«Μαμά, είμαι χοντρή»
Κάθομαι σταυροπόδι στο πάτωμα του μπάνιου μου, καθώς περιποιούμαι τα νυχάκια των ποδιών της κόρης μου. Ο εννιάχρονος γιος μου κάνει ντουζ ενώ εγώ γέρνω προς την μπανιέρα. Η τρίχρονη κόρη μου βάζει το νυχτικό της στο υπνοδωμάτιό της. Ο εντεκάχρονος γιος μου κυριολεκτικά «εισβάλλει» στο σπίτι μετά την προπόνηση του ποδοσφαίρου και ανεβαίνει στον πάνω όροφο ενώ παραπονιέται για πονόλαιμο και ζητά να ξαναζεστάνουμε το φαγητό για να φάει.
Καλά μας τείχη
Προχθές που πήγα στο μανάβικο της γειτονιάς, ο 24χρονος Σαμίρ δεν ήταν χαμογελαστός, ως συνήθως.
Με τα λίγα αγγλικά του και τα λίγα ιταλικά μου, ανταλλάξαμε τον ακόλουθο διάλογο:
Όλα τα’χε η Μαργιωρή ο… καφές της έλειπε
Ο Έλληνας, όταν φεύγει από την πατρίδα του αφήνει πίσω του πέρα από την οικογένειά του, τους φίλους του και τις συνήθειές του, ένα από τα πιο σημαντικά είδη πρώτης ανάγκης… τον καφέ του και την απόλυτη ιεροτελεστία απόλαυσης του.
Κώστας Ουράνης | Θα πεθάνω ένα πένθιμο
Κική Δημουλά - "Απροσδοκίες"
Θεέ μου τι δεν μας περιμένει ακόμα.
Κάθομαι εδώ και κάθομαι.
Βρέχει χωρίς να βρέχει
όπως όταν σκιά
μας επιστρέφει σώμα.
Δημήτρης Λιαντίνης – «Ο σύγχρονος κόσμος πεθαίνει»
Χάνεται ο σημερινός άνθρωπος. Ο κόσμος, η εποχή μας, ο πολιτισμός μας. Καταποντιζόμαστε όπως η αρχαία εκείνη Ατλαντίδα που γράφει στον Τίμαιο ο Πλάτων.
Αυτά δε σας τα λέω εγώ. Αυτά τα είπανε και τα γράψανε όλοι οι επιφανείς αιματολόγοι του πνεύματος από τον περασμένο κιόλας αιώνα.
Γιατί πάντα μας φταίει ο "άλλος";
Στον καθένα κάποιος ή κάτι φταίει για τις τωρινές συνθήκες της ζωής του: η μάνα, ο πατέρας, τα παιδικά χρόνια, η ατυχία, το κάρμα, η κρίση …. Απευθυνόμαστε στον άλλο για ότι συμβαίνει στη ζωή μας σήμερα. Πετάμε εκεί τις ευθύνες για τα ανεκπλήρωτα όνειρα, για τις επιθυμίες που έχουμε αλλά δεν ζήσαμε, για τις στεναχώριες μας, για τα προβλήματα μας.
«Ένας γνήσιος ερωτικός άνθρωπος ζητά συνοδοιπόρους που θα τον εμπνέουν...»
Αναφέρομαι συχνά στο μύθο που έχει επικρατήσει σε σειρά γενεών, που αφορά τις σχέσεις των ζευγαριών και που καταγράφει τους ανθρώπους ως μισές οντότητες. Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, οι άνθρωποι όντας σε μια αναπηρία έλλειψης, θα πρέπει να αναζητήσουν το έτερον ήμισυ τους για να την καλύψουν. Επομένως ως επιτυχημένη επιλογή συντρόφου θεωρείται εκείνη που θα καλύπτει πλήρως τις ατέλειες με το να σου προσφέρει ό,τι σου λείπει.
Frida Kahlo: "Τίποτα δεν είναι απόλυτο. Όλα αλλάζουν, κινούνται..."
12 αφορισμοί από την μεγάλη Μεξικανή ζωγράφο..
«Τίποτα δεν είναι απόλυτο. Όλα αλλάζουν, κινούνται, τα πάντα περιστρέφονται, τα πάντα πετούν και φεύγουν μακριά».
Ευγένιος Τριβιζάς: To «Γιατί» και το «Γιατί Όχι»
«Το κάθε παιδί είναι ένας καλλιτέχνης. Το πρόβλημα είναι πώς να παραμείνει καλλιτέχνης όταν ενηλικιώνεται» είχε πει ο Πικάσο.
Και η πικρή αλήθεια είναι ότι κάνουμε ό,τι μπορούμε για να καυτηριάσουμε τον καλλιτέχνη μέσα στο παιδί. Αντί να ενθαρρύνουμε και να αναπτύσσουμε, αγνοούμε ή ακόμα και διώκουμε τη φαντασία και τη δημιουργικότητα, τα δύο sine qua non της τέχνης.
Naomi Shihab Nye - "Αυτός είναι ο κόσμος που θέλω να ζήσω.."
«Όταν έμαθα ότι η πτήση μου θα καθυστερούσε 4 ώρες, άκουσα την ανακοίνωση:
Αν κάποιος στην περιοχή της πύλης 4-Α καταλαβαίνει αραβικά, παρακαλούμε να έρθει αμέσως.
Η πύλη 4-Α ήταν η δική μου πύλη. Πήγα αμέσως εκεί.
Μίχαελ Έντε - «Η Μόμο»
Κάποια μέρα όμως ανάμεσα στους ανθρώπους της γειτονιάς διαδόθηκε πως κάποιος κατοικούσε τώρα τελευταία στα χαλάσματα. Ήταν, λέει, ένα παιδί μάλλον κοριτσάκι. Κανένας όμως δεν μπορούσε να πει τίποτα με ακρίβεια γιατί τα ρούχα της ήταν κάπως παράξενα. Τη λέγανε Μόμο ή κάπως έτσι.