Ναι, φυσικά και θέλουμε να διδάξουμε τα παιδιά μας το αίσθημα της γενναιοδωρίας. Να μάθουν να μοιράζονται, να συνεργάζονται. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο πολλές φορές το απαιτούμε δεν τους προσφέρει τις αξίες που θεωρητικά θα θέλαμε.

Ας πάρουμε για παράδειγμα μία τυπική σκηνή παιδιών προσχολικής ηλικίας, όπου το ένα παιδί ασχολείται ενεργά με ένα παιχνίδι κψχ ένα άλλο παιδί έρχεται κοντά και το ζητάει με έντονο τρόπο.

Ο ταλαντούχος Τσέχος φωτογράφος Martin Rak χαρακτηρίζει τον εαυτό του «εραστή της φύσης» και ταξιδεύει, για να απαθανατίσει εντυπωσιακά τοπία.

Όπως λέει, την πρώτη του φωτογραφική μηχανή του έκανε δώρο ο παππούς του, όταν ήταν έξι ετών και από τότε άρχισε να ενδιαφέρεται για τη φωτογραφία.

-Ο σεξουαλικός πόθος είναι, κατά βάθος, πόθος για ολοκληρωτική κυριαρχία πάνω στο πνεύμα και το σώμα του άλλου.

-Δεν οφείλουμε να δημιουργήσουμε– δεν οφείλουμε να γίνουμε- πριν αναπαραχθούμε; Η ευθύνη μας στη ζωή είναι να δημιουργήσουμε το ανώτερο. Τίποτα δεν πρέπει να εμποδίσει την ανάπτυξη του ήρωα μέσα μας. Κι αν παρεμβάλλεται ο πόθος, τότε κι αυτός πρέπει να υπερπηδηθεί.

-Πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς αν δεν γίνεις πρώτα στάχτη; (Τάδε έφη Ζαρατούστρα)

-Αν μια γυναίκα χαίρεται τη συντροφιά ενός άντρα, γιατί να μην τον πάρει από το μπράτσο και να μην του ζητήσει να τον συνοδέψει;...Αυτή η γυναίκα ανήκει σε άλλο είδος. Αυτή η γυναίκα ήταν ελεύθερη!

Βραχνή η περιπέτεια/ απ’ το πολύ να λέει

πάει κι αυτό πάει κι αυτό.

Μαλακτικό το φως του Οκτωβρίου.

-Τί θα συνέβαινε αν κάποιος δαίμονας σου έλεγε ότι αυτή τη ζωή - όπως τη ζεις τώρα και όπως την έχεις ζήσει στο παρελθόν- πρέπει να τη ζήσεις ξανά, αμέτρητες φορές;

Και χωρίς να συμβαίνει τίποτα καινούργιο; Όπου κάθε πόνος και κάθε χαρά κι ότι ήταν άφατα μικρό ή μεγάλο στη ζωή σου, θα επιστρέφει σε'σενα, όλα στην ίδια διαδοχή και ακολουθία; Φαντάσου την αιώνια κλεψύδρα της ύπαρξης ν'αναποδογυρίζει ξανά και ξανά και ξανά. Και κάθε φορά, αναποδογυρίζουμε κι εσύ και'γω, απλοί κόκκοι στη διαδικασία.

Κάθε άνθρωπος, κάθε μέρα, συναντά εκδηλώσεις ενός ιδιότυπου εγωκεντρισμού. Στο πλαίσιο μιας ανθρώπινης σχέσης, κάποιος να φέρεται δίχως να λογαριάζει τον άλλον. Να παραβλέπει την πρωταρχική πραγματικότητα, που είναι ότι, στην ανθρώπινη σχέση, δεν παίζεις μόνο εσύ.

Υπάρχουν κι άλλοι!

Ατελής συνύπαρξη — η βασική ιδέα, το βασικό πλαίσιο. Που σημαίνει:

— Συνύπαρξη ανθρώπων, δηλαδή όντων ατελών. Καθένας έχει τους περιορισμούς του, τα κενά, τις τρύπες του, τις παραξενιές του, τις ιδιοτροπίες του, τα γούστα του, τη μικρή ή μεγάλη νεύρωσή του — κατά κανόνα, αταίριαστα με του άλλου τις ατέλειες. Κανείς δεν είναι τέλειος. Δεν πειράζει.

Δεν έχω θυμό μέσα μου!

Δεν έχω έχθρα για κανέναν!

Όμως μέσα μου κοιμάται μια λύπη!

Εκείνη τι κάνει τώρα,
αυτή τη στιγμή, τώρα, τώρα;

Είναι στο σπίτι, στο δρόμο,
δουλεύει, ξάπλωσε, είναι στο πόδι;