Και φτάνω που λέτε εκεί (με ελικόπτερο παρακαλώ, ούτε ο Λάτσης να ήμουνα...),και έχω αρχίσει να ψιλιάζομαι την σοβαρότητα της κατάστασης, αφού δεν νιώθω τα πόδια μου στο ελάχιστο.
Βέβαια στην γυναίκα μου το έπαιζα άνετος και εντελώς κουλ!
"Νίκο νιώθεις τα πόδια σου;"
«Λιγο μουδιασμένα αλλα ναι» (νομίζω μου έχει συγχωρέσει αυτό το ψεματάκι)
Την κεραμίδα στο κεφάλι της την έριξε ο γιατρός.
Κάκωση Νωτιαίου Μυελού(ΚΝΜ) επιπέδου Θ7-Θ8.
Επιπλοκές και ξανά επιπλοκές, ώσπου μπαίνω χειρουργείο 3 μερες μετα, κάνω και μια βόλτα απο εντατική.
Τελικά μετα από 3 μήνες νοσηλείας, βγαίνω νικητής και γυρίζουμε όλοι μαζί σπίτι μας!
Επιτέλους ξανασμίγω με τα αγόρια μου και την γυναίκα μου! Οι πιτσιρικάδες έχουν μεγαλώσει πολύ, μου έλειψαν. Βεβαια η γυναίκα μου λέει οτι στάθηκα τυχερός γιατί γλίτωσα τα πολλά ξενύχτια!!!
Βγήκα απο το ΚΑΤ μία μέρα μετά τα 31α γενέθλιά μου, έχοντας μια εντελώς διαφορετική ζωή μπροστά μου. Ξαναγεννήθηκα....
Και να τώρα σχεδόν 1,5 χρόνο μετα τα λέμε εδω...
Αυτα τα λίγα για αρχή (τα επομενα μηνυματα θα είναι πιο ανάλαφρα, αισιόδοξα ακόμα και χιουμοριστικά).
Να ξέρετε ότι όλα στη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο.... γι" αυτο φίλοι μου..
Keep walking with me....»
Με αυτό το κείμενο μας καλωσορίζει στο blog του www.keepwalkingwithnick.blogspot.gr ο Νίκος Ρούσσος.
Ο Νίκος, πατέρας δύο παιδιών, κινείται με αμαξίδιο μετά από τροχαίο.
«Έφτιαξα αυτό το blog ώστε να παρουσιάσω την ζώη μου μαζί με το αμαξίδιό μου, την αποκατάστασή μου και το μεγάλωμα των γιών μου! Έλπιζω οτι με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσω να βοηθήσω και άλλους που είναι στη θέση μου να δουν τη ζωή αισιόδοξα και να καταλάβουν ότι τίποτα δεν τελειώνει αν εμείς δεν το θέλουμε«
Θα περπατήσουμε λοιπόν μαζί σου, Νίκο!
Το blog του Νίκου: Me and my wheelchair
Πηγή: eimaimama.gr
