Βασίλης Καραβίτης | Το άπιαστο Πρo-πο

04.05.2023
Βασίλης Καραβίτης | Το άπιαστο Πρo-πο

Ωραία λοιπόν.

Ας συνεχίσουμε κι απόψε την κουβέντα μας.

Για πόλεις που θα βρούνε το νέο σφυγμό τους

γι' ανθρώπους που θα φέρουνε νεόκοπους προορισμούς

για νέους κώδικες επαφής που θα εφεύρει το σώμα

για λέξεις παρθένες που θ' αχρηστέψουν τη μόνωση

για σιωπές ακόμα εύφορες που θα συντηρήσουν το πάθος

γι' άγνωστες, νέες συγκινήσεις που περιμένουνε πιστούς

για νέα ρίγη που ζητάνε επιδερμίδες

για νέα σχήματα που θ' απορροφήσουν τις μοναξιές

για νέα συνθήματα που θα στρατολογήσουν οπαδούς

για νέες ευαισθησίες, νέες αισθήσεις, νέες διαστάσεις

για παιδιά χωρίς τους μύθους των μεγάλων

για σπίτια χωρίς δωμάτια υπηρεσίας

για ένα νέο κόσμο χωρίς τα σύνορα που ξέρουμε.

 

Κουβέντα ας γίνεται όσο θέλετε.

Εγώ το ξέρω προ πολλού:

αυτό το δεκατριάρι δεν πιάνεται με τίποτα.

 

Από την ποιητική συλλογή Λυπομανία (1989)

CoverPhoto: Owen Gent

 

Καραβίτης Βασίλης (1934-2016)

Γεννήθηκε το 1934 στην παραμεθόρια Νέα Ορεστιάδα, μεγάλωσε στον Πειραιά και ανδρώθηκε στην Αθήνα της δεκαετίας του'50, όπου σπούδασε νομικά και δικηγορούσε για αρκετά χρόνια. Εξέδωσε εννέα ποιητικές συλλογές, δύο πεζογραφήματα και είχε μεταφράσει ξένη μεταπολεμική ποίηση και ιδιαιτέρως ορισμένους καινοτόμους και άγνωστους τότε στην Ελλάδα Πολωνούς ποιητές (Χέρμπετ, Μιλότς, Ρουζέβιτς, Σιμπόρσκα, κ.ά.). Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων και για πολλά χρόνια από τους τακτικούς συνεργάτες του περιοδικού Διαγώνιος στη Θεσσαλονίκη.

Στην ποίησή του είναι έκδηλη η ανάγκη για έκφραση στενότατα συναρτημένη με μια έμμονη διάθεση για πολύτροπες προσεγγίσεις και αναψηλαφήσεις θεμελιωδών ή και δευτερευόντων ζητημάτων, καθώς και αναπάντητων ερωτημάτων γύρω από τη μοίρα του ανθρώπου, συχνά δημιουργώντας την αίσθηση ενός μονολογούντος ή διαλεγόμενου περιπατητικού φιλοσόφου ή θυμοσόφου.