Γνωρίζουμε από την παλαιά διαθήκη την περίπτωση της αδελφοκτονίας του Άβελ από τον Κάιν. Αυτόματα στην ενστικτική μας εγγραφή και χωρίς διερεύνηση, ο φονιάς αδερφός λογίζεται ως «κακός» ενώ ο σκοτωμένος ως «καλός». Ο ηττημένος της αδελφοκτονίας έχει αυτονόητα το ηθικό πλεονέκτημα, ενώ ο νικητής το ηθικό μειονέκτημα ανεξάρτητα από τις συνθήκες και τα αίτια, τα οποία επιπλέον παύουν να ενδιαφέρουν όταν έχουμε μπροστά μας το αίμα του σκοτωμένου αδερφού.

..ακούμε συχνά να ακούγεται από ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας , αλλά και από νεότερους , δυστυχώς.

Παροτρύνσεις για ξυλιές στα χεράκια, φωνές με έντονο ύφος, χειρονομίες προσβλητικές και τιμωρίες στη γωνία, αποτελούν κάποιες προσφιλείς, «ανώδυνες» τακτικές, που συστήνονται ελαφρά τη καρδία, ακόμη και από παιδαγωγούς, προκειμένου να συνετιστεί ένα παιδί, ένα νήπιο, ένα βρέφος που ... «ενοχλεί».

Το κράτος; Τι είν' αυτό;Ε, λοιπόν, τώρα ανοίξτε τ’ αυτιά σας, γιατί θα σας μιλήσω για τον θάνατο των λαών.

Το κράτος είναι το πιο ψυχρό απ’ όλα τα ψυχρά κτήνη. Ακόμη και το ψέμα του είναι ψυχρό, κι αυτό το ψέμα σταλάζει από τα χείλη του: «Εγώ το κράτος, είμαι ο λαός».

Η ασφυκτική αγάπη, οι σχέσεις εξάρτησης, μας κλέβουν τις αληθινές σχέσεις.

Ωραίος σαν θεός και μέγας κυνηγός. Ο Ενδυμίων. Μια μέρα παρασύρθηκε και συνέχισε να κυνηγά ως αργά.

Ο ήλιος έδυσε κι εκείνος εξακολουθούσε να καταδιώκει το θήραμά του μέχρι που η λαμπερή σελήνη ανέβηκε στον ουρανό. Και καθώς αρμένιζε γαλήνια στο στερέωμα έστρεψε το βλέμμα της στη Γη.

Ας πούμε τώρα ποιους αγαπούν οι άνθρωποι και θέλουν να τους έχουν φίλους τους και ποιους μισούν, καθώς και για ποιον λόγο –αφού όμως πρώτα δώσουμε τον ορισμό της φιλίας και της αγάπης...

Ένα νέο είδος προγόνου του ανθρώπου, ανακάλυψαν οι επιστήμονες στην περιοχή Αφάρ της Αιθιοπίας. Η ανακάλυψη, που περιπλέκει ακόμη περισσότερο το ανθρώπινο «οικογενειακό δέντρο», καθώς προσθέτει ένα ακόμη «κλαδί» σε αυτό, βασίζεται σε οστά γνάθου και δόντια, που χρονολογούνται προ 3,3 έως 3,5 εκατ. ετών.

Εκτός από σπουδαίος συγγραφέας, δραματουργός και αμφισβητίας, ο Όσκαρ Ουάιλντ θεωρείται ο καλύτερος δημιουργός αφορισμών της σύγχρονης ιστορίας.

Οι διάσημοι συλλογισμοί που συμπύκνωνε σε μία και μόνη φράση είναι ανατρεπτικοί και βαθυστόχαστοι μαζί.

Δεν θα πρέπει ποτέ να είσαι για πολύ εδώ. Να είσαι πολύ μακριά,έτσι ώστε να μην μπορούν να σε βρουν,να μην μπορούν να σε «πλησιάσουν» για να σε βάλουν στα δικά τους καλούπια,για να σε πλάσουν όπως θέλουν.

«Για να κρύψουν την έλλειψη πραγματικών σκέψεων, κάποιοι έχουν εφεύρει μια εντυπωσιακή μηχανή που κατασκευάζει μεγάλες σύνθετες λέξεις, περίπλοκες κοινοτοπίες, ατέλειωτες προτάσεις, νέες και ανήκουστες εκφράσεις, που όλα αυτά μαζί δημιουργούν μια κατά το δυνατόν δύσκολη γλώσσα, που δίνει την εντύπωση της ευρυμάθειας.

Ο εχθρός γεννιέται, δεν γίνεται. Μας παρακολουθεί άπ’ το σχολείο, σαν ήμασταν παιδιά, κι επιζητεί τον εξαφανισμό μας.

Πόσο κοστίζει ο εγωισμός; Γιατί εμείς οι άνθρωποι αργά ή γρήγορα πρέπει να μάθουμε να συνεργαζόμαστε; Ένα μαθηματικό παίγνιο μπορεί να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα; Και πως σε όλα αυτά εμπλέκονται η οικονομία, το δίκαιο, η πολιτική επιστήμη και η βιολογία;

Μια Ελληνίδα δασκάλα είχε την ευκαιρία να ζήσει από κοντά μια τυπική ημέρα σε σχολείο της Δανίας. Ακολουθούν οι περιγραφές της δασκάλας για τον τρόπο διδασκαλίας σε παιδιά Α και Β Δημοτικού καθώς παράθεση σχετικών φωτογραφιών από τους χώρους του σχολείου.