Κατανοώ τους φόβους όσων νομίζουν πως η παραμονή προσφύγων σε έναν τουριστικό προορισμό θα επιφέρει ενδεχομένως πλήγμα στα έσοδά τους, αλλά δεν τους συμμερίζομαι. Αντιθέτως, θεωρώ και ελπίζω ο τουριστικός μας κόσμος να αποδείξει εμπράκτως πως η φιλοξενία είναι όντως «στο αίμα του». Όπως καλωσορίζουμε τους επισκέπτες μας, έτσι να καλωσορίσουμε και τους πρόσφυγες.

Ο φασισμός είναι βία: μισαλλόδοξη βία. Βία ενάντια σε αυτούς που δε μας αρέσουν. Τόσο απλά. Μέχρι πρόσφατα, νομίζαμε ότι ο φασισμός ήταν μόνο ο ακροδεξιός.

Συμμετέχω σε ομάδα διαλόγου για «Το Ποτάμι», όπου ερωτήθηκα για τη θέση μου επί των προτάσεών του κ.Θεοδωράκη για το μεταναστευτικό όπως τις εκφώνησε στον Αγ.Παντελεήμονα Πατησίων. Είναι πέντε τα σημεία:

Η λέξη «σκουπίδια» είναι απαρχαιωμένη. Όσοι βγάζουν λεφτά από αυτά, βλέποντάς τα ως υλικά προς πώληση, τα λένε συνήθως ΑΣΑ (Αστικά Στερεά Απόβλητα). Τώρα υπάρχουν και στην Ελλάδα οι πρώτες τοπικές κοινωνίες που έχουν λύσει το ζήτημα των ΑΣΑ και βγάζουν κέρδη από αυτά, όπως πολλοί άλλοι Ευρωπαϊκοί δήμοι. Η Ευρώπη είναι η μόνη ήπειρος όπου υπάρχουν κοινωνίες σχεδόν μηδενικών αποβλήτων.

Υπάρχουν έξι πράγματα που μπορεί να κάνει με τα κέρδη της μία επιχείρηση: (1) Να κάνει αποθεματικά για τις δύσκολες μέρες που δεν θα έχει κέρδη. (2) Να τα δώσει ως μπόνους στους ανθρώπους της (σε χρήμα ή σε είδος). (3) Να τα δώσει ως μισθούς σε νέες προσλήψεις (να μειώσει την ανεργία). (4) Να τα δώσει ως μέρισμα στους μετόχους (που ρισκάρουν κι επιχειρούν). (5) Να τα επενδύσει σε νέο εξοπλισμό και υποδομές (δηλαδή, στην αγορά)

Στις ΗΠΑ διατίθεται πλέον νόμιμα η κάνναβη σε δύο πολιτείες και σύντομα θα νομιμοποιηθεί σε πολύ περισσότερες. Στην Ουρουγουάη το ίδιο. Στην Ελλάδα, όμως, παραμένει ένα παράνομο φυτό, κι από αυτή την παρανομία ανθούν τεράστια κυκλώματα λαθρεμπορίας και διαφθοράς. Στην ερώτηση «ποιος πρέπει να εμπορεύεται την κάνναβη;» έχουμε δώσει τη χειρότερη απάντηση: εγκληματικές οργανώσεις!

Μήπως θα ήταν λογικό, αντί για τους κάκιστους που μας κυβερνούν, να είχαμε τους πιο επιτυχημένους συμπολίτες μας στην κυβέρνηση, ώστε ν' αναστυλώσουν την οικονομία και την κοινωνία; Όλοι ομολογούν πως χρειαζόμαστε τους καλύτερους για να μας βγάλουν απ' το τέλμα, τα πιο σοβαρά και αδιάφθορα άτομα, ανθρώπους με αποδεδειγμένες ικανότητες στον επαγγελματικό και προσωπικό τους βίο. Όλοι ελπίζουν πως θα μας κυβερνήσουν οι επιτυχημένοι της πραγματικής ζωής.

Τον Ιούνιο του 1998 βρέθηκα σ' ένα νησάκι νότια της Σκύρου, το Σαρακήνικο και δεν ήταν για διακοπές. Η στρατιωτική μου μονάδα, το Ε.Τ.Α, συμμετείχε σε άσκηση του ΝΑΤΟ. Για μια βδομάδα, ζήσαμε με μία Ο.Υ.Κ του πολεμικού ναυτικού και μία ομάδα αμερικανών S.E.A.L.S. Απ' τους βατραχανθρώπους μάθαμε τότε τι σημαίνει πραγματικά πνιγμός, και το πώς γίνεται η διάσωση. Το μάθημα που πήρα τότε (ίσως και χάρη στο αλατόνερο που ήπια) έμεινε μαζί μου μια ζωή και το θυμήθηκα ξανά πρόσφατα.