(Η παραπάνω εικόνα είναι φανταστική με σκοπό τη σάτιρα)

Έτρωγα κάτι στραγάλια που μου πετούσε στον αέρα η I Willi Am, όταν το μυστικό τηλεφωνάκι-αντίκα δίπλα στο άλλο με το σφυροδρέπανο, δίπλα στο άλλο με το στενό μουστάκι, δίπλα στο άλλο που το είχα με σύνδεση αλλά το γύρισα σε κάρτα γιατί έμπαινε μόνο του σε κάτι τσοντοσάιτ, χτύπησε με έναν μακρόσυρτο αδώνιο ήχο. Ταράχτηκα.

(Η παραπάνω εικόνα είναι φανταστική με σκοπό τη σάτιρα)

Για τρίτη φορά στην ιστορία της και δεύτερη συνεχόμενη, η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ελλάδας προκρίθηκε σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, ενώ αυτή ήταν η πέμπτη πρόκριση σε μεγάλη διοργάνωση την τελευταία 12ετία και η έκτη την τελευταία 100ετία.

Νέες προκλήσεις από πλευράς Τουρκίας έρχονται να κλυδωνίσουν τη φιλάρετη ζωή εκατομμυρίων χριστιανόπληκτων Ελλήνων και να διαταράξουν την αρμονική μας συμβίωση με την τρόικα και τους δανειστές.

Κάθε επέτειο του Πολυτεχνείου, μου αρέσει να κλείνομαι στην σπηλιά μου και να βλέπω τα επεισόδια από την πορεία στην Τιβί. Αριστερούς να μουγκρίζουν σε παράθυρα, δεξιούς να γαβγίζουν, μολότοφ και γκλομπιές, ηχητικά ντοκουμέντα και ντοκιμαντέρ από την νύχτα της 17 Νοέμβρη κτλ κτλ κτλ.

Κάνοντας μια βόλτα σε αναρτήσεις και σχόλια στα social media είδα ότι συνεχίζεται και σήμερα η φαρσοκωμωδία με το σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου κι όπως καταλαβαίνετε, το καθεστωτικό φρόνημα ήρθε και ξεχείλισε μέσα μου. Μαζί με το δικό μου φρόνημα ξεχείλισε και η βλακεία των όσων διάβαζα, οπότε αποφάσισα να γράψω δυο λόγια.