«Τελικά, ποια ηλικία μας ανήκει περισσότερο από την παιδική, στην οποία, πραγματικά, εξαρτιόμαστε από άλλους;

Τα πάντα είναι πιο αργά στην παιδική ηλικία.

Είναι γνωστό, όσο ζούμε μαθαίνουμε, το ξέρεις, το ξέρω, το ξέρουμε. Ξέρεις όμως πώς όσο ταξιδεύουμε μαθαίνουμε...ακόμα περισσότερα;

Ναι, ναι! Κάποιες φορές μάλιστα, όχι απλά μαθαίνουμε περισσότερα αλλά αναιρούμε πράγματα που στο παρελθόν θεωρούσαμε πως έχουν ας πούμε...μαύρο χρώμα και τελικά συνειδητοποιούμε πως τώρα τα βλέπουμε άσπρα ή γκρι ή ροζ.

Πριν από 2.500 χρόνια ο Αριστοτέλης υποστήριξε πως «δεν υπάρχει καμία μεγάλη ιδιοφυΐα χωρίς κάποια δόση παράνοιας». Σήμερα ο ισχυρισμός του αποδεικνύεται επιστημονικά καθώς πολυάριθμες μελέτες αποδεικνύουν πως η ευφυΐα σχετίζεται με την μελαγχολία.

Ο σπουδαιότερος δημιουργός στην ιστορία του κινηματογράφου…μέσα από λίγες φράσεις για τη ζωή του και τη δουλειά του...

Για κείνον με την αντρίκια φωνή-ματιά και με χέρια μεγάλες φτερούγες που δεν τις ξεχνάω

το απόγεμα είπες τριάντα χρόνια σε περίμενα κι ένιωσα πρώτη φορά «le vierge le vivace et le bel aujourd’hui»

μετά έντονος αέρας αγάπης άνοιξε διάπλατα ένα παράθυρο μέσα μου

Την είχε επισκεφτεί για πρώτη φορά στη διάρκεια ενός πρωινού...

Στην αρχή, είχε δοκιμάσει τους πιο απίθανους τρόπους για να προφυλαχτεί από το μοχθηρό της βλέμμα...

...Οι ματιές τους διασταυρώθηκαν στον κενό χώρο σαν δυο ξίφη, σαν δυο τεράστια στόματα ενός άδειου σύμπαντος, έτοιμα να καταπιούν το ένα το άλλο...

[...] Ως τα δεκατρία μου χρόνια ποτέ δε σκέφτηκα στα σοβαρά τι θα ήθελα να γίνω μια μέρα, ή τι επάγγελμα θα έπρεπε να διαλέξω. Σαν όλα τα μικρά αγόρια, αγαπούσα και ζήλευα πολλά επαγγέλματα: του κυνηγού, του κωπηλάτη, του σιδηροδρομικού οδηγού, του ακροβάτη, του εξερευνητή της Αρκτικής.

Η πιο μεγάλη μου προτίμηση, κατά πολύ πάντως, ήταν το να γίνω μάγος.

Δεν ξέρω πώς μπορεί κανείς να προβλέψει το μέλλον.

Γιατί η αλήθεια είναι πως, πολλές φορές, τη στιγμή που νόμιζα πως είχα τον έλεγχο, που είχα προσπαθήσει όσο ποτέ, όλα πήγαν εντελώς στραβά. Πιο στραβά κι από στραβά. Και έπειτα, ακόμη πιο στραβά.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία ανακοινώνει την τέλεση του 6ου Συνέδριού της, που θα λάβει χώρα το Σάββατο 14 Νοεμβρίου από τις 10.30 μέχρι 19.30 στο Πόλις Art Cafe (Αιθριο Στοας του Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα)

[...] Μαθαίνεις να ζεις σημαίνει ωριμάζεις, επίσης εκπαιδεύεις: μαθαίνεις στον άλλο και προπάντων στον ίδιο τον εαυτό σου. Το να απευθύνεσαι σε κάποιον για να του πεις "θα σου μάθω να ζεις", σημαίνει, ενίοτε σε απειλητικό τόνο, θα σε διαπλάσω και δη θα σε στρώσω.

Η ερμηνευτική των ονείρων του Φρόυντ βασίζεται στην ίδια αρχή που υπογραμμίζει ολόκληρη την ψυχολογική του θεωρία: την έννοια ότι μπορούμε να έχουμε τάσεις και αισθήματα και επιθυμίες που αποτελούν κίνητρα για τις πράξεις μας και που ωστόσο δεν έχουμε την επίγνωσή τους.

Υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής – όχι στον έρωτα – αλλά στην επιλογή του συντρόφου. Ένα κριτήριο τόσο δυνατό που δαμάζει τον εαυτό μας και τον οδηγεί στο να επιλέγει εκείνον στον οποίο θα επενδύσουμε αυτό που μας έχει λείψει. Ακούγεται παράδοξο, σίγουρα…

Πώς επενδύεις κάτι το οποίο δεν έχεις; Ο μόνος τρόπος είναι να το επενδύσεις σε κάποιον που δεν υπάρχει.