Με αφορμή τον φιμωμένο Τύπο και τον ελεύθερο Ρύπο της εποχής μας, ο Μίλτος ο Νταλικέρης θυμάται μια παλιά, αδέσμευτη και ...έγκυρη(;) φωνή, στις ρετρό ιστορίες της Τρίτης.
Παλιά λοιπόν, την εποχή που η παλιοπαρέα των έιτις ...μεγαλουργούσε, επίσημη ρεπόρτερ του χωριού ήταν η Δωροθέα η Ζαβή. Γύρναγε όλη μέρα με το «πι» κι όπου πετύχαινε ανοιχτό παράθυρο ή άκουγε φωνές, στεκόταν εκεί, τάχα για να ξαποστάσει, αλλά στην πραγματικότητα για να στήσει αυτί. Το καθημερινό δελτίο της δεν είχε συγκεκριμένη συχνότητα, καθώς η Δωροθέα πάντα ακολουθούσε τις εξελίξεις και πάντα μαθαίναμε τα νέα με ...έκτακτα δελτία.
Με ποιον αρπάχτηκε ο Δήμαρχος, με ποιον τα βρήκε, πότε και αν θα τελειώσει το γιοφύρι, ποιος είναι ο νέος κερατάς και ποια η ...πηδηχτούλα, πότε γύρισε στο σπίτι ο Μαστρομανέλος και πώς τον υποδέχθηκε η γυναίκα του, η Πολυξένη. «Του πέταξε ένα βάζο που τους το έχει πάει δώρο ο Πέτρος της Κουφής στο γάμο τους. Πάλι καλά που έσκυψε μέσα στο μεθύσι του και δεν τον πέτυχε, γιατί θα τον άφηνε σέκο τον μαύρο, που κακό χρόνο να ΄χει κι αυτός, έτσι μπεκρής που κατάντησε», έδινε πλήρες ρεπορτάζ η Δωροθέα η Ζαβή, λες κι ήταν μπροστά στο περιστατικό, ενώ φυσικά έβαζε και θέματα προς συζήτηση, εκφράζοντας πρώτη την άποψή της. Ναι μεν «καλά που δεν τον πέτυχε τον μαύρο», αλλά κι ο «μαύρος» της είχε μαυρίσει την ψυχή της Πολυξένης, οπότε «κακό χρόνο να ΄χει».
Στην πραγματικότητα, η Πολυξένη δεν θα πέταγε ποτέ βάζο στον Μαστρομανέλο, για τρεις λόγους:
α) Ο Πέτρος της Κουφής δεν τους είχε πάρει δώρο βάζο στο γάμο τους, αλλά φοντανιέρα.
β) Αν η Πολυξένη πέταγε βάζο στον Μαστρομανέλο, ο Μαστρομανέλος θα πέταγε εκείνη από το παράθυρο κι επειδή το σπίτι ήταν χτισμένο πάνω από το ψηλοτάβανο γκαράζι, οι πιθανότητες να μην έχει «κακό χρόνο» η Πολυξένη, ήταν ελάχιστες.
γ) Σιγά μην περίμενε η Πολυξένη τον Μαστρομανέλο να γυρίσει σπίτι. Του καλού καιρού θα κοιμόταν, γιατί το πρωί έπιανε αχάραγα δουλειά στα λιβάδια με τα λουλούδια της.
Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, η Δωροθέα η Ζαβή ήξερε τι είχε συμβεί, άρα ήξερε και το χωριό τι είχε συμβεί. Κι ακόμα κι αν έμπαιναν η Πολυξένη κι ο ξενύχτης ο Μαστρομανέλος σε διαδικασία να τη διαψεύσουν, χαμένοι θα έβγαιναν, γιατί την επόμενη θα έβγαινε βρώμα πως «η Πολυξένη παίρνει πίσω τα λουλούδια από τον Μακιγιέ τον νεκροθάφτη και μετά τα πουλάει στα μπουζουξίδικα που συνεργάζεται», αλλά και πως «ο Μαστρομανέλος είναι θεομπαίχτης κι αντί να βάζει καινούργια λάδια στα αυτοκίνητα, ανακατώνει τα παλιά με λίγα φρέσκα και τα χρεώνει για σούπερ». Και τα δύο συνέβαιναν. Και τα δύο τα μάθαμε από τη Δωροθέα τη Ζαβή. Και τα δύο κυκλοφόρησαν όταν ο Μαστρομανέλος την έπιασε και της είπε, τη μία με το καλό και την άλλη με το άγριο, να μην ασχολείται με το σπίτι του! Αμάσητη...
Η ιστορία, πάντως, που αναστάτωσε τον μαχαλά και την έβγαλε ακόμα πιο ισχυρή κι από τους Τάιμς της Νέας Υόρκης, ήταν η κόντρα της με τον Μήτσο τον Μαμούα, τον δεύτερο χειρότερο τερματοφύλακα στην ιστορία (είπαμε, ο χειρότερος ήταν ο αναπληρωματικός του, ο Αντωνάκης του Τζολιομή). Ο Μήτσος ήταν παντρεμένος με τη Νίτσα. Τη Νίτσα του Μήτσου του Μαμούα, όπως την ήξεραν όλοι στη γύρω περιοχή. Η Νίτσα ήταν μακράν η ωραιότερη γυναίκα που ξέραμε και μάλλον εξίσου ...μακράν, η πιο άτακτη. Εκείνη την περίοδο την «κανόνιζε» ο Τερζόφ ο οδοντογιατρός και δεν άργησε ο ...«παράνομος κι αν είναι ο δεσμός μας» να υποπέσει στην αντίληψη της Δωροθέας της Ζαβής. Η οποία, πιστή στους κώδικες δεοντολογίας της άμεσης ενημέρωσης, τους έβγαλε βούκινο και κόντεψε να διαλύσει το σπίτι του Μήτσου του Μαμούα, που μπορούσε να πέσει κι από μόνο του με ένα φύσημα του αέρα.
Μέσα στην τρέλα του, ο Μήτσος ο όμορφος πήρε μέρα μεσημέρι το αγροτικό, πάρκαρε έξω από την αυλόπορτα της Δωροθέας της Ζαβής, έπιασε μια βαριά πέτρα, της έδωσε μια και γκρέμισε την τζαμαρία του σαλονιού της ουρλιάζοντας ...διακριτικά: «Άμα ξαναπιάσεις τη Νίτσα στο στόμα σου, την επόμενη πέτρα θα στη ρίξω στο κεφάλι, μωρή ρουφιάνα»!
Ήταν μια απόπειρα φίμωσης της ελεύθερης φωνής της Δωροθέας της Ζαβής, η οποία δεν έπιασε τόπο. Μπορεί όλοι οι χωριανοί να ζούσαν με το φόβο μην τους πιάσει στο στόμα της η Δωροθέα η Ζαβή, αλλά ο βούρκος ήταν γλυκός. Πώς να αποδεχθούν ότι θα σώπαινε η φωνή της ...αλήθειας; Άλλωστε, οι αποκαλύψεις της και η διαπόμπευση των άλλων χωριανών, άξιζαν το ρίσκο της δικής τους διαπόμπευσης! Το ίδιο βράδυ, λοιπόν, ενώ η Δωροθέα είχε μαζέψει σπίτι της όλες τις φιλενάδες της για να της συμπαρασταθούν (μεταξύ αυτών και η ...Πολυξένη του Μαστρομανέλου), στο σπίτι του Μήτσου του Μαμούα συνέβαιναν ανεξήγητα πράγματα. Μια πέτρα έσπασε το τζάμι της κουζίνας, μια άλλη εκείνο της τραπεζαρίας ενώ το επόμενο πρωί αποκαλύφθηκε και μια κόκκινη ...ζωγραφιά με σαφές μήνυμα στον μαντρότοιχο: «Κάτω τα χέρια από το "πι"»!!!
Το μόνο που μπορώ να βεβαιώσω είναι πως τη μία πέτρα την πέταξε ο ...Μαστρομανέλος και πως το κόκκινο σπρέι είχε φύγει από το γκαράζι του. Ο Μήτσος ο Μαμούας, για να μην έχει «κακό χρόνο», από την επομένη το βούλωσε και άφησε τη Δωροθέα τη Ζαβή να κάνει τη δουλειά της απερίσπαστη. Και, κατά καιρούς, να αποκαλύπτει πού έφτιαχνε τη μιζανπλί η Νίτσα. Εμείς, απολαμβάναμε φυσικά τις αποκαλύψεις της, μέχρι τη μέρα που η Δωροθέα έβγαλε το απόλυτο αποκλειστικό: «Η Νίτσα του Μήτσου του Μαμούα πέρασε όλο το μεσημέρι στον καφενέ του Μπάφα». Όπου δούλευε ο φίλος μας, ο Δεμπασκαλάς...
Μέχρι οι Μαμούες να καταφέρουν να φιμώσουν όσους βγάζουν τα άπλυτά τους στη φόρα, εγώ, ο Μίλτος, να ΄μαι καλά...
Υ.Γ.: Για να μην ξεχνιόμαστε, για το μυθιστόρημά μου, «Είναι στημένο», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εμβιπή (MVPublications.gr) με υπογραφή Χρήστου Ελευθερίου, αλλά και για ό,τι άλλο επιθυμείτε, θα τα λέμε στην ...ιστιοσανίδα μου στο φέισμπουκ.
