Ντίνος Χριστιανόπουλος | Λατρεία

23.11.2022
Ντίνος Χριστιανόπουλος | Λατρεία

ΛΑΤΡΕΙΑ

Μεσημέρι με τον φίλο μου Δημήτρη στην Τσιμισκή. Ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής του «Άρεως», το ίνδαλμα της νεολαίας του ’50.

Καλά-καλά ούτε είκοσι χρονώ, έλαμπε από νιάτα κι ομορφιά, και ζεματούσε από ευρωστία.

Ένιωθα σα σκυλάκι του κι η χαρά μου ήταν απερίγραπτη όταν δεχόταν να τον συνοδέψω ως το σπίτι.

Εκεί που περπατούσαμε, μας είδαν από απέναντι δυό πιτσιρίκια.

«Ο Δημήτρης!», φώναξε με θαυμασμό το ένα και σκούντησε τον φίλο του, για να τον δει κι εκείνος.

Σε λίγο μας πλησίασαν όλο χαρά.

Το πιο μεγάλο άρχισε να τον χαϊδεύει με λατρεία στα μάγουλα, ενώ το πιο μικρό τεντώθηκε όσο μπορούσε και τον φιλούσε επίμονα στο στήθος και στα μπράτσα.

Ο Δημήτρης στεκόταν και τα κοίταζε με μία τρυφεράδα εφηβική και με μια συγκινημένη συγκατάβαση.

Τέλος, του είπαν «γειά σου Δημήτρη» και έφυγαν γεμάτα αγαλλίαση.

Τέτοια λατρεία δεν την είχα ξαναδεί. Τά δυό πιτσιρίκια είχαν καταφέρει, αβίαστα και φυσικά, αυτό που εγώ δεν αξιώθηκα ποτέ να επιτύχω: να σταθεί ένας άνθρωπος να τον χαϊδέψω.

 

Ντίνου Χριστιανόπουλου, «Οι ρεμπέτες του ντουνιά»

rempetes tou ntounia