: dinfo.gr