Όπως κάθε εβδομάδα, θα γυρίσουμε πάλι πολλά χρόνια πίσω, στα αγαπημένα έιτις της παλιοπαρέας, για να θυμηθούμε μια ρετρό ιστορία με επεισόδια σε γήπεδα.
Η τοπική ομάδα έπαιζε στο τοπικό πρωτάθλημα με μια άλλη τοπική ομάδα ένα ντέρμπι. Τοπικό! Παίζαμε στην έδρα μας κι είχαμε μαζευτεί όλοι εκεί για να δούμε τα μεγάλα μας αστέρια: τον αρχηγό Πέτρο της Κουφής να τσακώνεται -ως συνήθως- στα τελειώματα της... σπουδαίας καριέρας του και τον τερματζή τον Μήτσο τον Μαμούα να τρώει ό,τι πάει μέσα και να βάζει μέσα όσα πάνε έξω.
Ωστόσο, αυτούς είχαμε, αυτούς εμπιστευόμασταν και αυτό το ματς έπρεπε να το πάρουμε. Είπαμε, ήταν τοπικό ντέρμπι. Με τι μούτρα θα κυκλοφορούσαμε μετά τη Στελλίτσα και το Ολγάκι από τον αντίπαλο μαχαλά;
Το παιχνίδι ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. Ο Πέτρος της Κουφής, αντί να κλοτσήσει αντίπαλο, κλότσησε σωστά την μπάλα σε ένα απευθείας φάουλ και το πλεκτό κουνήθηκε (1-0). Ο Βαγγέλης ο Πατούσας άρπαξε αγκαλιά τον Δεμπασκαλά, τον φίλησε (εννοείται πως αυτός του είπε «δεν πας καλά») και του φώναξε: «Αυτή είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου. Θα κερδίσουμε και μετά έχω ραντεβού με το Ολγάκι».
Για το ραντεβού το ξέραμε. Μας είχε ζαλίσει από μέρες ότι «της τα ζήτησα και μου είπε ναι. Ακούτε, ρε; Ναι μου είπε. Τα έχω με το Ολγάκι»!
«Δεν πας καλά...».
Ο Πατούσας, λοιπόν, είχε το πρώτο του ραντεβού με το Ολγάκι, αυτό το ξέραμε, αλλά ότι θα κερδίσουμε δεν το ξέραμε. Γιατί είχαμε τερματοφύλακα τον Μαμούα. Ο οποίος στην πρώτη σέντρα του Αόκ (έτσι τους λέγανε τους άλλους), αντί να πιάσει την μπάλα, έπιασε την καράφλα του σέντερ φορ τους και... 1-1.
Μετά έγινε μάχη. Ο Πέτρος της Κουφής -φυσικά- αποβλήθηκε, ο Μαστρομανέλος από την εξέδρα μία έβριζε τον Πέτρο και μία τον ρέφερη κι ο Μαμούας δεν είχε ολοκληρώσει ακόμα τη συγκλονιστική του εμφάνιση, μία από τις πολλές που του είχαν χαρίσει τον τίτλο του «δεύτερου χειρότερου τερματοφύλακα στην Ιστορία» (ο πρώτος χειρότερος ήταν ο αναπληρωματικός του, ο Αντωνάκης του Τζολιομή).
Ήθελε 2-3 λεπτά ακόμα για να λήξει και να πάμε στα σπίτια μας με τη γλυκόπικρη (ξέρω, κλισέ) γεύση της ισοπαλίας, ήθελε 2-3 λεπτά για να πάει κι ο Πατούσας σπίτι του για να παρφουμαριστεί για το ραντεβού με το Ολγάκι και ο Μαμούας έφερε τα πάνω κάτω. Νέα σέντρα, νέα έξοδος, αυτή τη φορά πιάνει την μπάλα, αλλά υπό την πίεση του καράφλα αυτή του φεύγει και... 1-2.
«Μ' έζμπρωξε, μ' έζμπρωξε σου λέω», φώναξε ο Μαμούας στον ρέφερη κι αντιλάλησαν τα βουνά. Ο ρέφερης έδειξε σέντρα, η Μαμούας του έδειξε τα πέντε δάχτυλα ανοιχτά, ο ρέφερης του έδειξε κόκκινη κάρτα, ο Μαστρομανέλος, ως αρχηγός της εξέδρας, έδειξε το σήμα της επίθεσης κι όλοι αρχίσαμε να τρέχουμε για να του… δείξουμε εμείς!
Ο Φώτης φώναξε «θα πάρω πέτρα, ρε, θα πάρω πέτρα» και γύρισε πίσω να πάρει πέτρα.
Αλλά δεν πήρε...
Όπως αποδείχθηκε, πήρε δρόμο κι έφυγε. Τέτοιος χέστης ήταν. Ο Δεμπασκαλάς, αφού ξεκαθάρισε «δεν πάτε καλά», πήρε το δρόμο του Φώτη. Εγώ κι ο Πατούσας μείναμε εκεί, μαζί τον μαντράχαλο τον Πέτρο τον Αρμένη.
Ο ρέφερης, μόλις είδε την αναστάτωση, σφύριξε λήξη πριν την ώρα της κι έφυγε τρεχάλα για τα αποδυτήρια που είχε χτίσει ο Πέτρος της Κουφής με τα χεράκια του και με τσιμεντόλιθα το ένα πάνω στ' άλλο. «Τον ξέρω τον %^&$%#*^%@, έχει πάρει νύφη από τον πάνω μαχαλά. Στημένος είναι. Βαράτε τον», φώναξε ο Μαστρομανέλος.
Αλλά δεν τον βάρησε κανείς...
Για την ώρα...
«Εγώ έχω ραντεβού με το Ολγάκι και λέω να φύγω», μου ψιθύρισε ο Πατούσας. «Μην τολμήσει κανείς και με αγγίξει», είπε για να μας φοβερίσει ο ρέφερης-γαμπρός του πάνω μαχαλά και τότε πετάχτηκε στη μέση ο εύθικτος ο Πέτρος ο Αρμένης. «Άμα σου βάλω μια μπουνιά ανάμεσα στα μάτια, μετά θα τα βλέπεις τα φάουλ», του είπε κι ο ρέφερης το έπαιξε άντρας βαρύς κι ασήκωτος. «Άμα σου βαστάει, βάλε μου...».
Του βάσταγε...
Και του έβαλε...
Και πάρ' τον κάτω τον γαμπρό. Ανάσκελα έπεσε. Λιπόθυμος. Μέχρι που εμφανίστηκε ο Μαστρομανέλος μ' έναν μαστραπά και του 'ριξε νερό στην κεφάλα να ξυπνήσει, μονολογώντας «τι του κάνατε, ρε, του ανθρώπου. Τι άνθρωποι είστε εσείς...»!
Μόλις ξύπνησε ο ρέφερης, εμφανίστηκε κι ο χωροφύλακας με το γνωστό ύφος «τι έγινε εδώ;» και «ήρθα να βάλω τάξη».
«Με βάρησαν», είπε ο ρέφερης με βουλωμένα τα μάτια. «Ποιος;» ρώτησε ο χωροφύλακας. Ο ρέφερης πήρε τον μαστραπά από το χέρι του Μαστρομανέλου, έριξε λίγο νερό στα μάτια του που είχαν ήδη γίνει μπλε και μόλις κατάφερε να μισανοίξει το ένα, είπε μέσα στη ζάλη του: «Αυτός»!
Κι έδειξε τον... Πατούσα!
Ο οποίος, αντί για το ραντεβού με το Ολγάκι, πέρασε το απόγευμα στο κρατητήριο, μέχρι ο Μαστρομανέλος να πείσει τον χωροφύλακα (που ήταν από τον δικό μας μαχαλά) πως ο ρέφερης (που είχε πάρει νύφη από τον άλλο μαχαλά)... έπεσε και χτύπησε μόνος του.
Ο Πατούσας «αποφυλακίστηκε» αργά το βράδυ. Ο Φώτης, που είχε μάθει τα καθέκαστα, είχε τρέξει να ενημερώσει το Ολγάκι για τα γεγονότα. Εκείνη τον ενημέρωσε με τη σειρά της πως δεν ήταν ερωτευμένη με τον Πατούσα.
Αλλά μαζί του...
Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, ο Φώτης ρωτούσε τον απογοητευμένο Πατούσα, που έπινε ούζα στον καφενέ για να ξεχάσει το χαμένο ραντεβού: «Κολλητέ, το Ολγάκι μού είπε το και το. Σε πειράζει να προχωρήσω;»
Δεν τον πείραζε...
Μέσα του ήξερε πως ο Φώτης είχε ήδη προχωρήσει στα απροχώρητα...
Μέχρι να ξεχάσω το βλέμμα του Πατούσα εκείνο το βράδυ και το βλέμμα του Πατούσα γενικά, εγώ ο Μίλτος να 'μαι καλά...
Y.Γ.: Ευχαριστώ πολύ το Public Blog που συμπεριέλαβε το μυθιστόρημά μου, «Είναι στημένο», στα top βιβλία για το ποδόσφαιρο! Κι επειδή το δικό μου είναι περισσότερο αστυνομικό, ρίξτε μια ματιά και στα υπόλοιπα. Όταν δείτε τίτλους και συγγραφείς, θα καταλάβετε γιατί είναι μεγάλη μου τιμή που βρέθηκα σε αυτή τη λίστα!
Υ.Γ.2: Για το «Είναι στημένο», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εμβιπή (MVPublications.gr) με υπογραφή Χρήστου Ελευθερίου, αλλά και για ό,τι άλλο επιθυμείτε, θα τα λέμε στην ιστιοσανίδα μου στο φέισμπουκ.
