Ο Σίσυφος και ο ΟΑΣΘ

Ο Σίσυφος και ο ΟΑΣΘ

Ο Σίσυφος ήταν ο μυθικός ιδρυτής της Κορίνθου που καταδικάστηκε από τους θεούς να σπρώχνει ως την κορυφή του βουνού έναν βράχο, ο οποίος κατρακυλούσε πίσω ακριβώς πριν από το τέρμα.

Έφτασε, λοιπόν, η ώρα να βγουν και τα άπλυτα του ΟΑΣΘ στη φόρα. Την Κυριακή 21 Αυγούστου ο ΟΑΣΘ δήλωσε πως θα ήταν η τελευταία του παράσταση στην πόλη της Θεσσαλονίκης, μέχρι να τελεσφορήσουν οι συζητήσεις με το υπουργείο, μιας πόλης που δεν έχει άλλο Μέσο Μαζικής Μεταφοράς και σίγουρα οι κάτοικοι πρόκειται να ταλαιπωρηθούν αρκετά, εάν ο ΟΑΣΘ αποφανθεί να προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας, ασκώντας πίεση στην κυβέρνηση εις βάρος του λαού φυσικά!

Αυτό λέγεται θράσος, και μάλιστα απύθμενο. Το σάπιο μονοπώλιο να τολμά να δυσκολεύει την καθημερινότητα χιλιάδων ανθρώπων (εργαζομένων, φοιτητών, ηλικιωμένων και του δείνα επιβάτη), επειδή εκμεταλλεύεται τη μοναδικότητά του, για να ασκήσει ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις για ακόμη μεγαλύτερες εξυπηρετήσεις, βολέματα και τα γνωστά ελληνικά γούστα. Άκουσον, άκουσον ποια ιδιωτική επιχείρηση παίρνει σε μια 6ετία 1 δις από το κράτος; Πώς γίνεται να επιδοτείται ο ΟΑΣΘ που τόσα χρόνια σημειώνει κέρδος; Η επιδότηση δίνεται όταν δεν υπάρχει ούτε κέρδος, ούτε ζημιά. Ε, λοιπόν, εδώ παίρνανε και τις επιδοτήσεις και το κέρδος. Τι καλύτερο να περίμενε κανείς από τον ΟΑΣΘ, που οι περισσότεροι οδηγοί είναι και μέτοχοι, κι έτσι ο μπαμπάς βολεύει το γιο και πάει λέγοντας... όλοι ξέρουμε την ελληνική συνταγή.

Επιδοτήσεις και κέρδη για ποιον λόγο; Για να σιχαίνεσαι να ακουμπήσεις στο λεωφορείο, αλλά να κρατιέσαι αναγκαστικά γιατί ο οδηγός τρέχει σαν να καταδιώκεται στο Τέξας, ενώ κουβαλάει κόσμο; Επιδοτήσεις για να μιλάει ο οδηγός στο τηλέφωνο εν ώρα οδήγησης; Για να περνάνε λεωφορεία σε άτακτα χρονικά διαστήματα; Μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού είναι οι οδηγοί του ΟΑΣΘ που λένε "καλημέρα", ή έστω σε χαιρετούν με το ευχάριστο μειδίαμα (βέβαια μετρημένοι είναι και οι επιβάτες που λένε ευχαριστώ στο τέλος της διαδρομής, αλλά αυτό αποτελεί θέμα για άλλο άρθρο).

Είναι δυνατόν το λεωφορείο που εκτελεί τη διαδρομή του αεροδρομίου να μην έχει ειδικό χώρο για τις αποσκευές των επιβατών; Επίσης διερωτώμαι γιατί οι οδηγοί των αστικών λεωφορείων να μην γνωρίζουν απαραιτήτως αγγλικά. Γιατί δεν υπάρχουν κριτήρια και ένα στοιχειώδες ενδιαφέρον για τη βελτίωση των υπηρεσιών που παρέχει ο ΟΑΣΘ, έτσι ώστε να ωφελήσει και να διευκολύνει την τοπική κοινωνία, αλλά και να συμβάλει κατά τι στον τουρισμό. Γιατί να μην λειτουργεί ορθά σαν μια επιχείρηση που τιμά το επιχειρείν. Όλα αυτά τα ερωτήματα που πιθανότατα κουράζουν, απαντώνται ως εξής: Επειδή όταν είσαι μονοπώλιο που χρηματοδοτείται από το κράτος, η νοοτροπία του κηφήνα (του άκεντρου, που περιμένει να φάει από τον κηφήνα με κεντρί που είναι το κράτος) είναι μονόδρομος και η κερδοθηρία αυτοσκοπός!

Τώρα, όμως, που ο τριφηλής βίος τους δεν μπορεί να συνεχιστεί ενοχλήθηκαν και για αυτήν τους την ενόχληση η Θεσσαλονίκη θα ταλαιπωρείται;

Η απάντηση είναι απλή. Θα ταλαιπωρείται εάν ο ΟΑΣΘ εξακολουθήσει να υφίσταται ως μονοπώλιο. Επιτέλους, ας επιτρέψει το κράτος σε όποιον θέλει να επενδύσει στα ΜΜΜ, θέτοντας το ίδιο το κράτος ένα νομικό πλαίσιο και τους βασικούς κανόνες λειτουργίας του όποιου νέου μέσου. Ας πέσουν στο τραπέζι καινοτόμες ιδέες, όπως η θαλάσσια συγκοινωνία, η υπόγεια διάβαση. Έτσι θα τελειώσουμε με αυτούς τους μανδαρίνους που τόσα χρόνια βουτούσαν το χέρι τους στο βάζο με το μέλι. Αλλά, βέβαια, μου διέφυγε ότι όποιος προτείνει κάτι τέτοιο αποκτά αμέσως τον τίτλο του "νεοφελελέ" και οι αετονύχηδες συνδικαλιστές πέφτουν να τον φάνε. Όπως και να έχει το κυκλοφοριακό της Θεσσαλονίκης είναι φλέγον ζήτημα, αλλά και χαίνουσα πληγή για την πόλη.

Αυτή η νοοτροπία δεν αλλάζει και δεν μας προέκυψε τελευταίως, η συνήθεια είναι δεύτερη φύση μας και μάλλον είναι σισύφειο έργο να προσπαθείς να αρνηθείς τη φύση σου. Γι’ αυτό πρέπει να δοθεί άμεση και αποτελεσματική θεραπεία στα σύνδρομα του ΟΑΣΘ.

 

CoverPhoto:@ Γιώργος Γεωργίου, «Στάση λεωφορείου, Θεσσαλονίκη»