Πολύ αργοπορημένα για να προσφέρουν βοήθεια, τα γράμματα αυτά,
μοιάζουν με τ’ αργοπορημένα ποιήματα.
Λες και φτάνουν μέσα απ’ το νερό.

Ό,τι ήταν να συμβεί συνέβη:
η μάχη, η ηλιόλουστη μέρα, το φεγγαρόφωτο
που γλιστράει μέσα στον πόθο, το αποχαιρετιστήριο φιλί. Το ποίημα
ξεβράζεται στην ακτή σαν τα αντικείμενα ενός ναυαγίου.

Ή αργοπορημένα, όπως ήρθε στο δείπνο αργοπορημένα:
όλες οι λέξεις είναι κρύες ή φαγωμένες.

Αχρείος, μπλεγμένος, κατακτητής,
ή μείνε, περίμενε, για λίγο,
εγκαταλελειμμένος, δακρυσμένος, έρημος.
Αγάπη και χαρά, ή: τραγούδια χιλιοφαγωμένα.
Σκουριασμένα ξόρκια. Φθαρμένα ρεφρέν.

Είναι αργά, πολύ αργά·
πολύ αργά για να χορέψουμε.
Τραγούδησε ωστόσο ό,τι μπορείς.
Άναψε το φως: συνέχισε να τραγουδάς,
τραγούδησε: μη σταματάς.

Margaret Atwood
Η Μάργκαρετ Άτγουντ γεννήθηκε στην Όταβα του Καναδά το 1939. Πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο βόρειο Οντάριο και το Κεμπέκ, κι άρχισε να γράφει σε ηλικία πέντε χρόνων "διδακτικά θεατρικά έργα, ποιήματα, εικονογραφημένες ιστορίες κι ένα ημιτελές μυθιστόρημα". Σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Τορόντο και πήρε το Masters στο Radcliff College, ταξίδεψε πολύ και άλλαξε διάφορα επαγγέλματα-ταμίας, σερβιτόρα, σύμβουλος κατασκηνώσεων, λέκτορας της αγγλικής λογοτεχνίας, και τέλος συγγραφέας. Εκτός από καθιερωμένη ποιήτρια, η Μάργκαρετ Άτγουντ είναι σήμερα η διασημότερη πεζογράφος και κριτικός του Καναδά. Έχει γράψει περισσότερα από 40 μυθιστορήματα, ποιήματα, παιδικά βιβλία και δοκίμια. Κατά τη διάρκεια της συγγραφικής της καριέρας έχει βρεθεί υποψήφια ή έχει τιμηθεί με αμέτρητα βραβεία στον Καναδά και στο εξωτερικό, όπως το βραβείο Premio Mondello (1997), το Commonwealth (1987, 1994), το Booker (1989, 1996, 2000, 2003, 2005, 2007), και το Orange (2001, 2004).