Τα άτομα που συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο μπορεί να κάνουν συχνά τους ανήξερους για πράγματα που συνειδητά γνωρίζουν ή να λένε πως ξέχασαν κάτι αλλά επί της ουσίας να προσπαθούν να ξεφύγουν.
Αυτά τα άτομα δεν λένε την γνώμη τους ανοικτά, ούτε εκφράζουν την δυσαρέσκεια τους λεκτικά.
Είναι πολύ δύσκολο να εμπιστευτεί κανείς άτομα που συμπεριφέρονται παθητικο-επιθετικά γιατί στην ουσία συσσωρεύουν θυμό για κάτι που συμβαίνει και αδυνατούν να το αντιμετωπίσουν εκείνη την στιγμή και εκδικούνται γιαυτό σε ανύποπτη στιγμή για ένα άσχετο συμβάν.
Δηλαδή, η ενέργεια εκδίκησης δεν σχετίζεται άμεσα με την αρχική κατάσταση που προκάλεσε θυμό.
Κάθε φορά που το άτομο αντιμετωπίζει μια κατάσταση που του προκαλεί θυμό, απογοήτευση, ματαίωση, υποβιβασμό αδυνατεί να εκφράσει την δυσαρέσκεια του, γιαυτό, την συσσωρεύει και την εκφράζει σε ανύποπτο χρόνο.
Στην ουσία εκδικούνται τον άλλον για κάτι που τους έκανε να νιώσουν στο παρελθόν.
Τα άτομα που συμπεριφέρονται παθητικό-επιθετικά έχουν ψυχικά τραύματα με αποτέλεσμα τον κλονισμό της αυτοεκτίμησης τους.
Ακόμη αποφεύγουν επιμελώς τις συγκρούσεις και όταν βρεθούν αντιμέτωποι με μια σύγκρουση παίρνουν την στάση «μα εγώ έχω όλη την καλή διάθεση να τα βρούμε γιατί είσαι τόσο άδικος μαζί μου».
Η παθητικόεπιθετική συμπεριφορά είναι θέμα ανατροφής;
Στις οικογένειες μπορεί να καλλιεργείται αυτή η συμπεριφορά.
Η παθητική μορφή επιθετικότητας δεν είναι συνειδητή σε πολλούς ανθρώπους. Πολύ συχνά θεωρούν τους εαυτούς τους θύματα της επιθετικότητας των άλλων.
Σε αυτή την περίπτωση το θύμα είναι και θύτης.
Ο θύτης προσποιείται το θύμα. Θύτης και θύμα έχουν το ίδιο πρόσωπο με διαφορετικό προσωπείο.
Της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου
Πηγή: writersgang.com