Μη δίνεις στόχο, μη λύνεις μπροστά τους τα κορδόνια σου

ή τη ζώνη σου…

Μη γίνεσαι θύμα κάθε τόσο της ειλικρίνειάς σου…

Εκείνος τους χαμογέλαγε συγκατανευτικά…

Και με τα δυό του δάχτυλα μόνον έπαιρνε όλα τους τα μη…

και τα πετούσε στο δοχείο απορριμάτων…

Μαζί με τα ρούχα του…

Κι έτσι γυμνός, ωραίος, επαναστάτης…

Φορώντας μονάχα τα τρύπια του

(απ’ τις πολλές ορειβασίες) παπούτσια…

Πέρασε κάτω απ τις ζητωκραυγές και χάθηκε μές' στην αθανασία…

Aπό τη συλλογή “Τα αρνητικά της σιωπής”