Θα ήταν σίγουρα ψέμα, να πούμε ότι δεν έχουμε βιώσει την εγκατάλειψη ή τα συναισθήματα που ένας χωρισμός μπορεί να φέρει.
Οι πιθανές αιτίες; Πολλές, όπως ακριβώς και οι τρόποι που διαχειριζόμαστε τον χωρισμό. Κάθε αιτία και μία αντίδραση, κάθε αντίδραση και μια διαφορετική εκδοχή.
Άλλοι από την πρώτη στιγμή του χωρισμού σχεδιάζουν το επόμενο βήμα προς το μέλλον, άλλοι θρηνούν και αγκιστρώνονται στην χαμένη τους σχέση, άλλοι πάλι αρνούνται να το πιστέψουν και ελπίζουν σε μια επανασύνδεση, και οι υπόλοιποι;.. δέχονται στωικά τους τίτλους τέλους.
Το ερώτημα βέβαια που βγαίνει από τα συμφραζόμενα είναι γιατί ενώ μια σχέση έχει τελειώσει, εμείς μπαίνουμε στην διαδικασία να την ανανεώσουμε;
Γιατί δεν αναγνωρίζουμε τα προβλήματα που μας έφεραν στο τέλος της αλλά θεωρούμε ότι αυτή την φορά θα τα καταφέρουμε;
Ποιοι είναι οι λόγοι και οι αιτίες που δεν πάμε παρακάτω;
Σίγουρα το συναίσθημα είναι η απάντηση της καρδιάς, μα η απάντηση της λογικής έρχεται να μας υπενθυμίσει κάποια πράγματα.
Πρώτα από όλα, κάθε σχέση έχει το δικό της συμβόλαιο ανάλογα με τις καταστάσεις που αντιμετωπίζει.
Θα ήταν βέβαια ωραία να μπορούσαμε δια μαγείας να ξεπεράσουμε τα ελαττώματα του συντρόφου μας χωρίς να φτάνουμε στον χωρισμό, όμως αυτό δεν είναι βιώσιμο.
Από την άλλη πάλι τα προτερήματα του μας υπενθυμίζουν τον λόγο που τον επιλέξαμε.
Δίκοπο μαχαίρι και δίλημμα μαζί το πώς ξεπερνιούνται τα προβλήματα σε μια σχέση που θέλουμε να «περπατήσει», όμως δείχνει να μην έχει βρει ακόμα «άνετα» παπούτσια.
Οι αναπόφευκτες κρίσεις λοιπόν οδηγούν είτε σε πολύ συχνούς χωρισμούς οι οποίοι χαρακτηρίζουν την ανωριμότητα της σχέσης, είτε στην επαναπροσδιόριση της σχέσης από την βάση της, είτε σε ένα τελειωτικό χωρισμό.
Η άρνηση ενός ανθρώπου να δοκιμάσει ξανά την ίδια σχέση, μπορεί να βρίσκεται στο γεγονός ότι έχει «προσπαθήσει» με τον δικό του τρόπο για την σχέση αυτή , έχει δώσει τις ευκαιρίες που τις αναλογούν, και έχει καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα.
Από την άλλη πάλι μπορεί αυτός ο άνθρωπος να έχει μια αδυναμία συγχώρεσης και μια άρνηση να αναθεωρεί «παλιά» κομμάτια ζωής.
Η δεύτερη ευκαιρία ή η επανασύνδεση όπως λέγεται είναι μια δύσκολη επιλογή που συνήθως δεν βιώνεται χωρίς προβληματισμό.
Η διερεύνηση που γίνεται και από τα δυο μέλη της σχέσης αφορά τους λόγους που την άφησαν καθώς και τους λόγους που θέλουν ξανά την επιστροφή της.
Σημαντικό κλειδί στην απόφαση αυτή παίζει η σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας και αυτό γιατί η αυτοκριτική που θα κάνουμε θα μας δείξει τα δικά μας «λάθη», καθώς και τον τρόπο που τα διαχειριστήκαμε.
Από την άλλη είναι καλό να αναγνωρίσουμε και τα «λάθη» του άλλου, όχι για τον κατηγορήσουμε αλλά για να βρούμε την «σωστή» φόρμουλα που η σχέση θα πάει παρακάτω.
Αυτό βέβαια προϋποθέτει την προσαρμοστικότητα μας στις αλλαγές, καθώς και την ανάγκη μας να επαναπροσδιορίσουμε καινούργια δεδομένα σε παλιά μοτίβο που είχαμε ακολουθήσει και δεν πέτυχαν.
Το κεφάλαιο χωρισμός αν δεν έχει κλείσει από συναισθήματα και τοξικές εκφράσεις, που έχουν πληγώσει ανεπανόρθωτα, μπορεί να αξιοποιηθεί κατάλληλα ώστε να ωφελήσει την σχέση.
Εξάλλου η ιστορία έχει δείξει ότι μόνο μέσα από τα λάθη μας μπορούμε να μάθουμε τις αληθινές μας επιθυμίες, κάνοντας τις σωστές κινήσεις που θα μας εξασφαλίσουν την προσωπική μας ανακούφιση και ευεξία.
Κατερίνα Μαλλιωτάκη, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Ψυχοθεραπεύτρια
Πηγή: cretalive.gr
