Μίλτος Νταλικέρης
Ο Μίλτος+ γεννήθηκε ...παλιά. Ο Κλόουν είναι ο 6ος σταθμός της σχεδόν 15ετούς πορείας της στήλης του στο ελληνικό διαδίκτυο.
Ξεκίνησε το 2000 από το sport.gr, του οποίου υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος.
Ακολούθησαν, ένα μικρό διάστημα -στα τέλη του 2008- αποκλειστικής παρουσίας στο facebook (κατόπιν ...δημοκρατικής απόφασης των φίλων της στήλης) κι ένα μεγαλύτερο διάστημα, το 2008-09, σε ελεύθερο blog (κατόπιν δημοκρατικής απόφασης της γυναίκας του).
Από τον Δεκέμβριο του 2009 και για σχεδόν ένα χρόνο το πάρκινγκ της νταλίκας ήταν το παλιό sportdog.gr (κατόπιν δημοκρατικής απόφασης του σκύλου του, του Γρασίδα), ενώ από το 2011 ως και την άνοιξη του 2014, η στήλη φιλοξενήθηκε από το gazzetta.gr.
Εκτός από ...νταλικέρης, ο Μίλτος είναι και ο πρωταγωνιστής του αστυνομικού μυθιστορήματος "Είναι στημένο", το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις MVPublications (http://www.mvpublications.gr/einai-sthmeno), με υπογραφή Χρήστου Ελευθερίου. Ο ίδιος έχει γράψει και το παραμύθι "Η τρύπια μπάλα που έγινε χρυσή", επίσης έκδοση της MVPublications (http://www.mvpublications.gr/i-tripia-mpala-pou-egine-chrisi).
Μέχρι να σταματήσει να γράφει για γέλια και για κλάματα, αυτός, ο Μίλτος, να ΄ναι καλά...
Η ρετρό ιστορία αυτής της εβδομάδας μας πάει πάλι πολλά χρόνια πίσω, τότε που για την παλιοπαρέα των έιτις είχε έρθει η ώρα της στρατιωτικής θητείας.
Οι δύο που έτυχε να υπηρετήσουμε μαζί για ένα φεγγάρι (ή ένα ...σκοτάδι), ήμασταν εγώ κι ο Φώτης. Εκείνος είχε παρουσιαστεί πρώτος, οκτώ μήνες πριν από μένα, και μετά από μια ...τουρνέ σε Τρίπολη, Χανιά, Τυμπάκι, Βόλο και Σκύρο (οι τρεις τελευταίες ήταν δυσμενείς μεταθέσεις για ευνόητους λόγους), τον «έφτιαξα» και τον έφερα εκεί που υπηρετούσα ήδη.
Για την επέτειο του Πολυτεχνείου, σήμερα θα διαβάσετε πολλά. Για την ουσία και το μήνυμα, αλλά και για το «ξεπούλημα». Για την επέτειο της ρετρό ιστορίας του Μίλτου, σίγουρα θα βρείτε λιγότερα...
Με αφορμή το γεγονός ότι σαν σήμερα πριν 25 χρόνια, ο αξεπέραστος Βασίλης Χατζηπαναγής έδωσε την τελευταία του παράσταση στα ελληνική γήπεδα, θυμήθηκα μια παλιά ρετρό ιστορία, στην οποία ο Βάσια μας είχε χαρίσει μια αξέχαστη βραδιά σε επαρχιακό μπουζουξίδικο.
Με αφορμή την προηγούμενη ρετρό ιστορία, περί καζανιών και τσιπουρομεζέδων, θυμήθηκα και μια άλλη, παλιότερη, και την αναδημοσιεύω.
Σε αυτή, η παλιοπαρέα των έιτις παραδίδεται στη μυσταγωγία των ...καζανιών. Βγάζαμε τσίπουρο, γιατί να το κρύψομεν άλλωστε;
Αυτή την εποχή, τα καζάνια βράζουν και τα τσίπουρα έχουν την τιμητική τους. Από τσιπουρομεζέδες τι ξέρετε, όμως; Ο Μίλτος ο Νταλικέρης σε ακόμα ένα ...γευστικό ταξίδι!
Παλιά, τέτοιες μέρες άνοιγαν τα βαρέλια με τα φρέσκα κόκκινα κρασιά. Εκείνο το μπρούσκο της καρδιάς μας (όχι το τηλεοπτικό σίριαλ) θυμάται ο Μίλτος ο Νταλικέρης στις «ρετρό ιστορίες» του...
Η παράδοση λέει πως οι οινοπαραγωγοί άνοιγαν τα κοκκινέλια τους ανήμερα του Αϊ-Δημήτρη.
Με αφορμή μια καταστροφή που βιώσαμε οικογενειακώς λόγω πλημμύρας (και μια μεγαλύτερη που γλιτώσαμε), θυμήθηκα ένα ...μεγάλο έργο, έναν μεγαλύτερο δήμαρχο, έναν τεράστιο εργολάβο και -φυσικά- τις παντοτινές διαφανείς διαδικασίες, σε μια άλλη Ελλάδα, τη δεκαετία του ΄80.
Ο Μίλτος ο Νταλικέρης επιστρέφει με μια επική ρετρό ιστορία απιστίας και (κουτο)πονηριάς. Το σίγουρο, πάντως, ήταν πως το καράβι ...σύρθηκε!
Η ρετρό ιστορία αυτής της εβδομάδας φιλοξενεί έναν ...άσο στις διαπραγματεύσεις, ο οποίος στα μάτια της -γνωστής πια- παλιοπαρέας των έιτις, σε κάποιες περιπτώσεις -κυρίως για τον τρόπο που ελισσόταν- φάνταζε ως ο πιο έξυπνος άνθρωπος στον κόσμο.
Σαν σήμερα, πριν από 142 χρόνια, κυκλοφόρησε η πρώτη καθημερινή εφημερίδα στην Ελλάδα κι ο Μίλτος ο Νταλικέρης θυμάται άλλες εφημερίδες στις ρετρό ιστορίες του...
Με αφορμή τη δίκη της Χρυσής Αυγής, ο Μίλτος ο Νταλικέρης θυμάται μια παλιά ιστορία, με ένα κυριολεκτικό -και όχι πολιτικό- ναυάγιο...
Όταν άκουσα το όνομα του συγκεκριμένου πολιτικού(;) κόμματος(;;), τον τίτλο «Χρυσή Αυγή», η πρώτη σκέψη που ήρθε στο νου μου ήταν ένα ναυάγιο. Τυχαίο; Την απάντηση μπορεί να τη δώσει το σλόγκαν μιας πολυπαιγμένης τηλεοπτικής διαφήμισης των προηγούμενων ετών.
