Οι σοφοί και έμπιστοι διδάσκαλοι ζωής είναι σπάνιοι και συχνά κάποιος πρέπει να ταξιδέψει (αποστάσεις, χρόνους, σελίδες...) για να τους βρει. Άλλοτε πάλι βρίσκονται σε απόσταση οφθαλμού... Μόλις βρεθούν όμως, άκουσε, επεξεργάσου, επέλεξε, αγκάλιασε, φύλαξε (στο θησαυροφυλάκιο του Νου...) και χρησιμοποίησε (αλλιώς άχρηστα...) τα λόγια-ιδέες-στρατηγικές τους σαν να είναι πολύτιμα όπλα και φιάλες οξυγόνου όταν είσαι μοναχός στο βυθό του ωκεανού, γιατί είναι κυριολεκτικά εμψυχωτικά και ζωογόνα...
Ο Balthasar Gracian (στο "Η τέχνη της επίγειας σοφίας") έγραψε:
«Το κοντινότερο μονοπάτι για το Μεγαλειώδες είναι μαζί με άλλους. Συζήτηση με τους σωστούς ανθρώπους είναι αποτελεσματική. Τρόποι και γούστα μοιράζονται, κοινή λογική και ταλέντο ακόμη αυξάνονται χωρίς να το καταλάβεις.» «Κράτα βοηθητικά μυαλά γύρω σου. Είναι προνόμιο των δυνατών να περιβάλλονται με πρωταθλητές του πνεύματος που θα τους προφυλάξουν από τους κινδύνους της κάθε άγνοιας»!
«Όποιος δεν μπορεί να έχει σοφούς στην υπηρεσία του καλό είναι να τους έχει φίλους.»
Δικτυώσου! Διατήρησε την επαφή και το σύνδεσμό σου με "επίλεκτους" άξιους συνανθρώπους (συγγενείς, φίλους, συνεργάτες, παλιά αφεντικά, δασκάλους, ανθρώπους ή και υπηρεσίες) που ενδιαφέρονται για το καλό σου, γιατί κυρίως όταν υποφέρεις δυσκολίες, όταν βρίσκεσαι σε «κρίση» (στάδιο απόφασης) θα τους χρειαστείς...
Επικοινώνησε τα αισθήματά σου, αμφιβολίες, στεναχώριες, αγωνίες στα κατάλληλα, εχέμυθα, έμπιστα πρόσωπα ... αντί να τα καλύπτεις με αστεία, άτοπη οργή, κατηγόριες άλλων ή "μαστουρωτικές" αποδράσεις μέσα από (ανούσιες ή ουσιαστικές...) διασκεδάσεις ή απασχολήσεις. Μην απομονώνεσαι. Ζήτα υποστήριξη, βοήθεια, συγκεκριμένη, ειλικρινή κι εποικοδομητική κριτική ("feedback"), κυρίως στους δύσκολους καιρούς και όταν η αμφιβολία σε παραλύει....
Η "φωτισμένη" συζήτηση διαλύει τα φανταστικά τέρατα που σε στοιχειώνουν και αποκαλύπτει τις πραγματικές Σου επιλογές...
Η κοινή λογική κι εμπειρία θα σου πουν ότι είναι πολύ ευκολότερο να ζητήσεις/λάβεις βοήθεια αν με συνέπεια έχεις «καλλιεργήσει» τις κατάλληλες "σχέσεις" προτού αισθανθείς την ανάγκη της "ευεργεσίας" τους... (Είναι «φυσιο-λογικό» μια που ο καθένας πρώτα βοηθά τους οικείους/φίλους/"δικούς του").
Όταν προσθέτεις ευρύτερους ομόκεντρους κύκλους στον ορισμό των «δικών» σου, αυξάνεις τα «μέσα» και το δίκτυο υποστήριξής σου, τόσο τους "συμμάχους" σου όσο και το εύρος (το δούναι και λαβείν...) της Ανθρωπιάς σου...
Ας σημειωθεί ότι τόσο σε θέματα "συναισθηματικής" προφορικής επικοινωνίας όσο και "λήψης βοήθειας", οι άνδρες έχουν συνήθως περισσότερες "αναστολές" μια που αυτά συγκρούονται με τον "παραδοσιακό τους ρόλο"...
Ας μην είμαστε ανόητα αλλαζόνες, ας μην υπερβαίνουμε τα Όρια των δυνατοτήτων μας... Είναι ευφυΐα να ξέρουμε πότε και εως που μπορούμε... και πότε πρέπει να ξαναεκπαιδευτούμε για να εξελιχθούμε... Μόνο Τέλειοι Θεοί (...μυθολογικά όντα) δεν εξελίσσονται...
Τυχεροί οι μαθητές φιλοσοφημένων Δασκάλων και οι δάσκαλοι σοφοδιψασμένων Μαθητών!
***
Δρ. Μάνος Ζαχαριουδάκης
Κλινικός ψυχολόγος, ψυχοθεραπευτής/σεξοθεραπευτής
