Ο εγκέφαλος χωρίζεται σε δεξί και αριστερό ημισφαίριο που επικοινωνούν μέσω του μεσολόβιου νευρώνα σε συνδυασμό με την αμυγδαλή και τον ιππόκαμπο. Όλους τους ανθρώπους, αλλά ιδιαίτερα τους καλλιτέχνες, μας ενδιαφέρει η σωστή επικοινωνία με τους άλλους και πάνω από όλα με τον ίδιο μας τον εαυτό ώστε να οδηγηθούμε στην αυτογνωσία και στην εφαρμοσμένη δημιουργία.

Η παιδαριώδης αγάπη ακολουθεί την αρχή: «Αγαπώ επειδή με αγαπούν». Η ώριμη αγάπη ακολουθεί την αρχή «με αγαπούν επειδή αγαπώ». Η ανώριμη αγάπη λέει: «Σ’ αγαπώ επειδή σε χρειάζομαι». Η ώριμη αγάπη λέει: «Σε χρειάζομαι επειδή σ’ αγαπώ».

Έμαθα ότι δεν μπορείς να κάνεις κάποιον να σ’αγαπήσει. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να γίνεις κάποιος που μπορεί να αγαπηθεί. Τα υπόλοιπα εξαρτώνται από τους άλλους.

Αν παρατηρήσεις προσεκτικά την πορεία της ζωής όσων θαυμάζεις αυτήν τη στιγμή, θα διαπιστώσεις πως είναι άνθρωποι που δεν πήραν τον εύκολο δρόμο, πως οι επιλογές τους δεν ήταν πάντα οι αναμενόμενες και για πολλές από αυτές μπορεί ούτε οι ίδιοι να είναι ιδιαίτερα περήφανοι σήμερα. Έχεις ποτέ αναρωτηθεί για την ευεργετική δύναμη του αντιπαραδείγματος; Έχεις συνειδητοποιήσει πως οι κακές επιλογές μπορούν να σε λυτρώσουν;

Αν οι γονείς αγαπούν τα παιδιά τους, δεν θα είναι εθνικιστές, γιατί η λατρεία του κράτους φέρνει πόλεμο, που σκοτώνει ή ακρωτηριάζει τα παιδιά τους.

Αν οι γονείς αγαπούν τα παιδιά τους, θα καταλάβουν ποια είναι η ορθή σχέση τους με την ιδιοκτησία, γιατί το κτητικό ένστικτο έχει δώσει στην ιδιοκτησία μια τεράστια και ψεύτικη σημασία, η οποία καταστρέφει τον κόσμο.

Η αγάπη δεν είναι κατά περίσταση, η αγάπη είναι άνευ όρων, δεν παζαρεύει δούναι και λαβείν, η αγάπη είναι έξοδος γιατί το εγώ το κάνει εσύ και σε λυτρώνει.

1) Ατομικές Ελευθερίες

Δεν φαίνεται ν αναγνωρίζει το "πρωτείο τους ατόμου" (του κάθε ατόμου) ως πρωταρχικό στοιχείο της πολιτικής του φιλοσοφίας. Υπερτονίζει το θέμα της θρησκείας, της Ορθοδοξίας, στην καθημερινότητα των πολιτών. Η θρησκεία είναι ελεύθερη επιλογή του καθενός και καθεμιάς αλλά δεν αφορά τους νόμους που διέπουν τη ζωή όλων των πολιτών που δεν είναι υποχρεωμένοι να πιστεύουν σε κάτι τέτοιο παρά μόνο να εφαρμόζουν τους νόμους του κράτους.

Ζούμε σε έναν κόσμο, που από την στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι και την στιγμή του θανάτου, δεν κάνουμε τίποτε περισσότερο από το να προσπαθούμε να τον κατανοήσουμε, να κάνουμε τις λειτουργίες του πνευματικό μας κτήμα, να εντοπίσουμε τις Παγκόσμιες σταθερές που διέπουν τα φυσικά φαινόμενα, και να τις αξιοποιήσουμε με σκοπό ένα ασφαλέστερο και ευκολότερο, σαφώς καλύτερο μέλλον.