Προέρχομαι από τη λαϊκή τάξη και τον ιδιωτικό τομέα. Στα μέσα του 2010 βρέθηκα χωρίς εργασία και αναγκάστηκα μαζί με τη σύζυγο μου και τα τρία μωρά μας να μεταναστεύσουμε στο εξωτερικό. Η σύζυγος μου ήταν επί επτά χρόνια μόνιμη δημόσιος υπάλληλος.
Ως γνωστόν οι περισσότεροι πολιτικοί λειτουργούν βάσει του προσωπικού τους πολιτικού κόστους. Οι δημόσιοι υπάλληλοι το γνωρίζετε καλά αυτό και έτσι επί 30 χρόνια διεκδικούσατε με σχετική επιτυχία την βελτίωση μισθών και εργασιακών συνθηκών. Υπερασπιζόσασταν τα προσωπικά σας συμφέροντα και καλά κάνατε.
Τώρα σας καλώ πάλι να υπερασπιστείτε τα προσωπικά σας συμφέροντα. Όπως ήδη και από μόνοι σας αντιλαμβάνεστε το δημόσιο δεν αποτελεί πλέον εργασιακό καταφύγιο. Το κούρεμα του χρέους που έγινε είναι μια κανονική πτώχευση. Τι είδους απαιτήσεις θα μπορούσε κάποιος να έχει από ένα πτωχευμένο κράτος; Ελάχιστες, διότι δεν υπάρχουν πλέον οι πόροι ώστε αυτές να υλοποιηθούν. Με τις τωρινές σας διαμαρτυρίες προσπαθείτε ουσιαστικά να συλλέξετε τους καρπούς ενός δέντρου το οποίο έχει ξεραθεί. Αδιέξοδη στρατηγική. Έχει χαθεί το δίχτυ ασφαλείας από κάτω σας και είναι λογικό να νιώθετε ανασφαλείς και να είστε εξαγριωμένοι. Λειτουργώντας με το θυμικό σας ωστόσο, τυφλώνεστε και δεν βλέπετε την επόμενη καλύτερη για εσάς λύση.
Πρέπει πάση θυσία να αναπληρωθεί το δίχτυ ασφαλείας στον όποιο βαθμό αυτό είναι εφικτό. Αυτό μπορεί πλέον να υλοποιηθεί κατά βάση μόνο από τον ιδιωτικό τομέα. Αντί λοιπόν ανούσια πλέον να πιέζετε υπέρ της εργασιακής σας ασφάλειας στο δημόσιο είναι αποδοτικότερο για εσάς να αρχίσετε να πιέζετε υπέρ βελτίωσης του περιβάλλοντος στην ιδιωτική επιχειρηματικότητα (όχι την κρατικοδίαιτη). Αν δημιουργηθούν στον ιδιωτικό τομέα θέσεις εργασίας αυτές θα λειτουργήσουν ως δίχτυ ασφαλείας στο ενδεχόμενο που χάσετε την δουλειά σας. Επιπροσθέτως, άλλα άτομα τα οποία συμβάλλουν στον οικογενειακό σας προϋπολογισμό θα μπορούσαν να επωφεληθούν από το άνοιγμα της αγοράς.
Αυτό είναι το μοναδικό δίχτυ ασφαλείας που σας απέμεινε. Αντιλαμβάνομαι ότι τέτοιου είδους αλλαγές πάντα δημιουργούν ανασφάλεια αλλά ανασφάλεια έχετε και τώρα. Σκεφτείτε το, ανοιχτόμυαλα και ρεαλιστικά. Θέλει αλλαγή στρατηγικής. Θέλει π ρ ό β λ ε ψ η πριν είναι πάλι αργά. Συμπράξτε λοιπόν και εσείς μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία και διαμηνύστε στους πολιτικούς μας ποιο είναι το νέο πολιτικό τους κόστος ώστε να ξέρουν προς τα που πρέπει να κινηθούν.
