Γιατί οι ψυχολογικοί αποχωρισμοί της παιδικής ηλικίας είναι οι αποσκευές για το ταξίδι στην ενήλικη ζωή; Πως και γιατί να βοηθήσουμε τα παιδιά να επιτύχουν την αυτονομία τους;

Ο Τρύφωνας Ζαχαριάδης, συγγραφέας–ψυχαναλυτικός θεραπευτής, απαντά στην ψυχολόγο-ψυχοθεραπεύτρια Κατερίνα Μαγγανά.

Η ανθρώπινη ανάγκη για συντροφικότητα και οι αναπόφευκτοι αποχωρισμοί που θα συναντήσουμε στην πορεία της ζωής είναι από τους ισχυρότερους πόλους της ύπαρξης μας. Η πρόσφατη κυκλοφορία του εξαιρετικά ενδιαφέροντος βιβλίου «Συντροφικότητα – Αποχωρισμός» του Τρ. Ζαχαριάδη (εκδόσεις Αρμός), μας έδωσε την αφορμή να κάνουμε μια ουσιαστική συζήτηση για τα μεγάλα αυτά θέματα της ζωής μας.

Λένε ότι η ζωή είναι σαν ένα βιβλίο και όσοι δεν ταξιδεύουν διαβάζουν μόνο μια σελίδα της. Ή ότι η ζωή είναι κι αυτή ένα ταξίδι. Αν δεν προετοιμαστούμε από νωρίς για αυτή, θα χάσουμε αεροπλάνα, τρένα και λεωφορεία.

Είναι αλήθεια, υπάρχουν πολλά που μπορούμε να μάθουμε μέσα από τα ταξίδια σε όλο τον χαοτικό γύρω κόσμο μας. Tα ταξίδια ανέκαθεν υπήρξαν η καλύτερη εκπαίδευση της ζωής και σίγουρα ξεπερνούν σε εμπειρίες και γνώσεις ακόμη και τα καλύτερα πανεπιστήμια.

Έρευνες δείχνουν ότι θετικές εκφράσεις που λένε οι γονείς στα παιδιά τους θεωρώντας ότι τους κάνουν καλό επιτελούν ακριβώς το αντίθετο: όχι μόνο δε βοηθάνε, αλλά έχουν και αρνητικά αποτελέσματα!

Ο λόγος που δεν κάνουν καλό; Επειδή αυτές οι φράσεις είναι θετικές μόνο επιφανειακά και στην πραγματικότητα δε βοηθάνε το παιδί να χτίσει εσωτερικό σύστημα πλοήγησης στον κόσμο και τη ζωή.

Τα αισθήματα ανεβαίνουν στον αέρα

Υψώνονται οι γραμμές ευθείες μέχρι που σκοντάφτουν πάνω σε κάτι

Ένα κτίριο

Με την προεξέχουσα σκεπή του, ένα δικαστή

Κοντά στα σύνορα με την Αλγερία και την Τυνησία, λίγο πριν αρχίσει η ατέλειωτη Σαχάρα, βρίσκεται μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Αφρικής, η Γκάδαμες (Ghadames), η οποία αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα παραδοσιακού οικισμού.

Η Ghadames, γνωστή ως «Μαργαριτάρι της Ερήμου», έχει πληθυσμό περίπου 10.000 κατοίκων, κυρίως Βέρβερους, οι οποίοι ζουν σε στενά συσσωρευμένα παραδοσιακά σπίτια από λάσπη που βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο, σαν κηρήθρα.

Ο Gary Greenberg, καθηγητής βιοϊατρικής έρευνας στο University College του Λονδίνου, χρησιμοποιεί τρισδιάστατα μικροσκόπια για να ανακαλύψει την ποικιλία και την ομορφιά των κόκκων της άμμου.

Με μεγέθυνση πάνω από 250 φορές, οι μικροσκοπικοί κόκκοι άμμου εμφανίζονται να είναι πολύχρωμες κατασκευές τόσο μοναδικές όσο οι νιφάδες χιονιού.

Ξαναδιαβάζω τα άρθρα που δημοσίευσα το 1992 και το 1993 για το περίφημο «όνομα». Και απορώ που η συζήτηση για αυτό συνεχίζεται σήμερα με τους ίδιους όρους. Διάφοροι προτείνουν ονόματα...

Μα δεν έχει κανείς καταλάβει πως το θέμα έχει κλείσει; Το όνομα πια καθιερώθηκε και είναι αυτό που δεν θέλαμε. Και όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, θα παραμείνει. Σιγά το contra omnes! Σιγά μην αλλάξουν παγκόσμια όλοι οι χάρτες, οι εγκυκλοπαίδειες, οι γεωγραφίες. Μακεδονία θα τη λένε, όπως εμάς μας λένε Γραικία (Greece, Grèce, Griechenland) κι ας προσπαθούμε δεκαετίες τώρα να καθιερώσουμε το Hellas. (Πολύ σωστά το παρατήρησε ο Γιάννης Μαρίνος στο περασμένο «Βήμα».) Το πολύ-πολύ, σε μερικές αναφορές, αν καταλήξουμε στο «Βόρεια Μακεδονία», να μπαίνει ένα Β. μπροστά στο επάρατο.

Γύρισα Παρασκευή από τη βραδινή του «La La Land» στο Embassy. Mε μια διάθεση αέρινη - ποτέ μου άλλωστε δεν έκρυψα την έφεσή μου στην technicolor μακαριότητα του χολιγουντιανού μιούζικαλ.

Ξύπνησα το πρωί του Σαββάτου με την ίδια διάθεση· σχεδόν ήθελα να χορέψω πάνω στους καναπέδες.

Το σπίτι μοσχομύριζε φρέσκο καφέ και post-Christmas οικογενειακή θαλπωρή - αυτή την πιο συμπαγή που αποκτάς μέσα από λίγες παραπάνω ποιοτικές ώρες μαζί, παίζοντας επιτραπέζια και ρουφώντας ζεστή σοκολάτα.

Φτάνει πια με τον κυνισμό, τον σκεπτικισμό και τις σαχλαμάρας, τελικά αυτό που χρειαζόμαστε στη ζωή μας είναι περισσότερη μουσική. Αν αναγνωρίσουμε τα αστέρια και το άπειρο που βρίσκεται πάνω μας. Με τον τρόπο αυτό η ζωή μπορεί να μοιάζει μέχρι και μαγική.

Για την αγάπη και τον έρωτα: Είναι καλό να αγαπάς πολλά πράγματα, γιατί εκεί βρίσκεται η πραγματική δύναμη. Όποιος αγαπά πολύ, κάνει πολλά, μπορεί να καταφέρει πολλά και κάθε τι που γίνεται στην αγάπη γίνεται πολύ καλά.

– Αν ο άνθρωπος, σαν άνθρωπος, φέρνει μέσα του τη δυστυχία, ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση σ’ αυτήν. Ακόμα και ορισμένες εθνότητες. Ανάμεσα σ’ αυτές, σίγουρα, οι έλληνες. Οι νεοέλληνες.

 – Αν δηλαδή το να είσαι άνθρωπος σημαίνει ήδη τη βεβαιότητα ενός ποσού δυστυχίας – το να είσαι έλληνας, προοιωνίζει μια μεγαλύτερη δόση.

 – Ένας έλληνας κάνει ό,τι μπορεί για να μεγαλώσει το άνοιγμα ανάμεσα επιθυμία και πραγματικότητα.