Φιλοσοφία

Περίεργε αλλά και διστακτικέ αναγνώστη μου Θανάση, ένας από τους κυριότερους λόγους που οι αμύητοι συμπολίτες μας είναι διστακτικοί να αποδεχθούν ότι εμείς οι Ελευθεροτέκτονες (ή Μασόνοι, όπως χαϊδευτικά μας ξέρουν) είμαστε ουσιαστικά ένα αδιαίρετο κομμάτι της Κοινωνίας μας, χωρίς απώτερους στόχους και δόλια μέσα, είναι το γεγονός ότι αντί να υποβάλλουμε μία αίτηση για να γραφτούμε σε κάποια στοά, προσκομίζοντας φωτογραφία και ταυτότητα, μαζί με παράβολο 30 ευρώ, γινόμαστε δεκτοί από τους αδελφούς μας μέσω μιας μυσταγωγικής μυητικής διαδικασίας που επιλέγουμε να κρατήσουμε κρυφή από τα μάτια των αμύητων.

Στα παλιά τα χρόνια σάς αποκαλούσαμε «βέβηλους».  Αργότερα, υιοθετήθηκε μία πιο πολιτικά ορθή λέξη, έτσι τώρα είστε απλά «αμύητοι», ή «μέλη της θύραθεν Κοινωνίας».

Γύρω στα τέλη της δεκαετίας του 1880, το κίνημα fin-de-siècle ("τέλος του αιώνα") έκανε την εμφάνισή του. Το κίνημα αυτό έβλεπε την έως τότε κοινωνία να βρίσκεται σε κρίση και να χρειάζεται μια ολοκληρωτική λύση. Ταυτοχρόνως αναγνώριζε την κοινωνική και πολιτική συλλογικότητα ως σημαντικότερη από τον ατομικισμό και τον ορθολογισμό.

Αλήθεια, τί γίνεται με τις περικοπές των μισθών των κληρικών; Με τον θεό στο μέρος τους και την περήφανη ορθοδοξία ως λάβαρο και όπλο συνάμα θα έκαναν και εκείνον ακόμα τον Μακιαβέλι να αποσυρθεί μες στη ντροπή.