Πολλοί άνθρωποι ντρέπονται να νιώσουν ευτυχία στη ζωή τους ή να την αποδεχτούν και να το δηλώσουν δημόσια. Έχουν μάθει να πιστεύουν ότι η ευτυχία είναι εγωιστική γιατί ωθεί τον άνθρωπο να ικανοποιεί κάθε του ανάγκη, γεγονός που τον κάνει νάρκισσο, αναίσθητο στις ανάγκες των άλλων, ηδονιστή και εγωκεντρικό.

«Η επιστήμη κατηγορήθηκε για κατώτερη ηθικότητα, αλλά αυτή η κατηγορία είναι άδικη. Η ηθική συμπεριφορά του ανθρώπου μπορεί να βασίζεται αποτελεσματικά στην συμπάθεια, στην ανατροφή και στους κοινωνικούς δεσμούς, δεν είναι απαραίτητη η θρησκευτική βάση. Θα ήταν σίγουρα πολύ μικρόχαρος ο άνθρωπος που θα περιοριζόταν από το φόβο και την τιμωρία ή την ελπίδα της μετά θάνατον ανταμοιβής».

Διαπιστώνοντας πολλές φορές ο άνθρωπος ότι έχει μεγαλώσει πανικοβάλλεται και προσπαθώντας να μπλοκάρει όλα τα αρνητικά συναισθήματα που του δημιουργεί αυτή η σκέψη, κλείνεται στον εαυτό του. Οι συνέπειες αυτής της τακτικής είναι γνωστές στους περισσότερους.

Ο θυμός σαν συναίσθημα μοιάζει πολύ με τον πόνο και την κατάθλιψη και πολλές φορές είναι δύσκολο ν’ αναγνωρίσει κανείς πού ξεκινά το ένα και τελειώνει το άλλο.

Ο ψυχικός πόνος έχει και σωματικές αλλά και συναισθηματικές προεκτάσεις. Τα συναισθήματα παίζουν μεγάλο ρόλο όσον αφορά τον πόνο και συχνά ο πόνος σχετίζεται στενά με την κατάθλιψη.

Ο Καρλ Γιουνγκ ήταν Ελβετός ψυχίατρος, στις αρχές με μέσα του 20ου αιώνα που πιστώθηκε την δημιουργία της αναλυτικής ψυχολογίας.

Οι ιδέες του και θεωρίες του άνοιξαν τον δρόμο στις μοντέρνες ψυχιατρικές πρακτικές. Πιστώθηκε επίσης την δημιουργία των αρχετύπων: Συμπλέγματα, εξωστρέφεια, εσωστρέφεια και το συλλογικό ασυνείδητο.

Συχνά πιστεύουμε ότι το ανθρώπινο πνεύμα χωρίζεται σε δύο μέρη: το συναισθηματικό και το λογικό.

Καταλαβαίνουμε την ενεργό δύναμη του συναισθήματος: συχνά αντιδρούμε από φόβο, ενεργούμε από αγάπη ή πλεονεξία ή κάνουμε πράγματα ενάντια στην κρίση μας.

Θέλουμε δεν θέλουμε, υπάρχουν πράγματα που ακονίζουν το μυαλό μας..

Δεν χρειάζεται να λέμε απ’ έξω την προπαίδεια του 9 για να κάνουμε... γυμναστική στο μυαλό μας.

Υπάρχει και πιο διασκεδαστικός τρόπος.

Αν η εκπαίδευση ήταν μάθηση θα γιορτάζαμε τα λάθη περισσότερο από τα άριστα.

Αν η εκπαίδευση είχε πραγματική σχέση με την μάθηση:

– Θα αφήναμε τα παιδιά να κάνουν περισσότερες ερωτήσεις και θα τους δίναμε την κατάλληλη υποστήριξη να βρουν μόνοι τους τις απαντήσεις.

Πατρίδα είναι ο τόπος που γεννήθηκε και μεγάλωσε κάποιος. Είναι το μέρος εκείνο στο οποίο ζήσαμε, μεγαλώσαμε, αναπτυχθήκαμε και διαμορφώσαμε τον εαυτό μας. Η γειτονιά, το πάρκο, το σχολείο, η οικογένεια αποτελούν αναπόσπαστο και πολύτιμο κομμάτι του εαυτού μας.

Κάνω συχν΄ αυτό τ΄ όνειρο, παράξενο που σε διαβρώνει
Μιας άγνωστης γυναίκας που την αγαπώ και μ΄ αγαπά,
Και που δεν είν’, ούτε ακριβώς η ίδια, κάθε φορά,
Ούτε ακριβώς μια άλλη, και μ΄ αγαπά και με νιώθει.

Οι ψυχολόγοι έχουν βρει ότι μια χαμηλή δόση μελαγχολίας ενισχύει τη δημιουργικότητα, ενώ η κλινική ακραία κατάθλιψη μπορεί να εξουθενώσει τη δημιουργία.

Λίγοι καλλιτέχνες έχουν ισορροπήσει σε αυτή τη λεπτή γραμμή με περισσότερο πείσμα και αυτογνωσία. Ένας από αυτούς είναι ο μεγάλος συνθέτης Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι (7 Μάη 1840-6 Νοεμβρίου 1893).

Τίποτα το πιο θλιβερό από το μέλλον όταν μοιάζει με αυτό που φανταστήκαμε.

Τι απογοήτευση όταν οι ευχές μας συμπίπτουν με αυτό που βιώνουμε, ενώ υπάρχει μία ιδιαίτερη συγκίνηση στο να βλέπουμε τις προσδοκίες μας να αλλάζουν κατεύθυνση λόγω κάποιων ιδιαίτερων συμβάντων.