Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών είναι ένα θέμα σπάνιο γιατί δεν είναι περίπλοκο. Είναι εύκολο. Ενα κράτος προσφέρει κάποια δικαιώματα στους πολίτες του. Οι πολίτες που έχουν ξανθά μαλλιά και οι πολίτες που έχουν καστανά μαλλιά πρέπει να έχουν ίση πρόσβαση στα δικαιώματα αυτά, και κανείς δεν πρέπει να στερείται δικαιωμάτων λόγω του χρώματος των μαλλιών του.
Με τον ακριβώς ίδιο τρόπο τα ετερόφυλα ζευγάρια απολαύουν κάποιων νομικών προνομίων από τα σύγχρονα κράτη.
Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος τα ομόφυλα ζευγάρια να στερούνται αυτών των προνομίων. Είναι τόσο αναζωογονητικά απλό, σαν την ψήφο των γυναικών, σαν το δικαίωμα των μαύρων να χρησιμοποιούν τις μπροστινές θέσεις του λεωφορείου.
Γι’ αυτό νομίζω έχει αποκτήσει τόση δυναμική το συγκεκριμένο θέμα στις ωριμότερες των πολιτισμένων κοινωνιών του πλανήτη: επειδή οι πολίτες είναι εξουθενωμένοι από τα δύσκολα θέματα, και θέλουν κάτι εύκολο, προφανές, κρυστάλλινο για να υποστηρίξουν.
Η Ελλάδα, βεβαίως, μια ελεύθερη και δημοκρατική χώρα, με λαμπερό ήλιο και όμορφες παραλίες, είναι πολλά πράγματα, αλλά όχι ακριβώς ώριμη. Τις προηγούμενες ημέρες η κυβέρνηση πήγε να καταθέσει μια τροπολογία που θα επέκτεινε την ισχύ του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια, ώστε να έχουν πρόσβαση σε όλα τα δικαιώματα που απολαμβάνουν τα ετερόφυλα ζευγάρια.
Είναι υποχρέωση της χώρας να το κάνει, καθώς η Ευρωπαϊκή Ενωση (που, όπως και να το κάνουμε, όσα και να της σύρουμε, αποτελείται όντως από κάμποσα από τα προαναφερθέντα ώριμα πολιτισμένα κράτη) μας έχει ήδη τιμωρήσει για την καθυστέρησή μας να συμμορφωθούμε σχετικά. Πριν περάσουν σαράντα ώρες, την πήρε πίσω την τροπολογία, ύστερα από αντιδράσεις βουλευτών της Ν.Δ. και βεβαίως τους ουρανομήκεις κρωγμούς μητροπολιτών γνωστών για τους ουρανομήκεις κρωγμούς τους.
Ο μητροπολίτης Πειραιώς απείλησε με αφορισμό τους βουλευτές που θα τολμούσαν να υπερψηφίσουν μια τέτοια τροπολογία, ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης δήλωσε πως αυτά τα πράγματα είναι αφύσικα και «δεν τα κάνουν ούτε τα ζώα» (η ομοφυλοφιλία έχει τεκμηριωθεί σε περισσότερα από 500 είδη του ζωικού βασιλ… α τι κάθομαι και ασχολούμαι). Βουλευτές της Ν.Δ. πανικοβλήθηκαν, φυσικά και πανικοβλήθηκαν. Πάει η τροπολογία, μπήκε στο συρτάρι μέχρι «να γίνουν οι συνθήκες πιο ώριμες».
Βεβαίως, με δεδομένο ότι ο δημόσιος διάλογος στη χώρα πάνω σε όλα τα θέματα γίνεται όλο και πιο συχνά με κρωγμούς και αλαλαγμούς στα όρια του γκροτέσκου, είναι εύκολο κανείς να ρίξει το φταίξιμο και αυτής της έκφανσης της συντήρησης της ελληνικής κοινωνίας στους αλαλάζοντες μητροπολίτες και τους τρομοκρατημένους βουλευτές. Μα θα ήταν λάθος.
Γιατί η συντήρηση της ελληνικής κοινωνίας, αυτή η κολοσσιαία ψυχοκοινωνική τροχοπέδη της εξέλιξής μας σε χώρα ώριμη σαν τις άλλες, τις προαναφερθείσες, δεν εκπορεύεται από τους Ανθιμους και τους βουλευτές που φοβούνται τον αφορισμό: εκπορεύεται από την κοινωνία. Από τη βάση.
Η δύναμη της Εκκλησίας (η οποία πλέον θα υπόκειται σε διαχειριστικό έλεγχο μόνο έπειτα από υπουργική απόφαση, ας θυμίσουμε, καινούργιο αυτό) δεν πηγάζει από κάποια μυστικιστική ανώτερη δύναμη, αλλά από το μέγεθος του ποιμνίου. Δεν φταίνε οι βοσκοί που φωνάζουν – φταίνε τα πρόβατα που είναι έτοιμα να ακολουθήσουν τις φωνές.
Το τελευταίο πράγμα που κατέβασε ένα εκατομμύριο Ελληνες στους δρόμους στη σύγχρονη ιστορία της χώρας ήταν η αφαίρεση της αναφοράς του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Το 1/3 του πληθυσμού της χώρας πιστεύει ότι μας ψεκάζουν – φυσικά και θα πιστέψουν ότι η ομοφυλοφιλία είναι αφύσικο και αμαρτωλό πράγμα που θεραπεύεται.
Σιγά το λογικό άλμα. Ενα μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι επιρρεπές σε μπούρδες, προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες, συνωμοσίες, παραμύθια και ψέματα, και είναι πρόθυμο να τα πιστέψει και να τα υπηρετήσει με πάθος, είτε προέρχονται από σκουπιδομπλόγκζ είτε από τηλεοπτικές εκπομπές σε κανάλια με χιόνια είτε από τους θρησκευτικούς ηγέτες που, έτσι, κραδαίνουν μια δύναμη το μέγεθος της οποίας θα ζήλευαν συνάδελφοί τους από τον 12ο αιώνα.
Το αποτέλεσμα είναι ότι είμαστε μια κοινωνία που από κάποιες απόψεις παραμένει στον 12ο αιώνα. Οι λόγοι είναι πολλοί και περίπλοκοι, το θέμα της πνευματικής συντήρησης της ελληνικής κοινωνίας είναι θέμα δύσκολο, δεν είναι σαν τον γάμο των ομοφύλων, αγγίζει θέματα παιδείας, αξιών, χειραγώγησης, δύσκολο.
Αλλά από μια τέτοια κοινωνία δεν είναι εύκολο να περιμένουμε κατακτήσεις σαν εκείνες των άλλων, των πιο ώριμων. Πώς να αποδεχθούν οι Ελληνες οι ψεκασμένοι, οι πιστοί κι αγανακτισμένοι, που τους φταίνε οι Εβραίοι και ο Σόρος, τον «γάμο των ομοφύλων»; Δύσκολο.
Ελπίζω να μη χρειαστούν άλλοι εννέα αιώνες για να γίνει και για εμάς εύκολο.
Του Θοδωρη Γεωργακοπουλου
Πηγή: news.kathimerini.gr
