Ψυχολογία

Στη ζωή μας, έρχεται μία στιγμή που θα ανακαλύψουμε μία πλευρά της προσωπικότητας μας… λίγο πιο σκοτεινή. Μία πλευρά μας που συνήθως προτιμούμε να την αγνοούμε ή και να την περιφρονούμε. Είναι οι στιγμές που έχουμε πληγωθεί ή στεναχωρηθεί και αυτές θα ορίσουν το παρόν και το μέλλον μας. Είναι οι στιγμές που θα μας αφυπνίσουν εντέλει για να κάνουμε την αλλαγή της κατεύθυνσης… προς την αποδοχή του εαυτού μας.

Πριν μερικά χρόνια, σε ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο υψίστης ασφαλείας συνάντησα τον J. O J ήταν ένας γεροδεμένος άντρας στα μέσα της πέμπτης δεκαετίας της ζωής του και στο ιστορικό του μετρούσε περίπου 120 αδικήματα και 40 καταδίκες, συμπεριλαμβανομένων βιασμού και και ανθρωποκτονίας. Ο J. ήταν ψυχοπαθητική προσωπικότητα, σεξουαλικός σαδιστής κι όπως μου είχε πει τότε ένας ψυχίατρος ένας από τους πιο βίαιους έγκλειστους της Βρετανίας. Καθόλη τη συναναστροφή μου μαζί του με διαπερνούσε ένα έντονο αίσθημα φόβου και τρομερού άγχους.

Τι είναι η “μαγική σκέψη”; Πώς μπορεί να επηρεάσει την καθημερινή σου ζωή, τις σχέσεις σου, τις επιλογές σου; Με τέτοια ερωτήματα θα ασχοληθώ σε αυτό το άρθρο έχοντας ως σκοπό την ενημέρωση όσων τους ενδιαφέρει το συγκεκριμένο θέμα, το οποίο φαίνεται να είναι τόσο διαδεδομένο, ώστε να προκαλεί σύγχιση στη σκέψη και την αντίληψη πολλών ανθρώπων στις μέρες μας.

Κάθε χωρισμός (σε περίπτωση γάμου το διαζύγιο) είναι δύσκολος και επώδυνος, όταν υπάρχει και παιδί είναι μία επιπλέον δυσκολία. Η δυσκολία έγκειται στο πώς να διαχειριστούν οι γονείς το παιδί. Είναι μία άβολη κατάσταση.

Πρέπει να το ενημερώσουν; Να του μιλήσουν μαζί ή χωριστά ο καθένας; Μήπως να προσποιούνται το ζευγάρι;

«Μην προσπαθείς να γίνεις άνθρωπος της επιτυχίας, προσπάθησε να γίνεις ένας άνθρωπος της αξίας». -Αϊνστάιν

Θα ήθελα να ξεκαθαρίζω δύο έννοιες που συχνά τις θεωρούμε κοινές, ενώ δεν είναι. Αυτές είναι της μοναχικότητας με της μοναξιάς.

Η μοναχικότητα είναι μία κατάσταση στο να είναι κανείς μόνος του, συνήθως από επιλογή. Θέλει να ζει μόνος του, να είναι απομονωμένος από τον κοινωνικό του περίγυρο. Πολλές φορές να έχει την «ησυχία» του.

Σε εγκατέλειψαν όταν ήσουν ακόμα παιδί. Σε παράτησαν σαν να ήσουν μία άψυχη κούκλα. Δεν νοιάστηκαν για τις ανάγκες  σου. Δεν σκέφτηκαν τον πόνο σου. Δεν ήξεραν ότι το τραύμα της εγκατάλειψης θα σε ακολουθεί για όλη σου τη ζωή. 

«Αγαπητέ Θεέ,

Ευχαριστώ που ήρθες.

Διάλεξες την καλύτερη στιγμή, γιατί είχα τα χάλια μου. Ίσως και να σε πείραξε το χτεσινό μου γράμμα...

Η τιμιότητα είναι μια υπέρτατη αξία. Το ίδιο και η προκοπή, η εργατικότητα. Ίσως ξεχασμένες στις μέρες μας, συχνά-πυκνά τις αγνοούμε, προκρίνοντας οφέλη για εμάς εις βάρος των άλλων...

Κάπου εδώ τα διδάγματα των μύθων έρχονται να μας υπενθυμίσουν τις αξίες αυτές μέσα από ωραίες και απλές ιστορίες...

Παρατηρώ τους γύρω μου και διαπιστώνω πως συχνά δεν εκτιμάμε καταστάσεις και συμπεριφορές, δεν δείχνουμε ευγνωμοσύνη στους ανθρώπους που μας βοηθούν και γινόμαστε αχάριστοι…

Αποτέλεσμα αυτής της συμπεριφοράς είναι να χάνουμε την επαφή μας με ανθρώπους που κάποτε ήταν πάντα εκεί για εμάς…

Και όταν το συνειδητοποιήσουμε το πιο πιθανό να είναι αργά να διορθωθεί η σχέση…

Κάποτε μια ομάδα στρατιωτών, κατά τη διάρκεια της άσκησής τους είχαν επιφορτιστεί με την εργασία να σηκώσουν ένα βαρύ και μεγάλο τμήμα ενός κορμού δέντρου. Ο λοχαγός της ομάδας τους έδωσε εντολή να καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια, για να μπορέσουν να σηκώσουν τον τεράστιο κορμό δέντρου.

Πόσες φόρες στενοχωρηθήκαμε ή ταλαιπωρηθήκαμε από μια διαφωνία ή και ένα καβγά με τα παιδιά μας; Δυστυχώς τέτοιες καταστάσεις είναι αναπόφευκτες στις οικογένειες! Είναι λογικό, να υπάρχουν ρήξεις μεταξύ των ανθρώπων, πόσο μάλλον με τα παιδιά μας που θέλουμε πάντα το καλό τους και είναι ότι πιο σημαντικό έχουμε καταφέρει στη ζωή μας.