Θεωρίες Συνωμοσίας! Γιατί είναι τόσο δημοφιλείς;

2. κάθε είδους ενέργεια που στρέφεται εναντίον ενός, λίγων ή πολλών ατόμων και συντελείται σε συνθήκες μυστικότητας: Είμαι αθώος! Έπεσα θύμα συνωμοσίας! ΣΥΝ. πλεκτάνη, μηχανορραφία· ΦΡ. (α) συνωμοσία σιωπής η συμφωνημένη, συστηματική αποφυγή κάθε αναφοράς, σχολιασμού, μνείας για κάτι που δημοσιεύεται, εκδίδεται ή γενικότερα για τη δράση προσώπου ή για κάποιο γεγονός· η συνεννοημένη αγνόηση: συνωμοσία σιωπής στον αθηναϊκό Τύπο για τις καταγγελίες τού πρώην υπουργού. (β) θεωρία τής συνωμοσίας η αντίληψη σύμφωνα με την οποία οτιδήποτε άσχημο —ιδ. όταν πρόκειται για την πολιτική κατάσταση μιας χώρας ή τη σχέση της με άλλα κράτη— οφείλεται σε μυστικές εχθρικές ενέργειες, που κατευθύνονται από «διεθνή κέντρα ανωμαλίας».

Φυσικά και υπάρχουν συνωμοσίες - ορισμένες είναι καταγεγραμμένες και στην ιστορία και έχουν τα πάντα μέσα! Φόνοι βασιλιάδων, πολιτικών ή προσώπων-"κλειδιών" σε μια υπόθεση, με σκοπό το οικονομικό κέρδος, την πολιτική διαδοχή ή την "σίγαση" ενοχλητικού/επικίνδυνου ατόμου. Υπάρχουν επίσης συνωμοσίες πάσης φύσεως εταιριών, που για το κέρδος εκτέλεσαν απάτες, πλαστογράφησαν ή απέκρυψαν στοιχεία, θέτοντας το πόπολο σε κίνδυνο, γνωρίζοντας πλήρως την βαρύτητα αυτών που έπρατταν - και θεωρώ πως μπορείς να σκεφτείς και άλλους τύπους συνωμοσιών σε άλλα ζητήματα.

Το άσχημο με όλες αυτές, ασχημότερο ίσως του ότι "μας επιβουλεύονται", είναι πως είναι μουντές και βαρετές - κυρίως διότι έχουν πολύ συνηθισμένους και βαρετούς σκοπούς: βραχυπρόθεσμες πολιτικές σκοπιμότητες και χρήμα. Όχι, δεν θα αρκεστούμε σε εγκεφαλικές "πενταροδεκάρες", θέλουμε κάτι πιο φαντεζί! Γουστάρουμε πιο "αρχετυπικά" κακές συνωμοσίες, διαχρονικές, συνωμοσίες οι οποίες επεκτείνονται σε πλανητικό (και, γιατί όχι, συμπαντικό!) επίπεδο - και έτσι λοιπόν επιλέγουμε ό,τι πιο ακραίο μπορούμε να βρούμε, αφήνοντας ορισμένους "κοιμισμένους" να αναρωτιούνται πώς μπορεί ένας άνθρωπος να είναι τόσο πεπεισμένος για θεωρίες συνωμοσίας που δεν υστερούν σε τίποτα μπροστά σε ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

Αν είσαι από αυτούς τους "κοιμισμένους" που ακόμα αναρωτιούνται, ίσως τα παρακάτω σε βοηθήσουν να καταλάβεις τους συνωμοσιολόγους φίλους σου.

Γιατί οι άνθρωποι είναι ικανοί να πιστέψουν τις πιο τραβηγμένες θεωρίες συνωμοσίας;

Διότι εκτός του δυσάρεστου τρόμου που προσφέρουν, προσφέρουν και κάμποσα κομφόρ - αν και, εδώ που τα λέμε, αν ο τρόμος ήταν τόσο δυσάρεστος δεν θα υπήρχαν ούτε τα θρίλερ, ούτε τρομαχτικά "rides" στα λούνα παρκ. Να μερικές ιδέες για το πώς μια θεωρία συνωμοσίας μπορεί να κάνει τα γεννητικά όργανα των φίλων σου να πάλλονται ηδονικά!

Εξήγηση της πραγματικότητας και έλεγχός της

"Ζούμε σε μια σκατότρυπα" -προτιμώ τον αγγλικό όρο shithole- και δεν είναι δα και κατόρθωμα να συνειδητοποιήσεις πως τα πράγματα τριγύρω μας απέχουν παρασάγκας από φαντασιακά "ιδανικά" σε όλους τους τομείς. Φόνοι, προδοσίες, πόλεμοι, κρίσεις, φυσικές καταστροφές, αβεβαιότητα και πάνω απ' όλα "αλληλοσφαζόμαστε", ακόμα και στην καθαρά προσωπική "μη-ελεγχόμενη από δερβέναγα" ζωή. Ίσως για αυτό να νοσταλγούμε και εποχές που δεν ζήσαμε ή την επιστροφή σε αρχέγονες τάχαμου-ειρηνικές και τέλειες καταστάσεις. Πιθανότατα ανέκαθεν θεωρούσαμε τους καιρούς "χαλεπούς" και "αβέβαιους", όπως επίσης πιθανότατα ανέκαθεν ψάχναμε εξηγήσεις για τα πάντα γύρω μας - ανθρώπινες τάσεις που δημιούργησαν τις θρησκείες, την φιλοσοφία και τις επιστήμες ως τρόπους απόκτησης γνώσης/εξήγησης της πραγματικότητας και κατ' επέκταση ελέγχου της. Ερώτηση για το σπίτι: αν δεν είχαμε ζόρια ως είδος σε τούτο τον πλανήτη, θα τα είχαμε αναπτύξει όλα αυτά;

Η ανάγκη για "εξηγήσεις" γίνεται πιο επιτακτική όταν τα πράγματα που θέλουμε να εξηγήσουμε εμπίπτουν εντός του συνθετικού "σκατό" της "σκατότρυπας". Βασικό μέρος κάθε θεωρίας συνωμοσίας είναι να εξηγήσει για ποιο λόγο τα πράγματα τριγύρω μας (ή μεγάλο μέρος τους) πάνε "από το κακό στο χειρότερο", ονοματίζοντας το ποιοι το προκαλούν και τις μεθόδους που ακολουθούν. Έτσι ικανοποιούνται απορίες του τύπου "γιατί τόση κακία τριγύρω μας" με τρόπο που το ανθρώπινο ον λατρεύει: τις απλές, γρήγορες, εύκολες εξηγήσεις. Κάθε θεωρία συνωμοσίας παρέχει την πιο αρχετυπική εξήγηση που θα συναντήσεις σε θρησκείες, μύθους, πλοκή παραμυθιών και σε τόσες δημοφιλείς ταινίες: αυτή του δίπολου καλό-κακό χωρίς ασάφειες, σχετικισμούς, χαοτική δυναμική, ενδιάμεσους τόνους ή πολυπλοκότητα διαφορετικών επιπέδων και αλληλεπιδράσεων μεταξύ τους - ένας δυϊσμός που είναι κατανοητός ακόμα και για ένα νήπιο.

Ο "έλεγχος" της πραγματικότητας που προέρχεται από μια τέτοια θεώρηση μπορεί να είναι άμεσος, π.χ. να γνωρίζεις τι και ποιους πρέπει να αποφύγεις, να μποϊκοτάρεις ή να κράξεις, μπορεί όμως να είναι και έμμεσος. Μπορεί να νιώθεις πως δεν έχεις εσύ τον έλεγχο αλλά "οι κακοί", αλλά παρ' ολ' αυτά έλεγχος υπάρχει και δεν νιώθεις πως τα πράγματα γύρω σου είναι "έρμαιο" χαοτικών δυναμικών - έχεις την ψευδαίσθηση πως σε χωρίζει από μια ονειρεμένη ζωή και έναν υπέροχο κόσμο μονάχα "ο κακός", που όταν παταχθεί τα πράγματα θα περάσουν στα χέρια σου και όλα θα πάνε μέλι-γάλα.

Με βάση το παραπάνω δεν είναι τυχαίο που οι θεωρίες συνωμοσίας ανθίζουν σε εποχή κρίσης όπου τα πράγματα γίνονται πιο αβέβαια...

Επαναεισαγωγή του άγνωστου/εξωτικού/μυστηρίου σε μια κατά τ' άλλα πεζή ζωή

Εν αντιθέσει με τις πολύ απλές έως απλοϊκές εξηγήσεις που προτείνουν για τον μάταιο τούτο κόσμο, οι θεωρίες συνωμοσίας μπορούν να έχουν αρκετά περίπλοκο, χρωματιστό και "εξωτικό" κρεατάκι να τις κοσμεί όσον αφορά την μεθοδολογία που ακολουθεί "ο κακός" . Ο τρόπος με τον οποίο θα μας έρθει το "κακό" θυμίζει πάλι κλασικό αρχέτυπο ταινίας, όπου ο "κακός" υποβάλλει τον "καλό" αφότου τον πιάσει σ' έναν αχρείαστα αργό, "ψαγμένο" και πολύπλοκο τρόπο "τιμωρίας/θανάτου" χάρη στην αναποτελεσματικότητα του οποίου ο "καλός" διαφεύγει και χαλάει τα σχέδια του "κακού".

Όχι, όχι, όχι! Οποιοσδήποτε είναι ικανός να διευθύνει ένα παγκόσμιο, διαχρονικό εγκληματικό συνδικάτο, οφείλει να είναι αποτελεσματικότατος, με αντίληψη του όρου "cost-benefit", και να έχει δει τις ταινίες στις οποίες αναφέρομαι: ΔΕΝ βγάζεις λογύδριο με τα  πλήρη σχέδιά σου καθώς τον σημαδεύεις με το πιστόλι, ούτε τον αφήνεις μόνο του δεμένο στο τραπέζι με το λέιζερ που θα τον κόψει σιγά σιγά στην μέση - τον πυροβολείς με την ΠΡΩΤΗ ευκαιρία τρεις φορές στο κεφάλι, χρησιμοποιώντας το μεγαλύτερο δυνατό διαμέτρημα σφαίρας, άλλες δυο στο στήθος για να σιγουρευτείς, και καλού-κακού από δυο στα γόνατα, έτσι ώστε αν τυχόν επιζήσει, τουλάχιστον να σε κυνηγάει κούτσαβλος. Μετά βγάλε ό,τι λογύδριο θες πάνω από το πτώμα του ή ρίξε το στην πισίνα με τους χταποδοκαρχαρίες να το φάνε, καθώς τρίβεις τα χέρια σου χαιρέκακα.

Το οξύμωρο στις περισσότερες θεωρίες συνωμοσίας είναι πως ενώ οι "κακοί" παρουσιάζονται υπεροργανωμένοι σε πλανητικό επίπεδο, και μάλιστα με διαχρονική ισχύ -πράγμα που θέλει τρομερές δεξιότητες από μέρους τους, ίσως και τύχη- ξάφνου έχουν μια κρίση "ηλιθιότητας και ανικανότητας" και επιλέγουν να καταστρέψουν τον πλανήτη ή να υποδουλώσουν το ανθρώπινο γένος με τους πιο πολυέξοδους, χρονοβόρους, μακροσκελείς, επισφαλείς (για την επιχείρησή τους) τρόπους, που, λόγω αυτών των χαρακτηριστικών τους, θα μπορούσαν να αποτύχουν σε τόσα πολλά επίπεδα που καταντούν ασύμφοροι ακόμα και για καθαρά σαδιστικά καθίκια. Όχι, τέτοια άτομα, για να έχουν την ισχύ που έχουν, θα πρέπει να είναι πρώτης τάξεως μπισνεσμάνια, αποτελεσματικότατα και γρήγορα -- αλλιώς δεν θα είχαν φτάσει σε θέση ισχύος εξαρχής! Πώς πείθουν λοιπόν τέτοια σενάρια "τον κόσμο";

Δεν περίμενες από εμένα να σου πω πως ο άνθρωπος είναι γεμάτος αντιφάσεις! Όσο θέλουμε την εξήγηση και να γνωρίζουμε τα πάντα, άλλο τόσο μας γοητεύει το άγνωστο, το "εν μέρει ανεξήγητο", το "παράξενο" και το "εξωτικό" - τα έχουμε ξαναπεί, τούτα την πούλεψαν ανεπιστρεπτί από την ζωή μας σε μεγάλο βαθμό από τότε που άναψαν τα φώτα στους δρόμους την νύχτα, που τα γουϊκιπίδια και ο γούγλης απαντάνε γρήγορα τα ερωτήματά μας, που όλοι μας πλέον έχουμε ανά πάσα στιγμή μια κάμερα πάνω μας να καταγράψουμε από "bigfoot" μέχρι νεράιδες και ούφο. Ίσως να φταίει λίγο και η ρουτίνα της πόλης... δεν νομίζεις;

Από την άλλη, πολλά θέματα τα "γνωρίζουμε" επιφανειακά, βαριόμαστε να τα πολυψάξουμε -ίσως λόγω πληροφοριακού κορεσμού- και, όταν δεν γνωρίζεις κάτι, ανοίγει χαραμάδα για να εισχωρήσει το δίδυμο γοητείας/φόβου. Παλαιότερα (ιστορικά), η πλειοψηφία των ανθρώπων φοβόταν μα και γοητευόταν από το "ανεξήγητο για το πόπολο" της μαγείας (ψάξε τι είναι influenza και την ετυμολογική της ρίζα), πλέον η νέα "μαγεία" είναι η επιστήμη και ο πρώην "μαγοφοβικός" εξελίχθηκε ίσως σε "τεχνοφοβικό".

Προσωπικά, δεν θεωρώ εντελώς τυχαίο πως πολλές θεωρίες συνωμοσίας εμπλέκουν επιστημονικά concepts, νέες ή μυστικές τεχνολογίες ή high tech μέσα επίτευξης του "κακού σκοπού". Δεν σκαμπάζεις από επιστήμη, αναρωτιέσαι "ποιος ξέρει τι μας κρύβουν σε μυστικά εργαστήρια" (δεν είναι επιχείρημα υποστήριξης της θεωρίας σου, είναι άγνοια) και έτσι παρανοείς και μεγαλοποιείς μέσα στο μυαλό σου τι είναι τεχνικά εφικτό επί του παρόντος, πολλές φορές αγνοώντας συνάμα και τους τεχνικούς περιορισμούς εφαρμογής πολλών επιστημονικών ανακαλύψεων ή το κόστος της εφαρμογής τους. Όπως και να έχει, μια εξωτική θεώρηση πικαντεύει όσο χρειάζεται την πεζή ζωή σου, προτίμησέ την!

Κατάδειξη του φταίχτη και αποποίηση της ευθύνης

Τούτο πάει χέρι-χέρι με την ανακούφιση που μπορεί να παρέχει μια εξήγηση: εκτός του ότι γνωρίζεις πλέον τι φταίει γνωρίζεις επίσης και ποιος φταίει, και... μάντεψε! Αυτός που φταίει δεν είσαι εσύ, ούτε και άτομα του γκρουπ σου - την ευθύνη την έχει άλλος. Ουφ, ευτυχώς! Η ανακούφιση συνεχίζεται, μιας και οι περισσότερες θεωρίες συνωμοσίας τοποθετούν αυτόν τον "άλλο", τον φταίχτη, σε μια βολική απόσταση από εσένα: τόσο μακριά που δεν μπορείς να του κάνεις κάτι άμεσα, άρα απαλλάσσεσαι και από την ευθύνη του "διορθώνω αυτό που τόσο ουρλιάζω πως φταίει". Ο κακός συνήθως είναι κάποιος μεγάλος και απλησίαστος, πολυπληθής ή κάποια αόριστη γκρούπα. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, γίνεται εύκολη η αυτοδικαίωση μέσω της εκτόνωσης του να αποτελείς την "πεφωτισμένη μειοψηφία" η οποία αντιστέκεται απέναντι σε άπιαστους τιτάνες.

Η συνταγή "δεν φταίω εγώ" και "ο φταίχτης είναι εκτός του εύρους δράσης μου" και "παρόλαυτά αντιδρώ" είναι πιο ανακουφιστική και από την μορφίνη - μη σου κάνει εντύπωση που την προτιμούν πολλά άτομα και εκτός του χώρου της συνωμοσιολογίας.

Το παραπάνω χαρμάνι συνδυάζεται εξαιρετικά και με την υπέρτατη αποποίηση ευθυνών του τύπου "είμαστε άπραγοι διότι μας καταστέλλουν/ελέγχουν/ψήνουν τα κεφάλια" που είναι πολύ μοδάτη. Αυτή λαμβάνει ως δεδομένο πως όλοι πια κρύβουν μέσα τους έναν αγωνισταρά ο οποίος θα άλλαζε τον κόσμο, θα επαναστατούσε και θα επέφερε δικαιοσύνη επί Γης, αν δεν του καβούρδιζαν την φαιά ουσία όλοι οι "από πάνω". Αυτό είναι λίγο οξύμωρο, δεδομένου πως οι κοινωνοί αυτών των θεωριών θεωρούν πως "αντιδρούν", "διαμαρτύρονται και έχουν αφυπνιστεί" - πώς διέφυγαν του σχεδίου; Όσοι επίσης προτείνουν high tech μέσα για τέτοιον έλεγχο, αγνοούν βολικά πως και παλαιότερα, που δεν τα είχαν τα αφέντια στα χέρια τους, μια χαρά πάλι ζάφτι έκαναν τους ανθρώπους.

Μα τις θεωρίες συνωμοσίας τις πιστεύουν και έξυπνα άτομα! Και συνεχίζουν ακόμα και αν τους φέρεις ενδείξεις/πειστήρια που ακυρώνουν αυτά που υποστηρίζουν!

Το αν θα πιστεύει κάποιος σε ένα σενάριο συνωμοσίας (ή σε περισσότερα του ενός, πακέτο πάνε) δεν είναι θέμα εξυπνάδας, ευφυίας, ευστροφίας - όπως πολλά άλλα θέματα, άπτονται κυρίως συναισθηματικών/ψυχολογικών μας αναγκών και κάποιοι τείνουν να είναι πιο επιρρεπείς σε αυτές τις ανάγκες. Ως εκ τούτου, οι συνωμοσίες είναι αλεξίσφαιρες για τους πιστούς τους απέναντι στα επιχειρήματα: πιάσε συζήτηση μαζί τους και θα νομίσεις πως κωφεύουν, πως δεν απαντούν τις ερωτήσεις σου, πως διαβάζουν επιλεκτικά κτλ. Όχι, δεν το κάνουν επίτηδες - μη μου χαλιέσαι ζουζούνι μου! Ούτε είναι παράλογοι και θεωρούν πως πιστεύουν "υπερβολικά και απίθανα" σενάρια - ρώτα τους!

Αναρωτιέσαι, λοιπόν, πώς γίνεται και πιστεύουν πράγματα που εσένα σου φαίνονται παλαβά; Απλό, πιθανότατα δεν έχεις κάτι "παραπάνω" από αυτούς, απλά κάνεις τα γνωσιακά σου σφάλματα που κάνουν αυτοί με τα "δεδομένα" της δικιάς τους θεωρίας σε άλλους τομείς, και έτσι μπορείς να δεις τον δικό τους "τομέα" χωρίς τα δικά τους φίλτρα. Εδώ άσε να παρελάσουν όλα τα γνωσιακά σφάλματα που γνωρίζεις -ναι, τα bugs (εργαλεία για αυτούς) που κάνουν την πίστη σε οτιδήποτε πιθανή- και θα καταλάβεις πώς αυτά τα "εργαλεία" μπορούν να βγάλουν νοκ-άουτ οποιοδήποτε επιχείρημά σου.

Μια θεωριούλα λέει, επίσης, πως πολλές φορές πρώτα αποφασίζουμε ποια θεωρία μας αρέσει (λόγω ψυχολογικών αναγκών) και μετά την επενδύουμε με "επιχειρήματα" και την εκλογικεύουμε ως το σημείο που να μας "αρκεί" ως αληθινή.

Αν αναρωτιέσαι πώς σε βλέπουν τούτοι, ψάξε το άρθρο "Η ΕΞΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΤΙΣ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!!!" (ναι... με κεφαλαία...) για να πάρεις μια καλή ιδέα για τον λόγο που δυσπιστείς απέναντι σε προφανείς αλήθειες που σου παραθέτουν οι συνωμοσιολόγοι. Συνοπτικά, δεν θες να κουράζεις τον εγκέφαλό σου, σε εμποδίζει ο εγωισμός σου από το να παραδεχθείς πως άλλος ανακάλυψε μεγάλες αλήθειες, είσαι βολεμένος, και τρως παπά/είσαι εξαρτημένος από το κακό κατεστημένο/σύστημα. Χμ, ίσως αν μπορούσαν θα σε βγάζανε και ενσυνείδητο μέρος του μεγάλου κόλπου, πως ανήκεις στους κακούς αλλά α) είσαι πολύ low level ψαράκι για κάτι τέτοιο, β) τότε ίσως να έπρεπε να... κάνουν κάτι πραγματικό για να σε αντιμετωπίσουν, και όχι μόνο να φωνάζουν ή να δημοσιεύουν άρθρα.

Και τι μπορώ να κάνω εγώ αν δεν μ'αρέσει γενικά ο πλανήτης και οι άνθρωποι ως έχουν;

Μπορείς να αυτοκτονήσεις.

Αντί να το ρίξεις στις συνωμοσίες, μπορείς να αρχίσεις να αναλαμβάνεις άμεση δράση επί συμπεριφορών και καταστάσεων που δεν σου αρέσουν και μπορείς να βάλεις χέρι, σε τέτοιο επίπεδο που οι φίλοι σου να αρχίσουν να σου προτείνουν να αλλάξεις το τηλεφωνικό σου νούμερο σε 100. Μπορείς να μην αναλωθείς μόνο στο να βγάζεις φωτογραφίες τους ουρανούς για τις γραμμές των αεροπλάνων, να φωνάζεις για Monsanto και Codex alimentarius ή ότι άλλο σε πονεί και σε σφάζει, αλλά να δράσεις με τρόπο που να βοηθά άμεσα την κατάσταση. Μάζεψε παραδοσιακούς σπόρους και βοήθα το Πελίτι ή άρχισε την δικιά σου οργάνωση. Μελέτησε και προώθησε βιολογικούς τρόπους αντιμετώπισης παράσιτων σε καλλιέργειες. Πολιτικοποιήσου και δοκίμασε να αναλάβεις δράση κατά των "κακώς κειμένων" της τοπικής ή ευρύτερης κοινωνίας. Δώσε μια γαμημένη κουβέρτα σε έναν άστεγο, φέρε τον να πλυθεί σπίτι σου (τι έγινε, τσινίσαμε;) και άρχισε να μαγειρεύεις σπίτι αντί να παίρνεις φαΐ από φαστφουντάδικα.

Κουνήσου με λίγα λόγια!

Και αν πάλι επιμένεις να προωθείς συνωμοσιολογικά σενάρια, τουλάχιστον κάνε το με αξιοπρέπεια και σεβασμό προς την ευφυΐα σου: μελέτησε και την αντίθετη άποψη και ΜΗΝ επαναδημοσιεύεις ό,τι παπαριά βγαίνει, απλά και μόνο επειδή συμφωνεί με την κοσμοθέασή σου, επειδή είναι συνωμοσιολογικό και "κράζει" τους "μεγάλους". Το ότι -έστω- μπορεί να ισχύει μια συνωμοσία δεν σημαίνει πως ισχύουν όλες, και το να δημοσιεύεις πράγματα (π.χ. Senomyx, ψάξε το) τα οποία δεν έχουν βάση δεν στηρίζει τον σκοπό σου. Σε κάνει να φαίνεσαι γραφικός, παλαβιάρης ή απλά βλάκας σε άτομα που δεν ανήκουν ήδη στο "λόμπι" σου, άρα σαμποτάρεις ουσιαστικά την διάδοση των ιδεών σου. Κάνε το έξυπνα!

Ως την επόμενη φορά, κέρνα τούτο το άρθρο σε συνωμοσιολόγους για να τους συσπειρώσεις παραπάνω! Τους πολεμάς και τους χλευάζεις διότι κοιμάσαι και δεν πήρες χαμπάρι πως βρήκαν τη Μεγάλη Αλήθεια.

Το αυθεντικό άρθρο μπορεί να βρεθεί ΕΔΩ