Ψυχολογία

Τα κύρια χαρακτηριστικά ενός δυναμικού ανθρώπου είναι πως πρόκειται για ένα άτομο που το θεωρούν αλώβητο, άθραυστο, ισχυρό, που το θαυμάζουν οι περισσότεροι για την ισχυρογνωμοσύνη και την «παντοδυναμία» του, την ασφάλεια που πρεσβεύει και προκαλεί δέος, ένα συνδυασμό φόβου με θαυμασμού.

Αυτοεκτίμηση είναι αυτό που λέει από μόνη της η λέξη, είναι η εκτίμηση που έχουμε για τον εαυτό μας, είναι η αυτοπεποίθηση που δείχνουμε στον ίδιο μας τον εαυτό, κατά πόσο δηλαδή πιστεύουμε στις δυνατότητές και τις ικανότητές μας.

Είναι η δυνατότητα μας να εκφράζουμε αυτό που θέλουμε και να πράττουμε αυτό που αισθανόμαστε χωρίς να φοβόμαστε ότι κάποιος θα μας κρίνει.

Τα ζευγάρια συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα επικοινωνίας και προκειμένου να μην δημιουργήσουν εντάσεις, επιλέγουν να τα αφήσουν, να διογκωθούν χωρίς να δοθεί κάποια λύση. Λογικό είναι, η καθημερινότητα και οι πολλές υποχρεώσεις να φθείρουν μία σχέση.

«Στη ζωή του καθενός πρέπει να πέσει λίγη βροχή» λέει ένας στίχος από ένα τραγούδι της Ella Fitzerald. Στη ζωή του καθενός – σε κάθε μορφή ζωής – συμβαίνουν απροσδόκητα γεγονότα ή δυσάρεστες αλλαγές στις οποίες έχουμε λίγο ή και καθόλου έλεγχο.

Οι άνθρωποι ποτέ δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Πάντα θέλουμε κάτι άλλο από αυτό που έχουμε. Κάτι διαφορετικό ή κάτι περισσότερο, σίγουρα όμως όχι αυτό που έχουμε! Μοιάζει ότι ο ιδανικός εαυτός μας ποτέ δεν ικανοποιείται, πάντα προσγειώνεται ανώμαλα στην σφαίρα του πραγματικού, σε αυτό που κάθε φορά πραγματικά είναι ή πραγματικά συμβαίνει. Κάτι άλλο έχουμε φανταστεί, άλλο έχουμε επιθυμήσει και άλλο βρίσκουμε να κρατάμε στα χέρια μας...

Ένα επιστημονικό πείραμα που προέκυψε κάπως τυχαία ήρθε πριν από μερικές δεκαετίες να μας αποδείξει το προφανές: Τη δύναμη της γονεϊκής φιγούρας! Την πολύ μεγάλη σημασία του γονεϊκού προτύπου. Το “αποτύπωμα” του οποίου, από τις πρώτες στιγμές της ζωής μας, καθορίζει το μέλλον μας.

Στις συνεδρίες συμβουλευτικής γονέων συναντώ γονείς που μου εξηγούν το «πρόβλημα» που έχουν με το παιδί τους και μου ζητάνε να τους βοηθήσω.

Η βοήθεια που μου ζητάνε συνήθως την αντιλαμβάνονται ως παρέμβαση στο ίδιο το παιδί, προκειμένου αυτό να καταλάβει ότι δεν φέρεται σωστά (ή όπως επιθυμούν οι γονείς) και να αλλάξει την συμπεριφορά του.

Πολλές φορές θαυμάζουμε γύρω μας ανθρώπους που καταφέρνουν να διαχειρίζονται με ψυχραιμία τις προσωπικές τους καταστάσεις. Ανθρώπους με αξιοζήλευτη συναισθηματική σταθερότητα που μπορούν να διατηρούν την ηρεμία τους στα δύσκολα, να μην πανικοβάλλονται και με σύνεση να αντιμετωπίζουν τις αναποδιές της ζωής, τις «εξωτερικές πιέσεις», που συχνά μας απομακρύνουν απ’ αυτό που θέλουμε πραγματικά να είμαστε…

Λόγω της επαγγελματικής μου ιδιότητας ως ψυχολόγος έρχομαι συχνά σε επαφή με ανθρώπους, οι οποίοι είναι δυστυχισμένοι, βυθισμένοι στην απελπισία, στα όρια της κατάθλιψης, σε απόγνωση, εγκλωβισμένους σε αδιέξοδα …

Όλοι οι άνθρωποι κουβαλούν την δική τους ιστορία, τα δικά τους βιώματα. Άλλοι έχουν ευτυχισμένο παρελθόν ή παρόν και άλλους κάτι τους έχει πονέσει και υποφέρουν. Με κάποιο τρόπο, όμως, θα περάσουμε από κάποιες δοκιμασίες, οι οποίες ως εμπειρίες ζωής θα σχηματίσουν τον τρόπο σκέψης μας και το ποιόν του χαρακτήρα μας.

Κανένας μας δε γνωρίζει πόσα χρόνια του έχουν απομείνει σε αυτή τη ζωή. Άλλοι θα ζήσουν 50, άλλοι 60, άλλοι 90 ή 100 χρόνια.

Ανεξάρτητα από τη διάρκεια της ζωής μας, όλοι μας θέλουμε να ζήσουμε μια ευτυχισμένη ζωή, περισσότερο πλήρης, με περισσότερη ηρεμία.

Δύο σύντροφοι σαν δύο αδέλφια; Τι σημαίνει αυτό; Προφανώς δεν χωράει άλλη εξήγηση από το ότι οι δυο σύντροφοι δεν είναι πλέον εραστές, δεν έχουν πλέον ερωτική ζωή μεταξύ τους.... Πώς γίνεται όμως να διατηρείται μια τέτοια σχέση; Είναι φυσιολογικό δυο νέοι ή και μεγαλύτεροι άνθρωποι να παραμένουν ζευγάρι χωρίς να έχουν πλέον ερωτική- σεξουαλική επιθυμία ο ένας για τον άλλον;