Πάνω στην ομολογούμενη αποτυχία της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας και των αξιών που καθιέρωσε, είναι ανοιχτό το πεδίο για κάθε άκρο και για κάθε αμφισβήτηση, ενώ η έλλειψη παιδείας στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού καθιερώνει πλέον το ''λες να είναι και έτσι''; Ειδικότερα η νέα γενιά, που μεγαλώνει σε μια εκπαίδευση που παραιτείται των καθηκόντων της συμβαδίζοντας με την γενικότερη κατάσταση, γίνεται έρμαιο παραπληροφόρησης καθώς η μοναδική της εμπειρία είναι η απογοήτευση του σήμερα. Είναι μια γενιά που μπορεί να δεχθεί χωρίς αντιστάσεις οποιαδήποτε πολιτική ή ιστορική τοποθέτηση αρκεί να διαφέρει των όσων ζει σήμερα.
Τι έγινε στο Μελιγαλά, ποιος ήταν ο Μεταξάς και ποιος ο Βελουχιώτης, ποιος είχε δίκιο στον Εμφύλιο, ποιοι πούλησαν την Κύπρο και πολλά άλλα ζητήματα που είχαν '' κλείσει'' ανοίγουν ξανά ως επιχειρήματα για να αποδομήσουν τις ιδεολογίες και τους συνεχιστές τους. Η ερμηνεία της Ιστορίας γίνεται οξεία αντιπαράθεση στο παρόν, με το βλέμμα στα οφέλη του μέλλοντος.
Η Ιστορία κακοποιείται και "βιάζεται" όμως γιατί προσαρμόζεται στις ανάγκες του σήμερα. Με βάση τις σημερινές ανάγκες, ξαναγράφεται η Ιστορία, πράγμα εξ' ορισμού αδύνατό καθώς η Ιστορία μπορεί να επαναληφθεί, όχι όμως να ξαναγραφεί.
Το Κυπριακό θα είχε λυθεί για παράδειγμα, αν είχε περάσει αρκετός καιρός ώστε να ξεθωριάσουν οι αναμνήσεις για όσους σφαγιάστηκαν εν ψυχρώ, για όσους αγνοείται ακόμη το τέλος τους, και κυρίως για όσους διέπραξαν πολιτικά αίσχη στις πλάτες ενός λαού που μαρτύρησε στην μονόπολη που παίζεται στην Νοτιανατολική Μεσόγειο. Το αν επιλέξεις να τα βρεις με τον εχθρό σου, οφείλει να είναι μια επιλογή συνειδητή με βάση την αλήθεια και όχι με βάση τις ανάγκες του σήμερα.
Το μεγαλύτερο έγκλημα που διαπράττουν οι φερόμενοι ως δημοκράτες είναι που εξευτελίζουν τη Δημοκρατία, δίνοντας βήμα και υπόσταση σε μαύρα ακραία φαινόμενα της Ιστορίας να επαναληφθούν. Είναι αδιανόητο να τίθενται υπό αμφισβήτηση τα θεμελιώδη, επειδή μια παρέα αχρείων λήστεψε τη χώρα και παρέσυρε στην εξαθλίωση ένα μέρος του λαού.
Αν αρχίζουμε να βγάζουμε λάδι τους ταγματασφαλίτες επειδή οι κοινοβουλετικοί έκαναν ανάλογη ζημιά τότε προκαλούμε την τύχη μας να επαναλάβουμε τις μαύρες πτυχές και μέτα να ..ξανακαλέσουμε τον κοινοβουλευτισμό να μας σώσει.
Καμία δικαιολογία δεν υπάρχει για όσους διαμαρτύρονται μέσα από δοκιμασμένες και αποτυχημένες συνταγές και καμία λογική δεν υπάρχει στο να ταχθεί κάποιος με το έγκλημα Β' επειδή έχει θυμώσει με το Α'.
Αν αυτοί είμαστε και αυτό μπορούμε να απαντήσουμε, τότε το μέλλον μας είναι η ευτυχία των εχθρών μας.
ΠΗΓΗ: antinoikokuraios.blogspot.gr
