από μέρα σε μέρα
νεκρώνει της καρδιάς το χώμα.
Η καρδιά φοράει το κορμί,
το κορμί – την πουκαμίσα.
Μα δεν αρκεί αυτό!
Κάποιος –
ηλίθιος! –
φόρεσε μανσέτες
κι άρχισε να κολλαρίζει το στήθος του.
Να κομπάζει για τα γερατειά.
Η γυναίκα βάφεται.
Ο άντρας, στον μύλο του Μίλερ φτερουγίζει.
Μα είναι αργά.
Πληθαίνουν οι ρυτίδες στο δέρμα.
Ο έρωτας ανθίζει,
ανθίζει -
και μαραίνεται.