Ορισμένες από τις φράσεις αυτές διαθέτουν την πνευματική διαύγεια ενός δασκάλου ζεν και μας καλούν να σκεφτούμε απότομα και ξαφνικά περί της λειτουργίας του κόσμου.
Αν ο αντίπαλος έχει δύο πάρα πολύ καλούς επιθετικούς, έναν εξαιρετικό και έναν αξιόλογο, το κανονικό θα ήταν να βάλω δίπλα στον εξαιρετικό τον αμυντικό μας που μαρκάρει καλύτερα και δίπλα στον αξιόλογο επιθετικό τον αξιόλογο αμυντικό μου. Λοιπόν, όχι. Εμείς δεν το κάνουμε έτσι. Ο δικός μας καλός μαρκάρει τον δικό τους λιγότερο καλό.Ένα πρόβλημα λιγότερο.
Ας δούμε μερικά διαμάντια από τον άνθρωπο που υπήρξε κάτοχος της Χρυσής Μπάλας το 1971, το 1973 και το 1974 και ο οποίος αργότερα θα ανέβαζε την Μπαρτσελόνα στην κορυφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου:
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΙΣΤΟΣ. ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΚΟΣΙ ΔΥΟ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥΣ ΠΡΙΝ ΜΠΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΧΩΡΟ. ΑΝ ΑΥΤΟ ΕΙΧΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ΠΑΝΤΑ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΘΑ ΕΛΗΓΕ ΙΣΟΠΑΛΟΣ.
ΑΝ Η ΑΝΤΙΠΑΛΗ ΟΜΑΔΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑΝ ΕΞΥΠΝΟ ΠΑΙΚΤΗ ΠΟΥ ΞΕΜΑΡΚΑΡΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ, ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΑΠΛΟΥΣΤΕΡΗ ΛΥΣΗ: ΔΕΝ ΤΟΝ ΜΑΡΚΑΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΜΑΡΚΑΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΞΕΜΑΡΚΑΡΕΤΑΙ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙΣ ΕΓΚΑΙΡΑ. ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ, ΕΧΕΙΣ ΦΤΑΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ Ή ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ.
Οι λαμπρές φράσεις του ιδιοφυούς Ολλανδού θα μπορούσαν να γεμίσουν ολόκληρο βιβλίο, γιατί είναι τόσο απλές όσο και εύστοχες και απηχούν το κοινό αίσθημα, που, όπως λέει το ρητό, κάποιες φορές είναι το λιγότερο κοινό των αισθημάτων.
Λένε πως, ακριβώς πριν από έναν τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϋ, ο Κρόιφ έδιωξε την ένταση των παικτών του συστήνοντάς τους: «Βγείτε και διασκεδάστε». Το θεωρούσε κρίμα να έχουν υποφέρει τόσο και να φτάσουν στον τελικό με τον φόβο ότι θα χάσουν. Διασκέδαση και απλότητα. Να μην ξοδεύετε ενέργεια σε άχρηστες κινήσεις. Οι δύο πυλώνες της άποψής του για το παιχνίδι της ζωής.
Στους δικούς μας καθημερινούς ποδοσφαιρικούς αγώνες, πολλές φορές ξοδεύουμε βλακωδώς τις δυνάμεις μας σε μπαλιές που δεν αξίζει τον κόπο —για παράδειγμα, στο να φιλονικούμε— κι όταν έρχεται η κορυφαία στιγμή είμαστε εξαντλημένοι.
Σχετικά με αυτό, ο Κρόιφ έλεγε:
ΘΕΛΩ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΟΥΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΠΡΑΞΗ.
Για να εκτελέσουμε την αποφασιστική αυτή πράξη, πρέπει πρώτα να μάθουμε ποιες είναι οι σημαντικές στιγμές και ποιες δεν είναι.
Και να έχουμε την μπάλα —την πρωτοβουλία— για να μην την έχουν οι αντίπαλοι, που είναι η απαισιοδοξία και οι φόβοι μας.
Allan Percy, Να σκέφτεσαι με τα πόδια
εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ
