Μάλιστα, το κοπάδι διατηρούσε τον καλύτερο δυνατό σχηματισμό καθώς υψωνόταν στον ουρανό, παραμένοντας το καθένα κοντά στο τελείωμα των φτερών του προηγούμενου πτηνού, αρχίζοντας τη στοίχηση από τον «αρχηγό» του κοπαδιού. Η μελέτη, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature, έδειξε επίσης ότι τα πουλιά χρονομετρούσαν το φτερούγισμά τους.

«Τοποθετούνται στην καλύτερη δυνατή θέση και κουνούν τα φτερά τους στον καλύτερο δυνατό ρυθμό» ανέφερε ο δρ. Πορτουγκάλ στο ειδησεογραφικό τμήμα του Nature. Κατά τη διάρκεια της πτήσης τους, τα πουλιά άλλαζαν συχνά θέση και ρυθμό της κίνησης των φτερών τους. Αυτά που βρίσκονταν στα σκέλη του V -λίγο πιο πίσω από το πουλί που πετούσε μπροστά- κουνούσαν τα φτερά τους συγχρονισμένα ώστε να επιτρέπουν σε εκείνα που πετούσαν τελευταία να παίρνουν περισσότερη ώθηση. Αντίθετα, αυτά που βρίσκονταν ακριβώς πίσω από τον «οδηγό» κουνούσαν τα φτερά τους εκτός χρόνου, ώστε να ελαχιστοποιούν την επίδραση της καθοδικής φοράς που δημιουργούσαν οι στρόβιλοι από τα φτερά του πρώτου πουλιού.

Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν τα πουλιά έχουν εξαιρετική ικανότητα να αισθάνονται ή και να προβλέπουν τις αναταράξεις του αέρα.

Πηγή: infokids.gr