O πρώτος ποδηλατόδρομος στον κόσμο από ανακυκλωμένο πλαστικό έχει ολοκληρωθεί στην Ολλανδία και είναι έτοιμος να τεθεί σε λειτουργία.

Σε μια χώρα που έχει παράδοση στη χρήση ποδηλάτων σαν βασικό μέσο μεταφοράς, καθώς και στη διάθεση για τη μετατροπή των πλαστικών απορριμμάτων σε... θαυμάσια πράγματα, οι Ολλανδοί, καλύτερα από τον καθένα, θα μπορούσαν να υποδεχτούν ποδηλατόδρομους από ανακυκλωμένο πλαστικό.

Ο Ιρανός φωτογράφος Saeed Mohammadzadeh είναι ο κορυφαίος περιβαλλοντικός φωτογράφος του 2018. Η νικήτρια συμμετοχή στο διαγωνισμό «Περιβαλλοντική Φωτογραφία» είναι μια βυθισμένη βάρκα στα... στερεοποιημένα αλμυρά νερά της λίμνης Urmia, επισημαίνοντας πώς η αλλαγή του κλίματος, η κακοδιαχείριση του νερού και η ξηρασία έχουν αλλάξει εντελώς το τοπίο.

Σε προστατευμένο κόλπο στη νότια Ταϊλάνδη, κάτω από τη σκιά ενός τεράστιου, σχεδόν κάθετου βράχου ασβεστόλιθου, βρίσκεται το χωριό Κο Πανιί (Ko Panyi).

Η θάλασσα εκεί είναι ρηχή και ήρεμη επιτρέποντας στους ψαράδες να φτιάξουν τα σπίτια τους, τα οποία στηρίζονται πάνω σε ξύλινους πασσάλους, για να είναι ασφαλή από την άνοδο της στάθμης του νερού.

Η ζωή μας είναι σουγιαδιές
σε βρωμικα αδιέξοδα
σάπια δόντια ξεθωριασμένα συνθήματα

Η έρημος Lut, επίσης γνωστή ως Dasht-e Lut, είναι ένα ακραίο τοπίο. Η υπερ-άγονη έρημος είναι ένα από τα πιο καυτά και ξηρότερα μέρη του πλανήτη. 

Η άνοδος στην Ακρόπολη στο μυαλό του Φρόυντ ήταν η επιβεβαίωση ότι είχε ξεπεράσει τον πατέρα του, κάτι που ένας γιος δεν επιτρεπόταν να κάνει.

Ο Φρόυντ ήρθε μια και μοναδική φορά στην Ελλάδα, το φθινόπωρο του 1904. Συγκεκριμένα έφτασε στην χώρα μας στις 3 του Σεπτέμβρη, με δρομολόγιο της εταιρείας Lloyd, συνοδευόμενος από τον μικρό του αδερφό Alexander (ο οποίος ονομάστηκε έτσι μετά από επιμονή του ίδιου του Φρόυντ, που έτρεφε μεγάλο θαυμασμό για τον Αλέξανδρο τον Μακεδόνα).

Αν πιστεύεις πως, αν θα τα κάνεις τα πάντα για τους άλλους, εκείνοι θα αλλάξουν, σημαίνει πως δεν εκτιμάς αρκετά τον εαυτό σου ώστε να σκεφτείς τις δικές σου ανάγκες, τις επιθυμίες σου, τα συναισθήματά σου. Έχεις μάθει να δίνεις προτεραιότητα στους άλλους, πιστεύοντας πως δεν αξίζεις ώστε να ασχοληθεί κάποιος μαζί σου και νομίζεις πως μόνο αν κάνεις τα πάντα για εκείνους, θα σε προσέξουν.

Μια φορά και έναν καιρό, ένας βασιλιάς σκέφτηκε ότι αν ήξερε πάντοτε την κατάλληλη στιγµή για ν’αρχίζει κάτι, αν ήξερε ποιοι είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι για ν’ ακούει και ποιοι είναι εκείνοι που θα πρεπε ν’ αποφεύγει και πάνω από όλα αν ήξερε πάντοτε ποιο είναι το σηµαντικότερο πράγµα να κάνει, δε θα αποτύχαινε σε ό,τι επιχειρούσε.

Και όταν του ήρθε αυτή η σκέψη, φρόντισε να διακηρυχθεί σε ολόκληρο το βασίλειό του ότι θα έδινε σπουδαία αµοιβή σ’εκείνον που θα του µάθαινε ποια είναι η κατάλληλη στιγµή για κάθε ενέργεια, ποιοί είναι οι πιο αναγκαίοι άνθρωποι και πως θα µπορούσε να ξέρει ποιό είναι το πιο σπουδαίο πράγµα να κάνει.

Επτά φορές περιφρόνησα την ψυχή μου...

Την πρώτη φορά όταν την είδα να δειλιάζει μπροστά στη λαχτάρα της να φτάσει στα ύψη...

Λυπάμαι τις νοικοκυρές
έτσι που αγωνίζονται
κάθε πρωί να διώχνουν απ’το σπίτι τους τη σκόνη,
σκόνη, ύστατη σάρκα του άσαρκου.