Πίσω στο 2011...

Ήμουν βυθισμένος σε άσχημη κατάθλιψη λόγω του διαζυγίου μου.

Ευτυχώς, νομίζω ότι είμαι αρκετά έξυπνος (και είχα και ανθρώπους γύρω μου) και έτσι βρήκα τρόπους να συνεχίσω να ζω.

Η μέρα μου ξεκινά στην οθόνη του υπολογιστή μου.

Η μέρα μου είχε ξεκινήσει μια χαρά, μέχρι τη στιγμή που που είδα αυτό το μήνυμα στην οθόνη:

 «Ο κωδικός πρόσβασης έχει λήξει».

Κάντε κλικ στο "Αλλαγή κωδικού πρόσβασης" για να αλλάξετε τον κωδικό πρόσβασής σας.

Αναστέναξα κοιτάζοντας το βελάκι στην οθόνη.

Διαβάζω μέσα στο μυαλό μου αυτό το χαζό μήνυμα με θυμωμένη φωνή: «Ο κωδικός πρόσβασης έχει λήξει»

Στη δουλειά μου, η Microsoft ζητάει να αλλάζουν οι κωδικοί. Κάθε 30 ημέρες.

Και ο νέος κωδικός πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον ένα κεφαλαίο γράμμα, τουλάχιστον ένα μικρό, τουλάχιστον ένα σύμβολο και τουλάχιστον έναν αριθμό. Όλο αυτό να μην είναι κάτω από 8 χαρακτήρες και επίσης να μην τον έχουμε ξαναβάλει το τελευταίο τρίμηνο.

Ήμουν έξαλλος.

Τρίτη, 09.40 π.μ.-έκανε ζέστη και είχα ήδη ιδρώσει παρόλο που μόλις είχα έρθει στη δουλειά. Είχα καθυστερήσει. Φορούσα ακόμη το κράνος μου. Νομίζω ότι είχα ξέχασει να φάω πρωινό. Το στόμα μου μου είχε γεύση από τσιγάρο. Και έπρεπε να κάνω πράγματα μέχρι το meeting στις 10... και το μόνο που είχα μπροστά μου ήταν ένα τεράστιο χάσιμο χρόνου.

Ήταν εκεί ... Αυτό το πεδίο εισαγωγής περίμενε τον νέο κωδικό πρόσβασης για τις επόμενες 30 ημέρες. Πολλές φορές στη διάρκεια της ημέρας.

Ξαφνικά θυμήθηκα τον διευθυντή μου, τον Rasmus, που με κάποιο τρόπο συνδύαζε τις "λίστες" του με τους κωδικούς πρόσβασης.

Εγώ θα χρησιμοποιήσω έναν κωδικό πρόσβασης για να αλλάξω τη ζωή μου σκέφτηκα...

Έπρεπε να ξαναπάρω τη ζωή μου στα χέρια μου. Έπρεπε να αποκτήσω ξανά τον έλεγχο.

Ο κωδικός μου έγινε το κίνητρό μου. Ο κωδικός μου, μου θύμιζε ότι δεν πρέπει να παραμένω το θύμα του πρόσφατου διαζυγίου μου αλλά ότι είμαι αρκετά δυνατός για να κάνω επιτέλους κάτι γι΄αυτό.

Έτσι πληκτρολόγησα τον κωδικό “Forgive@h3r”

Κατά τη διάρκεια του meeting σκεφτόμουν τι είχα κάνει. Και είχα ένα χαζό χαμόγελο..

Κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης εβδομάδας, έπρεπε να πληκτρολογώ αυτόν τον κωδικό, πολλές φορες κατά την διάρκεια της ημέρας. 

Κάθε φορά που ο υπολογιστής μου κλείδωνε. Κάθε φορά που εμφανιζόταν το screensaver με τη φωτογραφία της. Κάθε φορά που επέστρεφα από το μεσημεριανό.

Κάθε φορά πληκτρολογούσα ότι τη συγχωρούσα.

Κάθε μέρα για ένα μήνα.

Αυτή η απλή κίνηση άλλαξε τον τρόπο που άρχισα να βλέπω την πρώην γυναίκα μου. Δεν ξέρω αν με πιστεύεις, αλλά πραγματικά άρχισα να τη συγχωρώ ή τουλάχιστον να πιστεύω πως μπορώ να το κάνω.

Αυτή η συνεχής υπενθύμιση της «συγχώρεσης» με οδήγησε στο να αποδεχθώ ότι ο γάμος μου είχε λάβει τέλος και να καταφέρω να αντιμετωπίσω και να διώξω την κατάθλιψή μου. Καθώς περνούσαν οι μέρες οι πληγές μου άρχιζαν να επουλώνονται.

Μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκε και πάλι στην οθόνη μου το μήνυμα «Ο κωδικός πρόσβασης έχει λήξει», ένιωθα πια ελεύθερος.

Σε αυτό το σημείο σκέφτηκα το επόμενο πράγμα που έπρεπε να κάνω.

Ο νέος μου κωδικός έγινε: "Quit@smoking4ever"

Και μαντέψτε τι έγινε.

Κατάφερα και έκοψα το τσιγάρο μέσα στις επόμενες μέρες.

Αυτό το password ομολογώ ότι ήταν πολύ δύσκολο και κάθε φορά που το πληκτρολογούσα το φώναζα δυνατά με σκοπό να με παρακινήσω να συνεχίσω. Κι όμως το κατάφερα.

Οι φίλοι μου δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως το έκανα. Είχα δοκιμάσει βιβλία, e-cigarettes, patches κ.λπ. Τίποτα δεν είχε λειτουργήσει...

Ένα μήνα αργότερα, ο κωδικός πρόσβασής μου έγινε: "Save4trip@thailand"

Μαντέψτε που πήγα 3 μήνες μετά. Ταϊλάνδη. 

Thank you, password

.   .   .

Όλες αυτές οι υπενθυμίσεις με βοήθησαν να υλοποιήσω τους στόχους μου και μου έδωσαν μεγάλο κίνητρο αλλά και ενθουσιασμό. Αν και μερικές φορές είναι δύσκολο να καταφέρουμε να φτάσουμε τον στόχο μας, αν έχουμε επιμονή, μπορούμε να δούμε αποτέλεσμα.

Δεν είμαι μάγος και σε αυτά τα πράγματα δεν γίνονται μαγικά. Απλά ένα καθημερινό και τυχαίο γεγονός, μου απέδειξε πως ο γραπτός λόγος, έχει τεράστια δύναμη και επιρροή στο ανθρώπινο μυαλό.

Αρκετοί άνθρωποι έχουν σαν κωδικό πρόσβασης το όνομα του συντρόφου ή την ημερομηνία της επετείου τους.

Και μιας που οι εποχές έχουν αλλάξει και περνάμε σχεδόν τη μισή μας ζωή μπροστά στον υπολογιστή, πώς νιώθει εκείνος που πληκτρολογεί όνομα συντρόφου και ημερομηνία επετείου κάθε μέρα απ’ τη ζωή του, όταν αυτός ο σύντροφος κι αυτή η επέτειος, δεν υπάρχουν πια;

Μπορεί να σου φαίνεται αθώο ή μικρό αλλά δεν είναι. Οι μηχανικές κινήσεις, τα πράγματα που επαναλαμβάνεις κάθε μέρα, ακόμη και η σειρά με την οποία τα κάνεις, αποτυπώνονται μέσα σου και τα «φοράς» χωρίς να το καταλαβαίνεις.

Ξεκίνα λοιπόν να αλλάζεις τα μικρά, αυτά που σου φαίνονται «αθώα».

Ο κωδικός πρόσβασης, η ταχεία κλήση στο κινητό, το email του στις σημαντικές επαφές, το pin στη κάρτα ανάληψης της τράπεζας, όλα όσα σου δίνουν πρόσβαση με το όνομά του, την ημερομηνία σας ή οτιδήποτε δικό του ή δικό σας, σου θυμίζει τον γάμο ή τη σχέση σας.

Κι ύστερα από τους κώδικες μπορείς να περάσεις και σε πιο μεγάλα πράγματα, να αλλάξεις τα μέρη που συχνάζεις, τον κύκλο γνωριμιών σου, ακόμη και τα ρούχα σου, το στυλ σου ή το πώς πίνεις τον καφέ σου.

Δείτε πώς κάποια από τα passwords μου, κατάφεραν να αλλάξουν τη ζωή μου χάρη σε αυτή τη μέθοδο.

Forgive@her ← Για την πρώην γυναίκα μου, που με εγκατέλειψε.

Quit@smoking4ever ← Τα κατάφερα.

Save4trip@thailand ← Τα κατάφερα.

Eat2times@day ← Δεν τα κατάφερα, είμαι ακόμα χοντρός.

Sleep@before12 ← Τα κατάφερα.

Ask@her4date ←  Τα κατάφερα. Ερωτεύτηκα ξανά.

No@drinking2months ← Τα κατάφερα.

MovE@togeth3r ← Τα κατάφερα.

Get@c4t! ← Έχουμε γάτα.

Facetime2mom@sunday ← Τα κατάφερα. Μιλάω με τη μαμά μου κάθε βδομάδα.

Και ο κωδικός που έβαλα πριν λίγες μέρες και θα πληκτρολογώ κάθε μέρα για τον επόμενο μήνα:

Save4@ring ← Κάτι μου λέει ότι η ζωή μου θα αλλάξει πολύ σύντομα.

Εξακολουθώ να περιμένω με αγωνία κάθε μήνα να αλλάξω τον κωδικό πρόσβασής μου σε μια φράση που να μου δίνει το κίνητρο να επικεντρωθώ σε κάτι που χρειάζετε να γίνει ...

Αυτή η μέθοδος έχει λειτουργήσει με συνέπεια για μένα τα τελευταία 2 χρόνια, και την έχω μοιραστεί με λίγους στενούς φίλους και συγγενείς. Δεν πίστευα ότι ήταν μια σημαντική ανακάλυψη... Είχε όμως μεγάλο αντίκτυπο στη ζωή μου, οπότε σκέφτηκα να το μοιραστώ.

Θυμηθείτε, για πρόσθετη ασφάλεια, προσπαθήστε να είστε πιο περίπλοκοι με τους κωδικούς. Προσθέστε σύμβολα ή αριθμούς... S4f3ty_f1rst!

Updated on Jun 21, 2014: Είπε Ναι.

Η ιστορία είναι αληθινή και την έγραψε στο Medium ο Mauricio Estrella.

Πηγές: medium.com bsom.gr